ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠ/KΩΝ Π.Ε. «Ο ΠΕΡΙΚΛΗΣ»Γιαβάση 7 -15242 Αγία Παρασκευή Τηλ-Fax: 2106399318 http://www.syllogosperiklis.gr info@syllogosperiklis.gr
|
Αγ. Παρασκευή, 19 Μαρτίου 2016 Αρ. Πρωτ.: 54Προς: Τους συναδέλφους μέλη του συλλόγου μας Δ.Ο.Ε. |
ΘΕΜΑ: Εκ νέου περί «Σχολικής βίας και του Εκφοβισμού » και συγκρότησης ομάδων Δράσεων Πρόληψης (Ο.Δ.Π.)
Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,
Το Υπουργείο Παιδείας με μία νέα εγκύκλιο επαναφέρει στα σχολεία το ζήτημα της «Σχολικής βίας και του Εκφοβισμού ».
Στο πλαίσιο υλοποίησης δράσεων για την πρόληψη και αντιμετώπιση της σχολικής βίας και του εκφοβισμού στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση ενισχύει το λεγόμενο « Παρατηρητήριο για τη Σχολική Βία και τον Εκφοβισμό » με τη σύσταση ομάδας εργασίας με την επωνυμία «Κεντρική Επιστημονική Επιτροπή», η οποία θα υποστηρίζει τις αρμόδιες υπηρεσίες του ΥΠ.Π.Ε.Θ. σχετικά με θέματα πρόληψης και αντιμετώπισης της σχολικής βίας και
καλεί τους Περιφερειακούς Διευθυντές Εκπαίδευσης να ορίσουν εκ νέου Επιτροπές Συντονιστών Δράσεων Πρόληψης και να επικαιροποιήσουν ή να ορίσουν νέα μέλη για το σύνολο των σχολικών μονάδων της αρμοδιότητάς τους.
Στο πλαίσιο αυτό καλεί παράλλληλα όλους τους Διευθυντές των σχολικών μονάδων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης να συγκροτήσουν Ομάδες Δράσεων Πρόληψης (Ο.Δ.Π.), ορίζοντάς τους μάλιστα ως επικεφαλής των Ο.Δ.Π. με αναπληρωτές τους Υποδιευθυντές, με μέλη τα οποία ορίζονται από το Σύλλογο Διδασκόντων.
Όλη αυτή η ιστορία, όμως, δεν μπορεί παρά να γεμίζει με ερωτηματικά τον κάθε εκπαιδευτικό.
Πρώτα απ’ όλα, καμία επιστημονική έρευνα στη χώρα μας δεν δείχνει ότι υπάρχει οξυμμένο πρόβλημα βίας στα σχολεία. Οι παρουσιάσεις που γίνονται από τους Δ/ντές Εκπ/σης και τους Σχολικούς Συμβούλους, δε στηρίζονται σε καμία επιστημονική έρευνα, παρά σε εικασίες ή στοιχεία που προέρχονται από την ΕΕ, τον ΟΟΣΑ ή τις ΗΠΑ. Ακόμα και τα όποια στοιχεία δημοσιεύονται τελευταία, αναφέρονται σε μια – δυο έρευνες (άγνωστου φορέα, αξιοπιστίας και εγκυρότητας) οι οποίες αναπαράγονται ξανά και ξανά από τα ΜΜΕ.
Η κατασκευή και διόγκωση του ζητήματος κινείται παράλληλα με τις απορροφήσεις χρημάτων από το ΕΣΠΑ. Διάφοροι οργανισμοί και θεσμοί όπως η «Εταιρεία Ψυχοκοινωνικής Υγείας του Παιδιού και του Εφήβου», το ‘Παρατηρητήριο για την Πρόληψη της Σχολικής Βίας και του Εκφοβισμού’, το ‘Ευρωπαϊκό Δίκτυο κατά του Σχολικού Εκφοβισμού’, αρθρογράφοι στα ΜΜΕ, τείνουν να αναπαράγουν ένα διάχυτο ηθικό πανικό και κινδυνολογία για τη ψυχική υγεία των παιδιών ή των νέων, κάνοντας λόγο για την εξάπλωση της «κοινωνικής μάστιγας» του bullying και της έξαρσης της βίας στα σχολεία.
Ένα δεύτερο σημείο που μας προβληματίζει είναι ο τρόπος που ορίζεται η «σχολική βία». Ο ορισμός των υπουργικών εγκυκλίων στερείται κάθε επιστημονικής βάσης καθώς αναφέρει ότι η «σχολική βία» είναι μια κατάσταση «απρόκλητη», δηλαδή αναίτια. Όπως, όμως, είναι γνωστό δεν υπάρχει φυσικό ή κοινωνικό φαινόμενο που δεν έχει αιτία, αλλά μόνο αποτελέσματα.
