ή αλλιώς: η υποκρισία δεν έχει όρια
«H Coca Cola 3E αναγνωρίζοντας την ανάγκη για την βελτίωση των σχολικών υποδομών, υλοποιεί για τρίτη συνεχή χρονιά το πρόγραμμα “Το σχολείο που θέλεις είναι στο χέρι σου”, με στόχο να προσφέρει σε μαθητές και δασκάλους ένα πιο όμορφο φιλικό και ασφαλές μαθησιακό περιβάλλον». Αυτά αναφέρονται σε δημοσίευμα της εφημερίδας «Αγγελιοφόρος», και συνεχίζει : «Από το πρόγραμμα ωφελήθηκαν, 2.800 μαθητές από 8 σχολεία της Θεσσαλονίκης». (Περισσότερα μπορεί να βρει κανείς εδώ, εδώ και εδώ)
To δημοσίευμα δεν αναφέρεται καθόλου όμως στην κατάσταση που έχει φέρει η εταιρεία «Coca Cola 3E» σε εκατοντάδες οικογένειες με την επιλογή της να κλείσει τις παραγωγικές της μονάδες σε όλη τη χώρα, και να μεταφέρει την έδρα της στην Ελβετία και άλλες δραστηριότητές της εκτός Ελλάδας.
Η επιχείρηση της Coca-Cola 3Ε που ξεκίνησε από την Ελλάδα και επεκτάθηκε με τεράστια κερδοφορία σε πολλές χώρες του εξωτερικού, εκτός από τα παραπάνω, τώρα προχωράει ένα ακόμη βήμα προς την πλήρη απαξίωση των εργοστασίων της στη χώρα μας. Το τελευταίο διάστημα, η εταιρεία έχει προχωρήσει σε κλείσιμο κρίσιμων τοπικών εγκαταστάσεων ανά την Ελλάδα, διακοπή δραστηριοτήτων, περικοπές εκατοντάδων θέσεων εργασίας.
Την ίδια ώρα, οι εργαζόμενοι που προσπαθούν με διάφορα μέσα, όπως το κάλεσμα σε μποϋκοτάζ των προϊόντων της , να επαναλειτουργήσει το εργοστάσιο και να επιστρέψουν στη δουλειά τους, βρίσκονται μπροστά στην τρομοκρατία από μέρους της εταιρείας που έχει φτάσει ως τη Δικαιοσύνη, όπου ούτε λίγο ούτε πολύ ζητάει την έκδοση προσωρινής απόφασης, με την οποία θα λογοκρίνονται οι απεργοί και θα τους απαγορευτεί να καλούν τους καταναλωτές σε μποϊκοτάζ. Είναι τέτοιος δε ο πανικός της εταιρείας που φτάνει σε σημείο να ζητάει να αποσυρθούν ακόμη και τα μπλουζάκια που φορούν οι απεργοί, τα οποία γράφουν πάνω τους «μποϊκοτάζ μέχρι να επαναλειτουργήσει το εργοστάσιο».
Πέρα όμως από τις νομικές πρακτικές, η Coca-Cola 3E ακολουθεί παρασκηνιακά πολιτική αποσιώπησης του προβλήματος και των απεργιακών κινητοποιήσεων στα μέσα ενημέρωσης μέσω των διαφημιστικών πακέτων που προσφέρει στα ΜΜΕ. Οι απεργοί, παρ’ ότι δεν είχαν πρόσβαση στα ΜΜΕ, κατόρθωσαν όχι μόνο να κάνουν γνωστό το πρόβλημά τους στο εσωτερικό της χώρας και να προωθήσουν την πρακτική του μποϊκοτάζ, αλλά και να το γνωστοποιήσουν στο εξωτερικό.
Και ενώ όλα τα παραπάνω δεν γίνονται γνωστά, η εν λόγω εταιρεία εκμεταλλευόμενη προκλητικά την οικονομική αδυναμία των Δήμων και την έντονη επιθυμία των γονέων και των εκπαιδευτικών να ξεκινήσει απρόσκοπτα η νέα σχολική χρονιά, οργανώνει κυνικά διαφημιστική εκστρατεία που έχει χρώμα «κοινωνικής προσφοράς». Μέσω της ιστοσελίδας www.tosxoleiopoutheleis.gr η εταιρεία και οι πρόθυμοι Δήμοι, που συνεργάζονται μαζί της, ζητούν από μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς, και όχι μόνο, να ψηφίσουν κάνοντας κλικ στο σχολείο που επιθυμούν. Το σχολείο που θα πάρει τις περισσότερους ψήφους, μέχρι την 13/7, θα έχει την τύχη να επισκευαστεί από την «καλή» εταιρεία, μέσα στο καλοκαίρι.
Οι Δήμοι Πυλαίας –Χορτιάτη, Θεσσαλονίκης, Κορδελιού-Ευόσμου, Παύλου Μελά και Ωραιοκάστρου ανταποκρίθηκαν με ευχαρίστηση στην πρόσκληση να συνεργαστούν με την εν λόγω εταιρεία για τρίτη χρονιά χωρίς καθόλου να ενδιαφερθούν για τις επιλογές της που έχουν οδηγήσει στην ανεργία και την οικονομική ανέχεια εκατοντάδες εργαζόμενους και τις οικογένειές τους, επιδεικνύοντας ασύγγνωστη αδυναμία αλληλεγγύης σε ανθρώπους που χάνουν την δουλειά τους. Επιπλέον, θα περίμενε κανείς, οι αρμόδιοι παράγοντες της τοπικής αυτοδιοίκησης να διασφαλίζουν και να διεκδικούν όλες τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την απρόσκοπτη λειτουργία των σχολείων ώστε να διαφυλάττουν το κύρος και την αξιοπρέπεια των φορέων και των μελών της εκπαιδευτικής κοινότητας απέχοντας από τέτοιες πρακτικές εισβολής επιχειρηματικών παραγόντων στο χώρο της δημόσιας εκπαίδευσης.
Κάθε άλλο παρά αυτό! Κι αν επρόκειτο απλώς για το γνωστό κυνισμό των ανθρώπων της όποιας εξουσίας θα μπορούσαμε να ελπίζουμε πως μια μεταστροφή του κεντρικού πολιτικού συσχετισμού θα επηρέαζε τη στάση τους προς το θετικότερο.
Δεν πρόκειται, όμως, περί αυτού. Όπως κι αν διανθίζεται και επιχειρηματολογείται η πρακτική αυτή των δημοτικών μας αρχόντων είναι αποτέλεσμα της συνειδητής τους συστράτευσης με τον νεοφιλελευθερισμό. Έτσι, για την ανεργία ευθύνονται οι άνεργοι, για την κακή λειτουργία των σχολείων οι εκπαιδευτικοί, για τα νοσοκομεία οι υγειονομικοί κ.ο.κ.
Ενώ η λύση είναι πάντοτε το κεφάλαιο και η επιχειρηματικότης, σε συμπαγή, ρευστή ή εμφιαλωμένη μορφή.
Και ας κραυγάζει η πραγματικότητα για το αντίθετο.
Ας αρχίσουμε να το λέμε όλοι όλο και περισσότερο, πριν να είναι πολύ αργά.
Άρθρογράφος: Εύη Πάτκου, εκπαιδευτικός.
ΠΗΓΗ: alterthess.gr/
Last modified: 16 Ιουλίου 2014