Όλες και όλοι στην έκτακτη Γενική Συνέλευση του Συλλόγου μας
Τετάρτη 7 Φεβρουαρίου, ώρα 7μ.μ
12ο Δημοτικό Σχολείο Χαλανδρίου
Να πάρουμε όλοι μαζί αποφάσεις
Δείτε την πρόταση ανακοίνωσης της “ΔΙΕΞΟΔΟΣ Η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ” που θα κατατεθεί προς έγκριση στην τακτική συνεδρίαση του Δ.Σ. του συλλόγου μας, την Τρίτη 6 Φεβρουαρίου.
- για την ακύρωση στην πράξη κάθε προσπάθειας για επιβολή της υποχρεωτικής 30ωρης παραμονής στο σχολείο
- για την κάλυψη των κενών που υπάρχουν ακόμη και τώρα στα σχολεία και τα νηπιαγωγεία μας
- για να υπερσπιστούμε το πτυχίο μας και τα επαγγελματικά μας δικαιώματα
- για την εκ νέου προκήρυξη απεργίας- αποχής από την αυτοαξιολόγηση/αξιολόγηση
- για τη θεσμοθέτηση της δίχρονης υποχρεωτικής δημόσιας και δωρεάν προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης αποκλειστικά στο Νηπιαγωγείο
Το Σάββατο 10 Φεβρουαρίου θα πραγματοποιηθεί Ολομέλεια των Προέδρων των Συλλόγων Εκπαιδευτικών Π.Ε.
Στις 15 του Γενάρη ψηφίστηκε στη Βουλή το αντιλαϊκό πολυνομοσχέδιο – προαπαιτούμενο για την τρίτη αξιολόγηση. Η κυβέρνηση πανηγυρίζει. Μας λέει ότι τα δύσκολα είναι πίσω μας και η ανάπτυξη μπροστά μας. Μας δείχνει την «πόρτα εξόδου από τα μνημόνια» για να μας κρύψει τις νέες αλυσίδες, «τα κάγκελα παντού», που θα έλεγε κι ο Τζίμης. Η χώρα «σώθηκε» για μια ακόμα φορά, σίγουρα όχι οι εργαζόμενοι και ο λαός της. Οι πληγές των αντιλαϊκών μέτρων των προηγούμενων χρόνων και των νέων που δρομολογήθηκαν ως προαπαιτούμενα της τρίτης αξιολόγησης δεν επουλώνονται με τις ασπιρίνες των «κοινωνικών μερισμάτων». Αντίθετα, θα γίνονται όλο και πιο βαθιές, αφού στις 5500 περίπου σελίδες του νόμου προβλέπονται μέτρα και αναδιαρθρώσεις που κάνουν την πολιτική και οικονομική εξουσία να τρίβει τα χέρια της.
Οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί, η προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων, βασικών για το λαό, υπηρεσιών, η μείωση των συντάξεων και των οικογενειακών επιδομάτων, η ουσιαστική κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας στα πρωτοβάθμια σωματεία, είναι το δώρο της κυβέρνησης στους «θεσμούς» και σε αυτούς που κατέχουν τον πλούτο.
Οι βιομήχανοι μέσω του ΣΕΒ πανηγυρίζουν αφού όπως λένε τα μέτρα αυτά «αποτελούν τη θετική όψη των μνημονίων», ενώ η Λαγκάρντ δηλώνει ότι οι μεταρρυθμίσεις αυτές δεν είναι αρκετές και μένουν πολλά να γίνουν ακόμα! Όπως και να ονομάζονται, μνημόνια ή εποπτεία, δημοσιονομικό πλεόνασμα ή επιτήρηση, η ουσία είναι η ίδια: το «έκτακτο καθεστώς» μετατρέπεται σε καθημερινότητα και «κανονικότητα».
