Ανεξάρτητες αυτόνομες αγωνιστικές ριζοσπαστικές
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ Π.Ε.
www.paremvasis.gr
Αγώνας για τα δικαιώματά μας, για ψωμί–δουλειά–παιδεία–ελευθερία!
Μέσα στη δίνη της καπιταλιστικής κρίσης, μετά από 5 χρόνια μνημονίων και μέτρων που έχουν σπείρει την κοινωνική καταστροφή, οι εκλογές στις 25/1 έδωσαν ένα ηχηρό μήνυμα καταδίκης των κυβερνήσεων και των πολιτικών που εδώ και χρόνια καταδυναστεύουν τις ζωές μας και τον τόπο μας. Ανέδειξαν ότι ένα μεγάλο μέρος του λαού, κόντρα στο φόβο, επιθυμεί και ελπίζει να ανατραπεί η πολιτική της φτώχειας και της αιώνιας λιτότητας που μόνο στόχο έχει να χρυσοπληρώνονται οι τοκογλύφοι της ΕΕ και του ΔΝΤ, να πλουτίζει το κεφάλαιο, οι ντόπιοι και ξένοι ολιγάρχες. Να ανατραπεί η πολιτική των συνεχών μειώσεων στους μισθούς, της ανεργίας, των ελαστικών σχέσεων εργασίας, της φοροεπιδρομής, της μετανάστευσης, της ανασφάλειας, της ευρωεπιτροπείας.
Ωστόσο, η νέα κυβέρνηση δυστυχώς, φαίνεται να έχει υποκύψει στους ωμούς εκβιασμούς των Ε.Ε.–Ε.Κ.Τ.–Δ.Ν.Τ. Η συνυπογραφή από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ της απόφασης του Γιούρογκρουπ της 20ης Φλεβάρη αποτελεί πράξη που στρέφεται ενάντια στα εργατικά-λαϊκά συμφέροντα και την λαϊκή εντολή για κατάργηση των μνημονίων. Η συμφωνία συνεπάγεται τη διατήρηση της υπάρχουσας μνημονιακής νομοθεσίας αλλά και την προετοιμασία του εδάφους για μεγαλύτερες υποχωρήσεις στο άμεσο μέλλον. Με τη συγκεκριμένη συμφωνία, η κυβέρνηση δεσμεύεται ότι θα αποπληρώσει το δυσβάσταχτο χρέος (μολονότι δηλώνει ότι δεν είναι βιώσιμο) και αποδέχεται ότι θα απόσχει από οποιαδήποτε μονομερή ενέργεια κατάργησης της βάρβαρης μνημονιακής νομοθεσίας και βελτίωσης των όρων διαβίωσης του ελληνικού λαού. Όμως εξαρχής η στρατηγική επιλογή της κυβέρνησης για επίλυση της κρίσης πάνω στο έδαφος της Ε.Ε και του ευρώ, ήταν προβληματική, στο βαθμό που υποτιμούσε το ταξικό ιμπεριαλιστικό περιεχόμενο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Στρατηγική που σήμερα αποδεικνύει τα πολιτικά της όρια σε σχέση με τις ανάγκες και τα δικαιώματα της εργαζόμενης πλειοψηφίας. Στο δίλημμα ευρωπαϊκοί κανόνες ή δημοκρατία, η πλάστιγγα έγειρε τελικά από την πλευρά των σιδερένιων εντολών της Ε.Ε και του ευρώ.
Σήμερα, η κατάσταση της δημόσιας εκπαίδευσης, αλλά και συνολικά η πραγματικότητα που βιώνουν οι εργαζόμενοι και τα ευρύτερα λαϊκά στρώματα παραμένει δραματική. Όσο η κυβέρνηση δεσμεύεται ότι θα αποπληρώσει το χρέος και ότι θα απόσχει από μονομερείς ενέργειες κατάργησης της βάρβαρης μνημονιακής νομοθεσίας και βελτίωσης των όρων διαβίωσης του ελληνικού λαού, όσο η πολιτική ηγεσία του Υ.ΠΟ.ΠΑΙ.Θ. αρνείται να ανταποκριθεί σε αιτήματα που έχουν οικονομικό κόστος και δεν δέχεται να ξεφύγει από τις μνημονιακές δεσμεύσεις της χώρας, η κατάσταση δεν θα καλυτερέψει.
