Με λένε Teacher–Man και είμαι σούπερ-ήρωας
Με λένε Teacher-Man και είμαι ένα μείγμα των πιο γνωστών σούπερ-ηρώων.
Από τον Superman έχω πάρει όλες εκείνες τις υπεράνθρωπες δυνάμεις. Πάρτε μια ιδέα τι εννοώ: Είμαι στη τάξη και κάνω μάθημα. Το υπερευαίσθητο αυτί μου ‘’πιάνει’’ ύποπτη κίνηση στην εξώπορτα του σχολείου. Ο κύριος Κώστας ο φύλακας δεν είναι πια εκεί. Πετάγομαι από τη τάξη να προλάβω πιθανή εισβολή και καθώς περνάω από το γραφείο η διευθύντρια μου φωνάζει «Δημήτρη το Survey δεν το επικαιροποιήσαμε και λήγει η προθεσμία του. Έλα τώρα γιατί χαθήκαμε». Είμαι σε τρίλλημα. Συγκεντρώνομαι .Είμαι ο Teacher-Μan .Κάτι θα σκεφτώ που να πάρει η ευχή. Και ξαφνικά ,Bingo.Αποφασίζω να δράσω γρήγορα. Τρέχω προς το κουδούνι του διαλλείματος και το πατάω 10 λεπτά νωρίτερα. Τι σόι σούπερ ήρωας είμαι, εάν δεν μπορώ να κάνω μια μικρή μετατόπιση του χρόνου;
Από τον Iron-Man έχω πάρει την αντοχή στα πυρά. Κλεισμένος μέσα στη σιδερένια μου στολή δεν καταλαβαίνω τίποτα. Μπορεί να εκσφενδονίζονται εναντίον μου κατηγορίες ότι είμαι τεμπέλης ,ότι πλεονάζω , ότι δουλεύω λίγο ,ότι παίζω με την αγωνία των μαθητών ότι φταίω εγώ για την κατάσταση της παιδείας αλλά το μέταλλό μου αντέχει .Και άμα θέλω μπορώ να πετάω ψηλά στον ουρανό και να τους βλέπω όλους αυτούς που τα λένε αυτά από μακριά. Σα μυρμήγκια. Μόνο για λίγο όμως. Νιώθω μόνος εκεί πάνω.
Από τον Invisible Man έχω πάρει την ικανότητα του να γίνεται αόρατος .Κοιτάζω τη δουλειά μου, δεν μιλάω σε κανέναν(και οι τοίχοι έχουν αυτιά).Λέω ναι σε όλα όσα μας αναθέτουν οι από πάνω. Στις περιπτώσεις κρίσεων δεν παίρνω θέση .Επιλέγω την ουδετερότητα. Γίνομαι αόρατος. Υπάρχουν λέξεις που μόλις τις ακούω ,ξαφνικά, εξαφανίζομαι: απεργία, πορεία ,συγκέντρωση διαμαρτυρίας ,συνέλευση, αγώνας, διεκδίκηση. Υπάρχουν όμως και λέξεις που μόλις τις ακούω εμφανίζομαι ξανά και γίνομαι ορατός: αναθέσεις, αποσπάσεις ,μεταθέσεις ,αξιολογήσεις.
Με τον Incredible Hulk μοιάζω γιατί όπως και αυτός έτσι και εγώ με φοβίζει ο θυμός . Και άμα θυμώσω δεν καταλαβαίνω τίποτα. Το μόνο κακό είναι ότι για την ώρα ξεσπάω πάνω στο πιο κοντινό που βρίσκω μπροστά μου και αυτό είναι συνήθως οι συνάδελφοί μου. Οι δικοί μου άνθρωποι. Μόνο να κατάφερνα να εστιάσω το θυμό μου σε αυτούς που πραγματικά μου τον προκαλούν .Θα τους έδειχνα εγώ αν θα τόλμαγαν μετά να με ξανατσαντίσουν. Αλλά θυμός και καθαρό μυαλό πάει; Δεν πάει.
