O οργανισμός   «T e a c h i n g  A n d  L e a r n i n g  I n t e r n at i o n a l  S u r v e y» TALIS   που με τις έρευνες  του συνεπικουρεί τον Ο.Ο.Σ.Α  στη χάραξη των εκπαιδευτικών πολιτικών παραθέτει σε μελέτη του με θέμα: τους νέους εκπαιδευτικούς σε σύγκριση με τους εμπειρότερους εκπαιδευτικούς  και την κατανομή των καθηκόντων τους σε ώρες ανά εβδομάδα  σε  23 χώρες του κόσμου. Ο εργασιακός χρόνος των εκπαιδευτικών κατανέμεται σε διοικητικά καθήκοντα , διδακτικά καθήκοντα και χρόνο προετοιμασίας της διδασκαλίας (ή μη διδακτικά). Ο  εργασιακός  χρόνος των εκπαιδευτικών  συνολικά είναι 33.7 ώρες εβδομαδιαία.

Ο μέσος χρόνος διδασκαλίας είναι 18, 5 ώρες τη βδομάδα για τους εμπειρότερους και 17, 1 για τους νεοδιόριστους .Ο χρόνος προετοιμασίας  της διδασκαλίας  που συνυπολογίζεται στο εργασιακό τους ωράριο είναι περίπου 10 ώρες τη βδομάδα και οι εκπαιδευτικοί  επιλέγουν εκείνοι το χώρο εργασίας τους (σχολείο, σπίτι κ.ά.) για να προγραμματίσουν τη διδασκαλία τους.

Στη συγκεκριμένη μελέτη δεν συμπεριλαμβάνεται η Ελλάδα .

Στα δύο άκρα είναι η Μαλαισία όπου οι  ώρες  στην τάξη είναι 15,9   και η Εσθονία  με 20,9 ώρες τη βδομάδα για τους εμπειρότερους εκπαιδευτικούς.

Μια επισήμανση:

Γενικότερα  στις μελέτες για την Ελλάδα δεν καταγράφεται η κατανομή και η ανάθεση καθηκόντων από το σύλλογο διδασκόντων στους εκπαιδευτικούς  που είναι απαραίτητες για τη λειτουργία ενός σχολείου και καταγράφονται στα πρακτικά των συνεδριάσεων των σχολείων ετήσια και συχνά επικαιροποιούνται τριμηνιαία , ο χρόνος προετοιμασίας του σχολείου το 1ο  δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου  και οι ενέργειες λήξης του έτους, ο ετήσιος χρόνος επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών που στις σχετικές μελέτες για την  Κύπρο καταγράφεται  (είτε είναι σε προαιρετική βάση είτε όχι, είτε είναι κρατική, είτε είναι πανεπιστημιακή ή από άλλο φορέα).

 Στο δίκτυο Ευρυδίκη αντίστοιχα γίνεται μνεία για το Μαράσλειο  μόνο σε μια μικρή παράγραφο χωρίς να αναφέρεται ο ιστορικός θεσμός των Διδασκαλείων που επεκτάθηκε πανελλαδικά το 1996 σε όλα τα Πανεπιστήμια κι ήταν  μοναδικός παγκόσμια. Στο πεδίο επιμόρφωση  όμως σπαταλιέται πολύ μελάνι για τις  επιμορφωτικές αποσπασματικές  δράσεις του Ο.Ε.Π.Ε.Κ.

Επίσης  το 1ο  δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου  που αποτελεί τον πυρήνα του προγραμματισμού  του διδακτικού έτους  όπου οι συνεδριάσεις του συλλόγου διδασκόντων καθορίζουν  με λεπτομέρειες  τη λειτουργία του σχολείου και  προετοιμάζουν τους χώρους διδασκαλίας για τους μαθητές  μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει  σεβαστό.  Ολόκληρο  το Σεπτέμβρη ( και περισσότερο) τα σχολειά προσπαθούν να  οργανώσουν τη διδασκαλία  αναμένοντας την κάλυψη των λειτουργικών κενών, τα βιβλία που καθυστερούν, τους τεχνικούς και τους μπογιατζήδες για τη συντήρηση των σχολείων.

Με απλά λόγια, τα αργά αντανακλαστικά της γραφειοκρατικής διοίκησης  σε τοπικό ή πανελλαδικό επίπεδο λειτουργούν σε βάρος της ποιότητας της διδασκαλίας.

Οι δάσκαλοι στην Ελλάδα έχουν μάθει πλέον, να είναι «ευέλικτοι» και «αποτελεσματικοί»  στην αντιμετώπιση  αυτών των προβλημάτων  και τρανή  απόδειξη είναι το περσινό φθινόπωρο που τα σχολειά λειτούργησαν χωρίς βιβλία   και τα παιδιά  δεν έχασαν ούτε ώρα διδασκαλίας, ούτε  διδάχτηκαν λιγότερα.

Ο μέσος εβδομαδιαίος διδακτικός χρόνος  στις 23 χώρες αποδεικνύει πως οι Έλληνες εκπαιδευτικοί δεν εργάζονται λιγότερο, αλλά περισσότερο, αφού η πλειοψηφία του εκπαιδευτικού προσωπικού  της πρωτοβάθμιας  διδάσκει 22 ώρες τη βδομάδα  και της δευτεροβάθμιας  18 ώρες , οι ώρες της επιμόρφωσης τους ποικίλλουν αλλά είναι σταθερή επιλογή των εκπαιδευτικών και πάγια επιδίωξή τους  και τα διοικητικά καθήκοντα  που απαιτούνται για τη λειτουργία των σχολείων όχι απλά εκπληρώνονται αλλά υπερκαλύπτουν και τα κενά της διοίκησης που πλήττει  απροειδοποίητα συνήθως  τη λειτουργία των σχολείων.

Όμως δεν είμαστε υπεράνθρωποι. Η  φετινή  απόφαση  να προϋπολογιστούν  ως επτάμηνες  αντί για 9μηνες οι συμβάσεις των αναπληρωτών  μείωσε  δραματικά τον αριθμό τους  με αποτέλεσμα  να μην αντικαθίστανται εκπαιδευτικοί με σοβαρά προβλήματα υγείας και τμήματα να μένουν χωρίς δάσκαλο. Το ποσοστό  των ασθενών ή εγκύων  επί του συνόλου των εκπαιδευτικών  που προκύπτει πανελλαδικά κάθε χρονιά  είναι εξαιρετικά μικρό για να μην αντικαθίσταται. Ο μισθός των αναπληρωτών εκπαιδευτικών εξαιρετικά χαμηλός.  Όμως  θεωρήθηκε  πως ο χώρος της εκπαίδευσης  είναι πεδίο εξοικονόμησης χρημάτων  για την αποπληρωμή των δανείων.

Η χάλκευση, η παραποίηση  και η απόκρυψη στοιχείων αποδεικνύει  πολλά.

Η  ιεράρχηση των αναγκών αποδεικνύει ακόμα περισσότερα.

 

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ-ΣΧΟΛΙΑ

Μαργαρίτα Ζαγουριανού δασκάλα