Είναι γεγονός ότι, το πάγωμα της αξιολόγησης, η ακύρωση πλευρών του πειθαρχικού δικαίου που οδηγούσε σε στραγγαλισμό των δικαιωμάτων των δημοσίων υπαλλήλων, η επαναπρόσληψη των διαθέσιμων-απολυμένων, η -έστω μερική – κατάργηση της πολιτικής επιστράτευσης, οι αλλαγές στο εξεταστικό των μαθητών του λυκείου, αποτελούν νίκες και σημαντικές κατακτήσεις του εκπαιδευτικού και του λαϊκού κινήματος και είναι αποτέλεσμα τόσο των σημαντικών αγώνων που είχαν ως προμετωπίδα αυτά τα αιτήματα όσο και της λαϊκής πίεσης για ανατροπή των αντιλαϊκών πολιτικών. Τα μέτρα αυτά δημιουργούν καλύτερες δυνατότητες για την ανάπτυξη του κινήματος και των λαϊκών διεκδικήσεων αλλά δεν ανατρέπουν τη συνολική εικόνα διάλυσης της δημόσιας εκπαίδευσης και της οικονομικής και κοινωνικής εξαθλίωσης των εργαζόμενων, δεν δίνουν διέξοδο για τα εκατομμύρια των φτωχών και των άνεργων που πλήρωσαν και πληρώνουν το τίμημα της καπιταλιστικής κρίσης. Πολύ περισσότερο που συνοδεύονται από μια σειρά μέτρων που στόχο έχουν την άμεση εξασφάλιση ρευστού για την πληρωμή του δημόσιου χρέους. Γι’ αυτό η κυβέρνηση ενώ δηλώνει ότι δεν θα θυσιάσει μισθούς και συντάξεις, προχωρά στην “αξιοποίηση” των αποθεματικών των οργανισμών και των ασφαλιστικών ταμείων για να πληρώσει τους δανειστές. Γι’ αυτό παραπέμπεται στο αόριστο μέλλον η διαγραφή των χρεών όσων βρίσκονται σε πλήρη οικονομική αδυναμία, η επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ καθώς και το αφορολόγητο των 12.000€, γι’ αυτό και η αποδοχή των ιδιωτικοποιήσεων, κλπ. Ακόμα και τα μέτρα για την αντιμετώπιση της φτώχειας (συνδρομή στη στέγαση, ρευματοδότηση, σίτιση) αφορούν μόνο ελάχιστο κλάσμα των 6,3εκ. φτωχών της χώρας.
Τι σημαίνουν αυτά για τη δημόσια εκπαίδευση:
o παρά το θετικότερο κλίμα που υπάρχει στα σχολεία το τελευταίο διάστημα λόγω του παγώματος της αξιολογικών διαδικασιών αλλά και των πειθαρχικών διαδικασιών, δεν καταργείται όλο το νομοθετικό πλαίσιο της αξιολόγησης-αυτοαξιολόγησης, το Ι.Ε.Π. και η Α.ΔΙ.Π.Π.Δ.Ε. η σύνδεση μισθού-αξιολόγησης (ακώλυτη μισθολογική εξέλιξη). Αντίθετα η κυβέρνηση ανοίγει το ζήτημα της «καλής» αξιολόγησης. Ωστόσο, το εκπαιδευτικό κίνημα είναι αντίθετο στην αξιολόγηση και σε κάθε διαδικασία που επιτελεί τις λειτουργίες και το περιεχόμενο της αξιολόγησης με όποιο όνομα κι αν εμφανιστεί.