Από τον Batman έχω πάρει τον αμφιλεγόμενο σκοτεινό του χαρακτήρα. Είμαι και εγώ ένας Σκοτεινός Ιππότης. Ακούγονται διάφορα για μένα .Μύθοι και κατηγόριες. Πολλοί πιστέψανε για μένα ότι δεν νοιάζομαι να σώσω τον κόσμο των παιδιών. Είδαν στο πρόσωπο του Joker τον ήρωα τους και ας ήταν το χαμόγελό του ζωγραφισμένο και το γέλιο του σατανικό. Δεν θα αφήσω κανέναν τους να δει το πραγματικό μου πρόσωπο .Αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι άμα χρειαστεί δεν θα διστάσω καθόλου να πέσω στη μάχη για να σώσω τη πόλη. Και μετά θα φύγω γρήγορα μακριά πριν αρχίσουν τα χειροκροτήματα και τα φλας . Εξάλλου είναι γνωστό ότι στις νυχτερίδες δεν αρέσουν τα πολλά τα φώτα.
Από το Spider-Man έχω πάρει τον ιστό του .Τον κέντησα προσεχτικά όλο αυτό καιρό .Έχω κρεμάσει πάνω του όλα μου τα στολίδια .Σεμινάρια , Γλώσσες, Πτυχία, μεταπτυχιακά ,διδακτορικά, προγράμματα. Και τώρα ακόμα αμολάω ιστό και πηδάω από σε πιστοποίηση σε πιστοποίηση για να μαζέψω και άλλα λαμπερά χαρτιά ,παγίδες για τον αξιολογητή μου .Να είμαι έτοιμος όταν θα έρθει η ώρα της κρίσης .Να έχω πιο όμορφο ιστό από τους άλλους. Γιατί αλλιώς θα μου τον χαλάσουν και μετά δεν ξέρω αν έχω το κουράγιο να ράψω άλλον. Εκείνο όμως που φοβάμαι περισσότερο από όλα είναι μήπως πλέκοντας συνέχεια τον ιστό μου αντί να παγιδεύσω άλλους ,παγιδεύσω τον εαυτό μου.
Με τον Flash νιώθω ότι έχω πολλές ομοιότητες. Ναι είμαι και εγώ ο άνθρωπος αστραπή. Σε ένα ατελείωτο τρέξιμο από την τάξη στο γραφείο και από εκεί στο προαύλιο και από εκεί στην εξώπορτα και πάλι από την αρχή. Μετά ακολουθεί το τρέξιμο πίσω από τις εξελίξεις ,το πρόγραμμα κινητικότητας που λένε .Τη μία είμαι σε διαθεσιμότητα ,την άλλη παίρνω υποχρεωτική μετάταξη ,την άλλη υποχρεωτική μετάθεση, την άλλη απόσπαση και την άλλη μπορεί και να απολυθώ. Τίποτα, τίποτα δεν με σταματά!
Ναι λοιπόν είμαι ο teacher-man ,ένα μείγμα με στοιχεία από τους σούπερ ήρωες που σας περιέγραψα αλλά δεν είμαι χαρούμενος. Έγινα έτσι για να επιβιώσω. Εγώ δεν ήθελα ποτέ μου να γίνω σούπερ ήρωας. Ήθελα να γίνω Μικρός Ήρωας . Από παιδί ταυτιζόμουν με το Γιώργο Θαλάσση .Ο Μικρός Ήρως και η παρέα του που πάλευε για να διώξει τη κατοχή των Γερμανών ,που ήθελε να προλάβει τον εμφύλιο σπαραγμό ,που δεν φοβόταν γιατί πίστευε στην ελευθερία και που ήξερε ότι μόνο πολλοί μικροί μαζί ,μπορούν να πετύχουν κάτι μεγάλο. Τελικά καταλήγω στο συμπέρασμα ότι Σούπερ Ήρωες που ,θα μας σώσουν ,δεν υπάρχουν. Είναι η δικαιολογία που βρίσκουν οι μικροί για να μη τολμήσουν να γίνουν οι ίδιοι ήρωες. Μικροί Ήρωες.
Ναι, θέλω να γίνω Μικρός Ήρωας για ένα μόνο λόγο. Για να σώζω τους δικούς μου μικρούς ήρωες :Τα παιδιά. Τα παιδιά που με σώζουν εκείνα πρώτα.
«Υπερασπίσου το παιδί γιατί αν γλιτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα».
Δημήτρης Τσιριγώτης. Φυσικός
Last modified: 22 Ιουλίου 2013