Στο νόμο που ψηφίστηκε υπάρχουν και μέτρα που αφορούν την εκπαίδευση. Η κυβέρνηση προσπαθεί να χρυσώσει το χάπι, να μας πει ότι «δεν αλλάζει τίποτε». Τότε ποιος ο λόγος να ψηφίζονται και μάλιστα με την υποστήριξη και της Νέας Δημοκρατίας και την ανοχή των ΔΗ.ΣΥ και ΠΟΤΑΜΙ οι ρυθμίσεις για το 30ωρο και τις συγχωνεύσεις; Η απάντηση είναι απλή: επιχειρούν να « επιβάλουν » αθόρυβα μεν, μεθοδευμένα δε τη σχεδιαζόμενη αντιδραστική νεοφιλελεύθερη αναδιάρθρωση στην εκπαίδευση με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συναίνεση. Το εκπαιδευτικό μνημόνιο που ψηφίστηκε το καλοκαίρι του 2015, οι προτάσεις της Κομισιόν, οι εργαλειοθήκες του ΟΟΣΑ, τα πορίσματα του Εθνικού Διαλόγου αποτελούν το πολιτικό πλαίσιο όλων των μέτρων που ψηφίζονται για την εκπαίδευση. Η εξοικονόμηση πόρων και προσωπικού, η αμφισβήτηση των επαγγελματικών και μορφωτικών δικαιωμάτων, η λειτουργία του σχολείου με όρους αγοράς και η αξιολόγηση είναι οι τέσσερις βασικοί πυλώνες αυτής της πολιτικής. Κάθε μέτρο έρχεται και «κουμπώνει» με αυτά. Δεν είναι αποσπασματικά, ούτε τυχαία.
Τι προβλέπεται για την εκπαίδευση:
- Το 30ωρο και η αναλυτική απαρίθμηση των καθηκόντων των εκπαιδευτικών χτυπά με ένα σμπάρο πολλά τρυγόνια: την εντατικοποίηση της δουλειάς μας, την προσπάθεια να εμπεδώσουμε ότι ο εκπαιδευτικός είναι για όλες τις δουλειές- τραπεζοκόμος, επιστάτης, υπεύθυνος ποιότητας τροφίμων. Όμως το πιο σημαντικό είναι ότι στις εξωδιδακτικές μας υποχρεώσεις συμπεριλαμβάνονται και όλες οι διαδικασίες που αφορούν την «αποτίμηση» του εκπαιδευτικού έργου, δηλαδή την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας. Η κατάργηση της ώρας σίτισης ως διδακτικής και η άμεση αύξηση του διδακτικού μας ωραρίου υπάρχουν ακόμα στο τραπέζι, με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ήδη να «τραβάει το αυτί» στην κυβέρνηση για να εκδώσει εγκύκλιο που θα ρυθμίζει τον τρόπο, με τον οποίο θα μένουμε υποχρεωτικά στο σχολείο, το οποίο και έσπευσε να κάνει αλλά και για την κατάργηση της ώρας σίτισης. Είναι όμως σημαντικό να κρατήσουμε τούτο: ότι η κυβέρνηση δεν τόλμησε, τουλάχιστον σε αυτή τη φάση, να επιβάλει 30ωρη υποχρεωτική παραμονή. Έχει ακόμα και πρέπει να έχει πάντα το φόβο της αντιπαράθεσης με το εκπαιδευτικό κίνημα και αυτό δεν πρέπει ποτέ να το ξεχνάμε!
- Οι συγχωνεύσεις είναι άλλο ένα βήμα προκειμένου το σχολείο να εξοικονομεί πόρους και προσωπικό. Μάλιστα ο τρόπος με τον οποίο επανέρχεται η οργανικότητα με βάση τον 1566/85, την εποχή δηλαδή που ο αριθμός των μαθητών ήταν πολύ μεγαλύτερος στα τμήματα, μεγιστοποιεί τη δυνατότητα για εκτεταμένο κύμα συγχωνεύσεων και κατάργησης τμημάτων.