o παρά τη (γνωστή και από το παρελθόν…) έκφραση συμπάθειας για την οικονομική κατάσταση των εκπαιδευτικών, απορρίπτεται η επαναφορά της ακώλυτης βαθμολογικής/μισθολογικής εξέλιξης, δε συζητείται καμιά αύξηση των μισθών και των συντάξεων
o οι δαπάνες για την εκπαίδευση παραμένουν στα ιστορικά χαμηλότερα επίπεδα
o η ηγεσία του Υ.ΠΟ.ΠΑΙ.Θ. δεν δεσμεύεται για την κάλυψη των κενών που υπάρχουν σήμερα στην εκπαίδευση παρόλο που μόνο στην Π.Ε. υπάρχουν χιλιάδες κενές θέσεις εκπαιδευτικών (μετά τις 9000 χιλιάδες συνταξιοδοτήσεις και τους 272 διορισμούς της τελευταίας 4ετίας). Παρά τις δεσμεύσεις του υπουργείου παιδείας για χιλιάδες διορισμούς τη νέα χρονιά, είναι σίγουρο ότι ούτε οι τρέχουσες ανάγκες δε θα καλυφθούν, αφού θεωρείται απαράβατο όριο η πρόβλεψη του μνημονιακού προϋπολογισμού για 15.000 διορισμούς σε όλο το δημόσιο (αφαιρώντας μάλιστα τις 4000 χιλιάδες επαναπροσληφθέντες των διαθέσιμων-απολυμένων), αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο μείωσης και αυτού του αριθμού.
o θα συνεχιστεί το απαράδεκτο εργασιακό καθεστώς των συμβάσεων ΕΣΠΑ και της ελαστικής εργασίας που βιώνουν χιλιάδες αναπληρωτές εκπαιδευτικοί
o δεν υπάρχει κανένας σχεδιασμός για τη δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή και τα τεράστια προβλήματα του νηπιαγωγείου (ωράριο νηπιαγωγών, κτιριακό κ.ά.)
o δεν υπάρχει κανένας σχεδιασμός για την ειδική αγωγή (ίδρυση δομών κ.ά.)
o δεν τίθεται το ουσιαστικό ζήτημα της συνολικής αλλαγής του θεσμικού πλαισίου λειτουργίας και διοίκησης του σχολείου, με την αναγόρευση του Συλλόγου Διδασκόντων σε κυρίαρχο παιδαγωγικό και διοικητικό όργανο. Στη μάχη της αξιολόγησης η μεγάλη πλειοψηφία των στελεχών εκπαίδευσης επέλεξε την πλευρά του υπουργείου, γι’ αυτό ο κόσμος της εκπαίδευσης απαιτεί τώρα δημοκρατία στο σχολείο. Ωστόσο, το Υπουργείο διατηρεί το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο για το ρόλο των στελεχών (ν.3848/10) και ανακοινώνει μεικτό σύστημα επιλογής των στελεχών εκπαίδευσης με βάση μετρήσιμα προσόντα και γνώμη του Συλλόγου Διδασκόντων για τους δ/ντές σχολείων ή των δ/ντών σχολείων για τους Δ/ντές Π.Ε. ή Δ.Ε. Όπως παλινωδεί και στο ζήτημα των πρότυπων – πειραματικών, διατηρώντας πέντε πρότυπα σχολεία κάτω από την ασφυκτική δεξιά κοινωνική και πολιτική πίεση που ασκήθηκε.
Όσο η πολιτική ηγεσία του Υ.ΠΟ.ΠΑΙ.Θ. αρνείται να ανταποκριθεί σε αιτήματα που έχουν οικονομικό κόστος, όσο αρνείται να συγκρουστεί με τους βασικούς πυλώνες του σχολείου της αγοράς, την ανταγωνιστικότητα, την παιδεία εμπόρευμα, τις ελαστικές σχέσεις εργασίας και δεν δέχεται να κινηθεί έξω από τους δημοσιονομικούς περιορισμούς που προκύπτουν από τις μνημονιακές δεσμεύσεις της χώρας και τα σχέδια αντιδραστικής αναδιάρθρωσης του κράτους, δεν μπορεί να υπηρετηθεί ένα σχέδιο ανάκαμψης και ενίσχυσης της δημόσιας εκπαίδευσης.
