Το τι κίνημα έχουμε ανάγκη σήμερα, ποιο κίνημα είναι σε θέση να εμποδίσει, να τους σταματήσει, να ανατρέψει αυτούς που μας παίρνουν πίσω κατακτήσεις και δικαιώματα, αυτό είναι κατά τη γνώμη μας το φλέγον ζήτημα και ταυτόχρονα το βασικό κριτήριο ψήφου. Τι κίνημα χρειαζόμαστε για να νικήσουν οι εργαζόμενοι:
Σήμερα χρειαζόμαστε ένα κίνημα μαζικό, οργανωμένο, ταξικό, καλά προετοιμασμένο στη σύγκρουση με πλουτοκρατία, αστικό κράτος, κυβέρνηση, τρόικα, ΕΕ, με αυτούς που καταδυναστεύουν τη ζωή μας.
Έχουμε ανάγκη από ένα κίνημα και μια Ομοσπονδία που θα παλεύει για όλα τα προβλήματα, για άμεσα μέτρα ανακούφισης των οικογενειών μας, των ανέργων, για σχολεία χωρίς υποσιτισμένους μαθητές, για να έχουν όλα τα παιδιά αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν παιδεία.
Κίνημα που να αγωνίζεται για την ικανοποίηση των λαϊκών, μορφωτικών αναγκών, κόντρα στους φόρους, τα χαράτσια, τα βάρβαρα μέτρα, τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις που εξαθλιώνουν κάθε μέρα όλο και περισσότερο όλους μας.
Κίνημα ικανό να ακυρώσει στην πράξη τον αντιδραστικό, κρατικό έλεγχο πάνω στην προσωπικότητα και την ίδια τη ζωή του εκπαιδευτικού, των μαθητών, συνολικά του σχολείου, τη λεγόμενη «αξιολόγηση».
Ομοσπονδία και σωματεία απαλλαγμένα από τους εχθρούς του κλάδου, τα πρώτα βιολιά της αξιολόγησης, τους Περιφερειακούς Διευθυντές Εκπαίδευσης, τους Διευθυντές A/θμιας Εκπαίδευσης και τους Σχολικούς «Συμβούλους». Ομοσπονδία και σωματεία που δεν θα πέφτουν στην παγίδα του Υπουργείου Παιδείας για μια «καλή» και «αντικειμενική» αξιολόγηση, αφού τέτοια δεν θα υπάρχει.
Κίνημα που θα εναντιώνεται στην εφαρμογή των αντιδραστικών, ευρωπαϊκών προγραμμάτων στα σχολεία, αυτά που στην κυριολεξία αποσαρθρώνουν το ωρολόγιο, το αναλυτικό πρόγραμμα και το πρόγραμμα σπουδών. Αυτά που στην συντριπτική τους πλειοψηφία χειραγωγούν ιδεολογικά τη σκέψη των παιδιών μας, αντικαθιστούν τη γενική μόρφωση με «δεξιότητες» που οδηγούν μόνο σε «παραδοξότητες».
Κίνημα που δεν θα παλεύει απλώς για να αποκαθηλωθεί ο σημερινός κυβερνητικός συνδικαλισμός, για να έρθει, σε συνθήκες «κυβερνώσας αριστεράς» τύπου ΣΥΡΙΖΑ και άλλων, ο αυριανός κυβερνητικός συνδικαλισμός.
Κίνημα που δεν θα είναι το γρανάζι -ούτε θα βάζει πλάτες- για να φύγει απ’ τη μία πόρτα η σημερινή κυβέρνηση και να έρθει μια παραλλαγή της από την άλλη, μέσα πάλι στο πλαίσιο του ευρωμονόδρομου, με συνταγές Ομπάμα και συμμαχίες τύπου Καμμένου, για να διαχειρίζεται το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα, να ασκεί εξίσου αντιλαϊκή πολιτική, βεβαίως με άλλο μείγμα διαχείρισης.
Κίνημα που θα συνδέει και θα εξυψώνει την καθημερινή πάλη με την προοπτική της ανατροπής κάθε αντιλαϊκής πολιτικής, για μια φιλολαϊκή ανάπτυξη όπου ο λαός θα είναι κυρίαρχος στον πλούτο που παράγει και η παιδεία συστατικό στοιχείο αυτής της εξουσίας του λαού μας.
Κίνημα που θα κάνει σαφές, πως αν δεν απαλλαγούμε, αν δεν χειραφετηθούμε από τη δικτατορία των μονοπωλίων και της Ε.Ε., άσπρη μέρα δεν πρόκειται να δούμε.
Λεύτερος λαός είναι μόνο εκείνος που κυριαρχεί στον πλούτο που παράγει.
Μόνο με αυτή τη γραμμή μπορεί να ανασυνταχθεί το κίνημα, να ζωντανέψουν τα πρωτοβάθμια σωματεία, να αντεπιτεθούμε, να γίνουν πιο αποτελεσματικοί οι αγώνες μας.