- Η υπουργική απόφαση ότι ούτε το 2018 θα γίνουν μόνιμοι διορισμοί και το Πιστοποιητικό Παιδαγωγικής και Διδακτικής Επάρκειας που ουσιαστικά κουρελιάζει τα πτυχία και τα επαγγελματικά δικαιώματα που αυτά μέχρι τώρα εξασφάλιζαν, είναι δύο ακόμα πλήγματα για τους αδιόριστους και αναπληρωτές συναδέλφους μας. Το επαναλαμβάνουν εξάλλου ευλαβικά και με χίλιους τρόπους σε όλα τα «ευαγγέλια» της ΕΕ και του ΟΟΣΑ : ξεχάστε τη μία και μόνιμη δουλειά εφόρου ζωής!
- Η εξαγγελία για υποχρεωτική δίχρονη προσχολική αγωγή και εκπαίδευση στα 2/3 των δήμων χωρίς τη δέσμευση ότι θα αφορά αποκλειστικά τη φοίτηση στο νηπιαγωγείο ανοίγει το δρόμο για το παράλληλο δίκτυο, την επιλογή ανάμεσα στο δημόσιο νηπιαγωγείο και τα κουπόνια του ΕΣΠΑ των παιδικών σταθμών. Ο νόμος για το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής θολώνει ακόμα περισσότερο τα νερά στο πεδίο των επαγγελματικών δικαιωμάτων των νηπιαγωγών.
- Στο επόμενο διάστημα θα ψηφιστεί νόμος για τις νέες Δομές στην εκπαίδευση, για την αξιολόγηση των στελεχών και την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας. Τον Απρίλη θα δημοσιοποιηθεί και η νέα εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ για την εκπαίδευση, αυτή που ετοιμάσανε με τα πέρα – δώθε στα υπουργικά γραφεία και στα σχολειά μας.
Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία δεν θέλει «δρόμους που καίνε»….
Οι ηγεσίες των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους να επικρατήσει «σιγή νεκροταφείου» και να περάσει το νομοσχέδιο «ατσαλάκωτο». Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι για ένα νομοσχέδιο που προβλέπει ουσιαστικά την κατάργηση του δικαιώματος των πρωτοβάθμιων σωματείων να προκηρύσσουν απεργία, η μεν ΓΣΕΕ απάντησε με το απόλυτο τίποτα, η ΑΔΕΔΥ με μια τρίωρη στάση εργασίας και αυτή με το ζόρι, ενώ στην εκπαίδευση ΔΟΕ και ΟΛΜΕ αρκέστηκαν να προσθέσουν μια στάση εργασίας σε αυτή της ΑΔΕΔΥ στις 15 Γενάρη. Είναι η πρώτη φορά, που σε μια τέτοια συνολική επίθεση στους εργαζόμενους δεν αποφάσισαν έστω μια 24ωρη απεργία την ημέρα της ψήφισης των μέτρων, πόσο μάλλον να προετοιμάσουν αγώνα σύγκρουσης πριν από το τετελεσμένο γεγονός της ψήφισης. Αν αυτό δεν είναι η μεγαλύτερη προσφορά στην κυβέρνηση, τότε ποιο είναι ;
Παρόλα αυτά, πρωτοβάθμια σωματεία και ομοσπονδίες του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα αποφάσισαν ότι δεν μπορούσαν να το αφήσουν να περάσει έτσι. Στις 12 του Γενάρη έδωσαν κινηματική και απεργιακή απάντηση κόντρα στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, δείγμα ότι μπορούμε να δημιουργούμε αγωνιστικά γεγονότα, χωρίς τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες. Το ίδιο και στις 15 Γενάρη, μέρα ψήφισης του πολυνομοσχέδιου, σχολεία έκλεισαν και αρκετοί από μας βρεθήκαμε στα συλλαλητήρια και στις συγκεντρώσεις.