Είναι πια φανερό ότι βρισκόμαστε στη δίνη μιας πρωτοφανούς επίθεσης του καπιταλισμού, που θέλει να διασφαλίσει και να διευρύνει τα κέρδη του, από την οικονομική κρίση που ο ίδιος δημιούργησε. Βρισκόμαστε στη δίνη μιας επίθεσης που τσαλαπατά χώρες και λαούς, δικαιώματα και ζωές, με στόχο την επιβολή μιας νέας παγκόσμιας τάξης που θα επαναφέρει τους λαούς, τις κοινωνίες και τους ανθρώπους, σε ένα νέο μεσαίωνα. Βρισκόμαστε στη δίνη των μεγάλων καπιταλιστικών ανταγωνισμών για την πολιτική οικονομική και γεωγραφική κυριαρχία.
Η επίθεση ενάντια στην κοινωνία καθοδηγείται από την Ε.Ε. και το ΔΝΤ, με εργαλείο την τραπεζική κυριαρχία και το ευρώ. Αποδείχτηκε ότι η βάρβαρη επίθεση τους δεν έχει τέλος. ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΑΝ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ
Απέναντι στα νέα δεσμά που ετοιμάζονται για τον κόσμο της εργασίας, πρέπει να ανοίξει ένας νέος κύκλος αγώνων, ένας νέος κύκλος άνθισης των εκπαιδευτικών, των εργατικών και λαϊκών αγώνων και διεκδικήσεων. Να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια τους, να συγκροτήσουμε ένα πλατύ, ενωτικό, κοινωνικοπολιτικό και αγωνιστικό μέτωπο με ξεκάθαρους στόχους και πρόγραμμα ανατροπής που θα απαιτεί την κατάργηση των μνημονίων, δανειακής σύμβασης και εφαρμοστικών νόμων, θα αρνείται το μονόδρομο της πολιτικής που επιβάλλουν η Ε.Ε., το ΔΝΤ και οι ντόπιοι πολιτικοί εκπρόσωποι του κεφαλαίου και θα οργανώνει το διεθνιστικό αγώνα για ρήξη και έξοδο από την Ε.Ε. και το ευρώ, θα διεκδικεί ξανά το χαμένο πλούτο, θα αρνείται το χρέος, θα απαιτεί τη διαγραφή του και θα επιβάλει την παύση πληρωμής του.
Οι εκπαιδευτικοί μέσα από τα σωματεία μας και σε συντονισμό με όλο το εκπαιδευτικό και εργατικό-λαϊκό κίνημα να διεκδικήσουμε:
• Κατάργηση των μνημονίων, της δανειακής σύμβασης και των εφαρμοστικών νόμων
• Μη αναγνώριση, διαγραφή και παύση πληρωμής του χρέους – Διεθνιστικός αγώνας για ρήξη και έξοδο από την Ε.Ε. και το ευρώ – Κοινωνικοποίηση και εργατικός έλεγχος των τραπεζών και των βασικών παραγωγικών τομέων.