Το πλαίσιο δίνει έμφαση στη «συμπεριφορά» και όχι στην αιτία. Η ρευστότητα και η ασάφεια που χαρακτηρίζει τους ορισμούς του «bullying» οδηγεί στην καταχώρηση και ομαδοποίηση – εξομοίωση ανόμοιων φαινόμενων και συμπεριφορών κάτω από την ίδια ταμπέλα/κατηγορία, συσκοτίζοντας και καθιστώντας ασήμαντες τις ποιοτικά διαφορετικές προθέσεις, αιτίες και επιδιώξεις που χαρακτηρίζουν τις διάφορες μορφές συγκρούσεων, καβγάδων ή/και βίας. Αυτές ποικίλουν ανάλογα με το πλαίσιο, τις συλλογικές και προσωπικές ιστορίες και σχέσεις εξουσίας που διαπερνούν τους εκάστοτε δρώντες και την κάθε συγκεκριμένη περίπτωση, και άρα χρειάζονται διαφορετικές –και κυρίως μη ψυχολογικές και ψυχοπαθολογικές– εξηγήσεις.
Ταυτόχρονα o ορισμός αυτός δημιουργεί τις προυποθέσεις ένταξης στο πλάισιο της «σχολικής βίας» ακόμα και των αγωνιστικών κινητοποιήσεων των μαθητών, των διεκδικήσεων της νεολαίας για ένα καλύτερο σχολείο, για μια καλύτερη κοινωνία.
Το ότι η έννοια της «Σχολικής βίας» «χωράει τα πάντα» διαπιστώνεται και από τη «φόρμα καταγραφής περιστατικών» την οποία καλούνται να συμπληρώσουν οι σχολικές μονάδες.
Η περίοδος και ο χρόνος που η κυβέρνηση, με τις οδηγίες της ΕΕ (μιας και υπάρχει και ΕυρωΕνωσιακό δίκτυο για τη «σχολική βία»), επιλέγει να φέρει το ζήτημα, μας δημιουργεί επιπλέον επιφυλάξεις.
Η δομή που επιδιώκεται να διαμορφωθεί (Δίκτυα πρόληψης, υπεύθυνοι δικτύων, ηλεκτρονικό «φακέλωμα», ιεραρχικός έλεγχος των δεδομένων, μετατροπή της σχέσης με τους γονείς σε εν δυνάμει καταγγελτική πρακτική) καταργεί το σχολείο και το Σύλλογο Διδασκόντων ως ουσιαστικό και επιστημονικά καταρτισμένο φορέα της επίλυσης των εκπαιδευτικών, παιδαγωγικών και σχεσιακών ζητημάτων της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Σε μια τέτοια επικίνδυνη δομή, το κέντρο βάρους μεταφέρεται στην ένταση του ελέγχου, έξω από το σχολείο στις ατομικές καταγραφές και αναφορές, μακριά από τις συλλογικές πρακτικές της εκπαιδευτικής κοινότητας.
Με τη διαμόρφωση όλου αυτού του κλίματος δημιουργούν όλες τις προϋποθέσεις για την εισβολή της αστυνομίας μέσα στα σχολεία. Ήδη έχουμε ακυρώσει τρεις σχετικές προσπάθειες της Αστυνομίας στην περιοχή μας, μεταξύ αυτών και δράσεις στο πλαίσιο «του αστυνόμου της γειτονιάς».
Παράλληλα υπάρχει η δυνατότητα τα περιστατικά που καταγράφονται σε κάθε σχολική μονάδα, στην πορεία υλοποίησης του προγράμματος να συνδέονται και με τα δεδομένα του myschool, πράγμα που σημαίνει ότι το «φακέλωμα» για τους μαθητές μας θα ξεκινάει από το νηπιαγωγείο.
Είναι προφανές επίσης ότι τα στοιχεία που θα συγκεντρώνονται, μπορούν εύκολα να συνδεθούν με την αξιολόγηση που προωθείται. Είναι πολύ πιθανόν η διαδικασία να χρησιμοποιηθεί και ως εργαλείο αξιολόγησης εκπαιδευτικών και κατηγοριοποίησης των σχολείων με έμμεσο τρόπο (καταγγελίες γονέων-μαθητών σε περιπτώσεις αντιπαράθεσης με εκπαιδευτικούς), σπέρνοντας μια άλλου είδους κουλτούρα ανθρωποφαγίας. Άλλωστε οι αναφορές σε «καλές πρακτικές» και στην εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ προμηνύει μια τέτοια λογική.
Τα σχολεία θα χωρίζονται σε «αχειραγώγητα» και «πειθαρχημένα», άρα κατ’ επέκταση και οι εκπαιδευτικοί θα αξιολογούνται και από αυτό το δείκτη και οι μαθητές αντίστοιχα. Και προφανώς το ένα σχολείο θα ακολουθεί διαφορετικό πρόγραμμα από το άλλο, στο πλαίσιο της λογικής επίλυσης του προβλήματος.
Επιπλέον, ανοίγει μία ακόμα πόρτα για την εισροή των επιχειρηματικών ομίλων στα σχολεία, μιας και όπως αναφέραμε αρχικά, τόσο στις δράσεις που καλούνται τα σχολεία να υλοποιήσουν, όσο και στις ομάδες υποστήριξης των παρατηρητηρίων εμπλέκονται διαφόρων ειδών φορείς (ΜΚΟ, ΜΜΕ, δήμοι, περιφέρειες, η εισαγγελία ανηλίκων, η αστυνομία, η εκκλησία κτλ).
Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,
Είναι ολοφάνερη η σκόπιμη και επαναλαμβανόμενη πρόθεση από το Υπουργείο και διάφορους κρατικούς (και μη) οργανισμούς να διαμορφώσουν μια νέα αφήγηση για την εκπαιδευτική διαδικασία, αποσυνδεμένη από τα κοινωνικά, πολιτικά και παιδαγωγικά της χαρακτηριστικά, αποσυνδεμένη από τις συλλογικές διαδικασίες και τις κοινωνικές σχέσεις, αποσυνδεμένη από τις ιεραρχικές δομές και σχέσεις εξουσίας που κυριαρχούν στο σχολείο και την κοινωνία.
Επιπλέον ως εκπαιδευτικοί πρέπει να ανησυχήσουμε για το ρόλο που μας επιφυλάσσουν με αφορμή και το ζήτημα της «σχολικής βίας». Θέλουν εκπαιδευτικούς «παιδονόμους», μαθητές «χαφιέδες», γονείς «συνένοχους» και σχολείο ταξικά διαφοροποιημένο ανοιχτό σε κάθε λογής φορέα (δημόσιο ή ιδιωτικό).
Οφείλουμε , λοιπόν, να αντιπαρατεθούμε στην πρόθεση αυτή, με την καθολική μας άρνηση να προχωρήσει η συγκρότηση των νέων Ομάδων Δράσεων Πρόληψης (ΟΔΠ) για την υλοποίηση του προγράμματος , προσπαθώντας να αποκαλύψουμε, πρώτα και κύρια στους γονείς των μαθητών μας, τις στοχεύσεις αυτής της συστηματικής προσπάθειας από ΜΜΕ, Υπουργείο, Οργανισμούς και εταιρείες.
Καθήκον μας είναι να σταθούμε πλάι στους μαθητές μας και τις οικογένειές τους, που πλήττονται το ίδιο με εμάς τους εκπαιδευτικούς, και σε συμμαχία μαζί τους να παλέψουμε ενάντια στο «νέο» σχολείο της ημιμάθειας, της Ε.Ε. και των επιχειρήσεων και να διεκδικήσουμε το σχολείο και την κοινωνία των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Να σταθούμε πλάι τους για να αντιμετωπίσουμε την ενδοσχολική βία της καταστολής των μαθητικών καταλήψεων και των μαθητοδικείων και την καθημερινή βία της φτώχειας, της ανεργίας των ιμπεριαλιστικών παρεμβάσεων και των πολέμων που καταστρέφει πατρίδες και παράγει εκατόμβες θυμάτων καθημερινά.
Καλούμε τους συναδέλφους να αναλογιστούν όλα τα παραπάνω και τους Συλλόγους Διδασκόντων με αποφάσεις τους και τους/τις διευθυντές/τριες των σχολείων να μη συγκροτήσουν ούτε να συμμετάσχουν σε ΟΔΠ στο σχολείο τους. Να μη δεχθούν να δώσουν στοιχεία για τη συμπεριφορά των μαθητών τους στις Περιφερειακές Διευθύνσεις Εκπαίδευσης.
O Σύλλογός μας καλύπτει συνδικαλιστικά συναδέλφους και Συλλόγους Διδασκόντων που δεν συμμετέχουν στις ΟΔΠ.
Καλούμε τη ΔΟΕ να πάρει ανάλογη απόφαση.
Καλούμε τους συναδέλφους:
Να μη συμμετέχουν σε καμία δράση που θα επιχειρηθεί να πραγματοποιηθεί μέσα στο σχολείο, γιατί αυτές στοχεύουν να μας κάνουν συνένοχους και συμμέτοχους στους στόχους τους.
Να ενημερώσουν τους γονείς των μαθητών του για το ρόλο και το σκοπό του προγράμματος.
Καλούμε τους Συλλόγους Γονέων να μην συμμετέχουν σε μια διαδικασία που στοχοποιεί τα παιδιά μας και τα παιδιά των γειτόνων μας, ούτε να επιτρέψουν να μετατραπεί το σχολείο και η τοπική κοινωνία σε μια «ζούγκλα παρακολούθησης »
Με βάση όλα τα παραπάνω θεωρούμε αναγκαίο να αντιπαρατεθούμε με τη διαδικασία και τις προθέσεις του Υπουργείου. Δυναμώνουμε το εκπαιδευτικό κίνημα, δυναμώνουμε το μέτωπο εκπαιδευτικών γονέων κοινωνίας και απαιτούμε να σταματήσουν τώρα αυτές οι διαδικασίες και να προχωρήσουν οι διαδικασίες υλοποίησης όλων των μέτρων στήριξης της εκπαίδευσης, αυτών που χρόνια προτείνει το εκπαιδευτικό κίνημα.
Για το Δ.Σ. του Συλλόγου
Η Πρόεδρος Η Γεν. Γραμματέας
Άννα Μάγια Σταυροπούλου Γεωργία Γιανναρά
Last modified: 20 Μαρτίου 2016