Η λογική «περιμένω πότε θα ψηφιστεί κάτι και τότε διαμαρτύρομαι» δεν μας οδήγησε πουθενά. Ούτε και η αίσθηση της αμηχανίας και της αδυναμίας απέναντι σε μια πολιτική που μας φαίνεται παντοδύναμη. Τα πράγματα δεν μπορούν να μείνουν έτσι. Εξάλλου, αν δεν είχαν το φόβο μας, δεν θα υπήρχε λόγος να παίρνουν αποφάσεις ενάντια στην οργάνωση των απεργιών, ούτε να οργανώνουν την καταστολή και τον αυταρχισμό. Μπορεί να είναι δύσκολο, αλλά ταυτόχρονα είναι και απλό: για ό,τι δεν παλέψουμε , δεν πρόκειται ποτέ να το κατακτήσουμε ή αλλιώς ο μόνος αγώνας που χάθηκε είναι αυτός που δεν δώσαμε!
Kαμία αναμονή – Καμία εφαρμογή- Οργάνωση του αγώνα!
- Στα σωματεία μας και στους συλλόγους διδασκόντων αποφασίζουμε τώρα ότι δεν θα επιτρέψουμε καμία εφαρμογή της 30ωρης υποχρεωτικής παραμονής! Υπερασπιζόμαστε το ωράριό μας, δεν ανοίγουμε την πόρτα σε επιπλέον καθήκοντα! Ο σύλλογος διδασκόντων αποφασίζει για όλα, όπως κάναμε μέχρι τώρα!
- Είμαστε σε ετοιμότητα σε περίπτωση προσπάθειας συγχωνεύσεων σχολείων και σύμπτυξης τμημάτων! Διεκδικούμε την πλήρη κάλυψη όλων των αναγκών των σχολείων με όλες τις αναγκαίες δομές!
- Δεν συμμετέχουμε στην αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας, ό,τι όνομα και να της δώσει το Υπουργείο Παιδείας! Απεργούμε – απέχουμε από κάθε αξιολογική διαδικασία!
- Βάζουμε σταθμούς στην πάλη μας, δεν περιμένουμε τα επόμενα μέτρα απλά για να διαμαρτυρηθούμε!
- Στις 21 Φλεβάρη – μέρα που ξεκινούν οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί – συμμετέχουμε στο πανελλαδικό συλλαλητήριο.
- Στις 23 Φλεβάρη, συμμετέχουμε σε συγκέντρωση στο Υπουργείο Παιδείας
μαζί με συλλόγους Π.Ε. και ΕΛΜΕ με τους αναπληρωτές και αδιόριστους συναδέλφους μας για το δικαίωμα στη μόνιμη δουλειά!
- Στις 2 Μάρτη συμμετέχουμε στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο στο κέντρο της Αθήνας.
- Συγκροτούμε επιτροπή αγώνα αναπληρωτών, καλούμε σε πανελλαδική συνέλευση αγώνα σωματείων, επιτροπών και συλλογικοτήτων στις 2 Μάρτη μετά το συλλαλητήριο για να δούμε τις επόμενες δράσεις μας!
- Αποφασίζουμε και προετοιμάζουμε από τώρα πανεκπαιδευτική απεργιακή κινητοποίηση μέσα στο Μάρτη, για να προβάλουμε τα αιτήματά μας για:
- Μαζικούς μόνιμους διορισμούς
- Μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών και ίσα δικαιώματα αναπληρωτών και μονίμων
- Αύξηση των δαπανών για την Παιδεία
- Αυξήσεις στους μισθούς (ξεπάγωμα του μισθολογίου με αναγνώριση όλων των χρόνων και του ΄16 και ΄17) και επαναφορά δώρων.
- Αυξήσεις στις συντάξεις
- Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων
Last modified: 6 Φεβρουαρίου 2018
