O διεθνής μαθητικός διαγωνισμός P.I.S.A. (Programme for International Student Assessment), που υλοποιεί ο ΟΟΣΑ (Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης) από το 2000, διενεργείται κάθε τρία χρόνια. Στο ενημερωτικό κείμενο που στάλθηκε στα σχολεία για το φετινό διαγωνισμό διαβάζουμε: «…Η έρευνα διεξάγεται σε περισσότερες από 70 χώρες και διερευνά την ικανότητα εφαρμογής των γνώσεων και δεξιοτήτων των μαθητών στην επίλυση προβλημάτων της καθημερινής ζωής. Τα γνωστικά πεδία που διερευνώνται είναι τα Μαθηματικά, οι Φυσικές Επιστήμες, η Κατανόηση Κειμένου και η Συνεργατική Επίλυση Προβλήματος … Τα σχολεία αυτά έχουν επιλεγεί με τυχαία, στρωματοποιημένη (;) δειγματοληψία». Στην Ελλάδα θα συμμετάσχουν 231 δημόσια και ιδιωτικά Γυμνάσια, Γενικά Λύκεια και Επαγγελματικά Λύκεια και ο διαγωνισμός θα γίνει από 2 Μάρτη έως 3 Απρίλη.
Στόχος του διαγωνισμού να κατευθύνει τα εκπαιδευτικά συστήματα στην παροχή δεξιοτήτων, αφού με βάση τα αποτελέσματά του αξιολογούνται και κατατάσσονται οι χώρες σε λίστα, σύμφωνα με το εκλεχτό από το μεγάλο κεφάλαιο εκπαιδευτικό σύστημα (έτσι η Ελλάδα, η Γαλλία, οι ΗΠΑ, σήμερα κατατάσσονται σε πολύ κατώτερη θέση από τη …Σιγκαπούρη, που προβάλλει στην 1η ή 2η θέση), και νομιμοποιήσει τα νέα ταξικά μέτρα στην εκπαίδευση.
Τι θέλει η αλεπού στο παζάρι;
Φαίνεται παράδοξο το γεγονός ο ΟΟΣΑ, ένας οργανισμός που αποτελεί οικονομικό στρατηγείο του διεθνούς καπιταλιστικού συστήματος και κατευθύνει οικονομικές πολιτικές των κρατών, να πραγματοποιεί παγκόσμιους διαγωνισμούς στην εκπαίδευση. Μέσω όμως αυτών των εξετάσεων επιδιώκει να ελέγξει τις εκπαιδευτικές πολιτικές και να επιβάλει το νέο σχολείο της αγοράς, έναν τύπο σχολείου στραμμένο στην κατάρτιση δεξιοτήτων. Αυτό σημαίνει πως η εκπαίδευση του μαθητή θα πρέπει να είναι στραμμένη σε στενές, χρηστικές κι επικοινωνιακές δεξιότητες για την καθημερινή και επαγγελματική του ζωή, σε βάρος της γενικής μόρφωσης και της ανάπτυξης της προσωπικότητας.
Οι εξετάσεις τύπου P.I.S.A. στηρίζονται λοιπόν σε μια αντίληψη που ευνοεί, εξετάζει κι αξιολογεί κυρίως δεξιότητες, λιγότερο ικανότητες, ελάχιστα γνώσεις. Αυτοί που αριστεύουν σ’ αυτό το σύστημα προετοιμασίας και εξετάσεων θα βρίσκονταν στις τελευταίες θέσεις, αν το κριτήριο ήταν η βαθύτερη καλλιέργεια και οι γενικότερες ικανότητες του μαθητή για δημιουργική και κριτική σκέψη, για ενεργητική και κοινωνική επίλυση προβλημάτων. Γι’ αυτό και υπάρχει πλήθος επικριτικών επιστημονικών δημοσιεύσεων (βιβλίων, μελετών, άρθρων) από ειδικούς που αμφισβητούν τη βαρύτητα αυτών των εξετάσεων για την ποιότητα της εκπαίδευσης και αποκαλύπτουν τη σκοπιμότητα του διαγωνισμού.
Να σταματήσουμε τώρα την πραγματοποίηση του διαγωνισμού P.I.S.A.
Τα αποτελέσματα αυτού του διαγωνισμού χρησιμοποιεί ο ΟΟΣΑ για να συντάξει τις διάφορες εκθέσεις του (η τελευταία το 2011) προς την κάθε κυβέρνηση, στις οποίες προτείνει κατάργηση της μονιμότητας, εφαρμογή της αξιολόγησης στην εκπαίδευση, εξάρτηση μισθού από την “απόδοση”, σύνδεση σχολείου με επιχειρήσεις κ.ά. αντιπαιδαγωγικά μέτρα, που προσπαθούν να περάσουν με επίκληση στην αυθεντία των “εμπειρογνωμόνων” του μεγάλου κεφαλαίου.
Πρόκειται επομένως για ένα διαγωνισμό, που είναι κομμένος στα μέτρα του ΟΟΣΑ κι εντάσσεται στη γνωστή «εργαλειοθήκη» του, με άλλα λόγια τις πολιτικές άγριας λιτότητας και περικοπών στα κοινωνικά αγαθά, στο όνομα της ανταγωνιστικότητας. Την εφαρμογή των πολιτικών προτάσεων του ΟΟΣΑ στην εκπαίδευση τη νιώσαμε έντονα τα τελευταία πέντε χρόνια: οι συγχωνεύσεις σχολείων, η αύξηση ωραρίου, οι απολύσεις, η περιβόητη αξιολόγηση για την κατηγοριοποίηση σχολείων και εκπαιδευτικών, η μισθολογική καθήλωση, για να γίνουμε τάχα πιο «ανταγωνιστικοί», είναι δικής του έμπνευσης.
Last modified: 22 Μαρτίου 2015