• Κατάργηση του προϋπολογισμού του 2015 και διαμόρφωση νέου στην κατεύθυνση εξυπηρέτησης των αναγκών και δικαιωμάτων της κοινωνικής πλειοψηφίας
• Κατάργηση όλου του νομοθετικού πλαισίου της αξιολόγησης-αυτοαξιολόγησης (Ν. 2986/2002, Ν. 3848/2010, Ν. 4024/2011, Ν. 4142/2013 και Π.Δ. 152/2013) – Κατάργηση του ΙΕΠ, της ΑΔΙΠΠΔΕ, του παρατηρητηρίου και των πλατφορμών αξιολόγησης-αυτοαξιολόγησης – Καμιά αξιολόγηση – Κανένας αξιολογητής στην τάξη
• Ανάκληση των συγχωνεύσεων/υποβαθμίσεων σχολείων – Άμεση κατάργηση του 10% της προσαύξησης του αριθμού των μαθητών/τμήμα – Καθιέρωση αναλογίας 20 μαθητών ανά τμήμα και 15 για τις Α΄ και Β΄ τάξεις και το νηπιαγωγείο
• Άμεση κάλυψη όλων των κενών θέσεων εκπαιδευτικών – Μαζικοί διορισμοί εκπαιδευτικών με βάση το χρόνο λήψης του πτυχίου και την προϋπηρεσία. Κάλυψη όλων των εκπαιδευτικών αναγκών σε σχέση 1:1 διορισμού για κάθε συνταξιοδότηση της τελευταίας πενταετίας– Μονιμοποίηση των αναπληρωτών και όσων έχουν κατοχυρώσει δικαίωμα διορισμού (επιτυχόντες, 24μηνο κ.ά.) – Κατάργηση του Ν. 3848/2010 και αναγνώριση όλης της προϋπηρεσίας των αναπληρωτών
• Ίδρυση και στήριξη των αναγκαίων δομών Ειδικής Αγωγής και μονιμοποίηση των εκπ/κών της.
• Θεσμοθέτηση των αναγκαίων οργανικών θέσεων για όλα τα διδακτικά αντικείμενα του δημοτ. σχολείου – Άρση και επανεξέταση των εκβιαστικών-ρουσφετολογικών αποφάσεων Λοβέρδου και Αρβανιτόπουλου για μετατάξεις από τη Δ.Ε. στην Π.Ε. και δικαίωμα όλων των εκπαιδευτικών για μεταθέσεις-μετατάξεις στις νέες οργανικές θέσεις με διαφανή κριτήρια. Άμεση υλοποίηση αυτής της διαδικασίας ώστε να προχωρήσει ομαλά και η διαδικασία των φετινών μεταθέσεων.
• Ακώλυτη μισθολογική-βαθμολoγική εξέλιξη των εκπαιδευτικών και δημ. υπαλλήλων, με την άμεση κατάργηση της σχετικής μνημονιακής διάταξης και την κατάργηση της σύνδεσης βαθμού-μισθού με αξιολόγηση – Κατάργηση του βαθμολόγιου-μισθολόγιου-“φτωχολόγιου” (Ν. 4024/11) – Τώρα επαναφορά του μισθού των νεοδιόριστων και των χαμηλότερων βαθμών στα επίπεδα του 2009 στην κατεύθυνση της επαναφοράς μισθών και συντάξεων και 13ου-14ου μισθού στο επίπεδο του 2009 για όλους τους εργαζόμενους. – Κατάργηση της φοροληστρικής πολιτικής και των χαρατσιών – Κατάργηση του Φ.Π.Α. στα είδη λαϊκής ανάγκης και αύξηση της φορολογίας του μεγάλου κεφαλαίου.
• Άμεση παύση κάθε δίωξης εκπ/κού και ανάκληση αργιών και ποινών που επιβλήθηκαν με βάση τις προτεινόμενες προς κατάργηση ποινές του πειθαρχικού δικαίου των Δ.Υ. – Κατάργηση των Ν. 4057/12, 4093/13, 3528/07
• Κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου που προσδιορίζει το ρόλο και τα κριτήρια επιλογής των στελεχών εκπαίδευσης ώστε να ξηλωθεί η εκπαιδευτική διοικητική ιεραρχία του αυταρχισμού και της αξιολόγησης, που καταδυνάστευσε τη ζωντανή εκπαίδευση και επιχείρησε να επιβάλλει με θεμιτά και αθέμιτα μέσα την αξιολόγηση και να γίνουν άμεσα βήματα για την παιδαγωγική ελευθερία και δημοκρατική λειτουργία του σχολείου.