Καμιά άλλη δύναμη σήμερα δεν έχει αυτό τον προσανατολισμό, αυτή την κατεύθυνση.
Πάνω σε αυτή τη γραμμή, σ’ αυτό το περιεχόμενο πάλης, επιδιώκουμε την ΕΝΟΤΗΤΑ όλων των εκπαιδευτικών, όλων των εργαζομένων, όλου του λαού, ανεξάρτητα από τις επιμέρους σήμερα ιδεολογικές-πολιτικές προτιμήσεις τους.
Πάνω σε αυτό το περιεχόμενο, σε αυτή τη γραμμή πάλης επιδιώκουμε:
Να συσπειρωθούν, να ενωθούν όλοι. Εργάτες και υπάλληλοι δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, πρωτοβάθμια σωματεία, Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα, Επιτροπές Αγώνα, Λαϊκές Επιτροπές, συνδικαλιστές κ.α.
Να δυναμώσει ο ενιαίος αγώνας, η λαϊκή συμμαχία. Η επίθεση είναι ενιαία, χτυπάει όλα τα λαϊκά στρώματα, απαιτείται ενιαίο μέτωπο πάλης, εργατών, υπαλλήλων, φτωχών αγροτών, μικροεπαγγελματοβιοτεχνών, γυναικών, κάθε νέου και νέας.
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ για να μπλοκάρουμε τα μέτρα.
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ για να γκρεμίσουμε οριστικά Μνημόνια και αφεντικά.
Η ανασύνταξη του κινήματος δεν είναι εύκολη υπόθεση. Για να πάρει ανάσα το κίνημα πρέπει πρώτα να απαλλαγούμε από το σημερινό κυβερνητικό συνδικαλισμό.
Όμως προειδοποιούμε πως αυτό δεν αρκεί.
Πρέπει σαρώνοντας τον σημερινό κυβερνητικό συνδικαλισμό, να προφυλαχτούμε και από τον νέο, τον αυριανό κυβερνητικό συνδικαλισμό, αυτόν που σε συνθήκες διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, θα είναι «ΠΑΣΟΚ στη θέση του ΠΑΣΟΚ».
Αυτόν που σήμερα μιλάει για «αριστερή πλειοψηφία στη ΔΟΕ» και που είναι «μανούλα» στις κούφιες, αντιμνημονιακές κορώνες, που τα γυρίζει ή τα διπλώνει όταν οξύνεται η ταξική πάλη.
Σήμερα μόνο το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα μπορεί να προωθήσει την ανασύνταξη του κινήματος σε ταξική κατεύθυνση. Μόνο το ΠΑΜΕ και η Λαϊκή Συμμαχία ΠΑΜΕ ΠΑΣΥ ΠΑΣΕΒΕ ΟΓΕ ΚΑΙ ΜΑΣ με την πείρα τους και τον προσανατολισμό τους είναι το κίνημα που μπορεί να οδηγήσει τους εργαζόμενους στην αντεπίθεση, στη νίκη. Γι’ αυτό ψηφίζουμε ΕΣΑΚ-ΔΕΕ, το ψηφοδέλτιο που στηρίζει το ΠΑΜΕ για να βοηθήσουμε στη γενικότερη ανασύνταξη του κινήματος. Άλλωστε και στο Σύλλογό μας μάς ξέρετε, στα δύσκολα είμαστε δίπλα σας και μπροστά στους μικρούς και μεγάλους αγώνες. Παλεύουμε καθημερινά σε κάθε τόπο δουλειάς σε κάθε σχολείο, για κάθε πρόβλημα που απασχολεί τον εκπαιδευτικό, τη λαϊκή οικογένεια γιατί “τίποτα το ανθρώπινο δεν είναι για μας ξένο”, αλλά είμαστε η μόνη δύναμη που συνδέουμε αυτή την πάλη με την προοπτική της σύγκρουσης με τα μονοπώλια για να πάρουμε τον πλούτο που παράγουμε και να ικανοποιήσουμε τις σύγχρονες ανάγκες μας.
Μπορείτε να εμπιστευθείτε το ΠΑΜΕ, μιλάει καθαρά, δεν κοροϊδεύει, θέλει και μπορεί να συμβάλει στην ανασύνταξη του κινήματος. Εδώ βρίσκεται η ελπίδα και η προοπτική. Είναι η μόνη δύναμη που τηρεί στάση αρχών, λέει την αλήθεια κι ας κοστίζει πολλές φορές.
Εσείς έχετε τώρα το λόγο. ΚΑΝΕΝΑΣ ΦΟΒΟΣ – ΚΑΜΙΑ ΥΠΟΤΑΓΗ- ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΡΑ…γιατί όπως είπε και ο Βάρναλης “Κι αν ο λάκκος σου είναι πολύ βαθύς, χρέος με τα χέρια σου να σηκωθείς”.
Το ΠΑΜΕ θα είναι μαζί σας!
Last modified: 3 Ιουνίου 2013