• Παιδαγωγική ελευθερία και δημοκρατία στο σχολείο – Σύλλογος Διδασκόντων με αναβαθμισμένο παιδαγωγικό ρόλο και θεσμοθετημένη πρωταγωνιστική θέση σε όλες τις παιδαγωγικές λειτουργίες του σχολείου. Με συχνές, τακτικές συνεδριάσεις όπου συλλογικά συζητούνται και αντιμετωπίζονται όλα τα παιδαγωγικά ζητήματα.
• Δημοκρατική λειτουργία της σχολικής μονάδας με ανώτερο και αποφασιστικό όργανο τον Σύλλογο Διδασκόντων. Με συντονιστή, αιρετό και ανακλητό συνάδελφο που θα έχει διδακτικά καθήκοντα και τις ίδιες μισθολογικές απολαβές με όλους τους υπόλοιπους εκπαιδευτικούς και ανώτατο όριο θητείας. Συλλογική λειτουργία και αιρετότητα αρμοδιοτήτων στη σχολική κοινότητα.
• Επαναλειτουργία των Διδασκαλείων, επιμόρφωση και μετεκπαίδευση για όλους τους εκπαιδευτικούς με απαλλαγή από τα διδακτικά καθήκοντα
• Ενιαίο 12χρονο δημόσιο δωρεάν σχολείο για όλα τα παιδιά και 2χρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή
• Νέα αναλυτικά προγράμματα και βιβλία που να προωθούν την ολόπλευρη γνώση και την κριτική σκέψη και να υπηρετούν τις μορφωτικές ανάγκες όλων των μαθητών
• Αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης στην εκπαίδευση με εφαρμογή ολοκληρωμένου κρατικού προγράμματος σίτισης και ιατρικής περίθαλψης στα σχολεία.
• Αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 15% του Προϋπολογισμού – Αύξηση των κονδυλίων για τη λειτουργία των σχολείων – Ενίσχυση του ενιαίου δημόσιου δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης, κόντρα στο σχολείο της αγοράς
• Κατάργηση όλου του αντιασφαλιστικού νομοθετικού πλαισίου – Επιστροφή των κλεμμένων στα ταμεία – Καμιά “αξιοποίηση” των αποθεματικών των ταμείων για την πληρωμή του χρέους.
Στην κατεύθυνση αυτή:
Συμμετέχουμε στις εργατικές-λαϊκές κινητοποιήσεις ενάντια στην ψήφιση της συμφωνίας κυβέρνησης-Eurogroup
Δε δεχόμαστε και απαντάμε με απεργιακές κινητοποιήσεις σε κάθε προσπάθεια συζήτησης και υπογραφής νέου μνημονίου-«συμβολαίου»
Με αιτήματα αιχμής την αξιολόγηση (κατάργηση όλου του νομοθετικού πλαισίου), το μισθολογικό (ακώλυτη μισθολογική εξέλιξη), τις δαπάνες για την παιδεία και τους διορισμούς-εργασιακές σχέσεις αναπληρωτών, οργανώνουμε πολύμορφες δράσεις και κινητοποιήσεις (παραστάσεις διαμαρτυρίας, συλλαλητήρια, απεργία κ.ά.)
Νέες Γενικές Συνελεύσεις με την κατάθεση του πολυνομοσχεδίου του Υ.ΠΟ.ΠΑΙ.Θ. για την εκτίμηση των διατάξεών του και την αγωνιστική μας απάντηση
Συμμετέχουμε με αποφάσεις των Συλλόγων μας και στηρίζουμε την Πρωτοβουλία για τη διαγραφή του χρέους, οργανώνουμε σχετικές εκδηλώσεις και δράσεις μαζί με τοπικούς φορείς και σωματεία
Ο λαός δεν υπογράφει νέα μνημόνια!
Καμιά υποταγή, καμιά ανάθεση, καμία αναμονή!
Last modified: 18 Απριλίου 2015
