Παπάγος, 8 Μαρτίου 2014
Προς τον κ. Π. Γαλάνη
Σχολικό Σύμβουλο της 17ης Περιφέρειας
Περιφερειακή Διεύθυνση Α/θμιας και Β/θμιας Εκπαίδευσης Αττικής
Διεύθυνση Π.Ε. Α/θμιας Εκπαίδευσης Β΄Αθήνας
Σύλλογος Π.Ε. «Ο ΠΕΡΙΚΛΗΣ»
Κύριε Π. Γαλάνη,
Διαβάζοντας τις απαντήσεις σας στα δημοσιεύματα-αναρτήσεις του Συλλόγου Εκπαιδευτικών «Ο Περικλής», στον οποίο και ανήκω άλλωστε, μπήκα στη διαδικασία να σας στείλω κι εγώ από τη μεριά μου μια επιστολή ως μέλος του Συλλόγου, παρόλο που δεν εργάζομαι σε σχολείο της δικιάς σας παιδαγωγικής ευθύνης.
Καταρχήν κ. Γαλάνη προσπάθησα να συντάξω το κείμενο αυτό, αφού πρώτα είχα ξεκουραστεί και αποφορτιστεί από την επίπονη και εξαντλητική καθημερινότητα της εργασίας μου. Προσπάθησα να είμαι όσο το δυνατόν πιο ψύχραιμη και νηφάλια, γιατί ο θυμός και η οργή καθημερινά μας περισσεύουν…
Θα πρέπει να γνωρίζετε κ. Γαλάνη ότι το Δ.Σ. του Συλλόγου μας έχει εκλεγεί με δημοκρατικές διαδικασίες και εκφράζει, αν όχι όλους, σίγουρα την πλειοψηφία των εκπαιδευτικών που ανήκουν στον Σύλλογο αυτό. Τα μέλη του Δ.Σ. είναι εκπαιδευτικοί και εκπροσωπούν τις θέσεις μας, τις απόψεις μας και τη διάθεσή μας. Άρα οι όποιες ευθύνες, δεν καταλογίζονται μόνο σε αυτούς, αλλά σε όλους μας.
Ο λόγος μας ούτε ειρωνικός ούτε παραληρηματικός είναι κ. Γαλάνη και φυσικά τα δημοσιεύματα αυτά αντιπροσωπεύουν, αν όχι όλα, πολλά ωστόσο από τα μέλη του συλλόγου μας κι απ’ ό,τι φαίνεται και την υπογράφουσα την επιστολή αυτή. Ο λόγος μας κ. Γαλάνη έχει τη δυναμική που απαιτείται τη στιγμή αυτή, γιατί έχουμε αποφασίσει –με δημοκρατικές πάντα διαδικασίες- να μπλοκάρουμε και να ακυρώσουμε οποιαδήποτε απόπειρα εφαρμογής των διαδικασιών της αξιολόγησης και αυτοαξιολόγησης. Ξέρετε κ. Γαλάνη, η κατάσταση δεν είναι απλώς σοβαρή, είναι εντελώς κρίσιμη, καθώς τώρα διακυβεύεται το μέλλον της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης και της θέσης των εκπαιδευτικών μέσα σε αυτή. Και πραγματικά απορώ: πώς είναι δυνατόν άνθρωποι με μόρφωση, που εμπνέονται μάλιστα από στίχους που δεν ανήκουν στο κυρίαρχο ρεύμα, όπως το τραγούδι του Αγγελάκα «σιγά μη κλάψω σιγά μη φοβηθώ» να μην αναγνωρίζουν την επερχόμενη καταστροφή μέσα από την αξιολόγηση-αυτοαξιολόγηση και να προσπαθούν να μας την επιβάλλουν με κάθε μέσο.
Ξέρετε κ. Γαλάνη είμαι δασκάλα στο 1ο Δημοτικό Σχολείο Παπάγου και τούτη τη σχολική χρονιά διδάσκω σε ένα από τα τρία τμήματα της τρίτης. Το σχολείο είναι ΕΑΕΠ, ξέρετε από αυτά που αποτελούν την «προμετωπίδα» του Νέου Σχολείου! Δεν είδα κ. Γαλάνη ύστερα από τέσσερα σχεδόν χρόνια λειτουργίας των σχολείων αυτών να κάνετε κάποια αξιολόγηση ή έστω κάποια σοβαρή αποτίμηση για το πώς αναβαθμίζουν τα σχολεία αυτά την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Ακόμη δεν είδα πουθενά με ποια επιστημονικά κριτήρια αποφασίσατε ή έστω αποδεχτήκατε -εσείς οι σύμβουλοι που διαχειρίζεστε και το παιδαγωγικό μέρος της λειτουργίας των σχολείων- αυτές τις αλλαγές στα σχολεία τα τελευταία χρόνια. Δεν είδα πουθενά να παρεμβαίνετε ως σύμβουλοι με σθένος και αποφασιστικότητα απέναντι στους προϊστάμενούς σας για την εφαρμογή των θεσμών και των νόμων που περιλαμβάνουν τα απολύτως απαραίτητα και αυτονόητα για την ύπαρξη των σχολείων, με ή χωρίς παιδαγωγικές αρχές. Γιατί πείτε μου κ. Γαλάνη, ο νόμος δεν ορίζει ότι τα σχολεία ξεκινούν κανονικά στις 11 Σεπτέμβρη; Πού και πότε γίνεται αυτό κ. Γαλάνη; Πότε επιτέλους εγκρίνετε τα τελικά προγράμματα των σχολείων; Πότε σηκώσατε το ανάστημά σας στους προϊσταμένους σας για τις τεράστιες ελλείψεις των σχολείων σας; Και πού βρίσκεται το αίσθημα ευθύνης απέναντι στους θεσμούς, απέναντι στο μορφωτικό δικαίωμα των παιδιών μας και την αξιοπρέπεια των εκπαιδευτικών τους; Και φυσικά κ. Γαλάνη δεν απευθύνομαι μόνο σε εσάς προσωπικά, αλλά στο σύνολο των συμβούλων μας.
Είναι τόσα πολλά κ Γαλάνη για τα οποία αισθανόμαστε όλοι οι εκπαιδευτικοί θυμό, οργή και την αδικία να πλακώνει ως καταιγίδα πάνω μας. .Όχι μόνο για τη διάλυση της ζωής μας, τη διάλυση κάθε κοινωνικού αγαθού που είχαμε κατακτήσει, όχι μόνο για τη διάλυση κάθε επαγγελματικής αξιοπρέπειας, αλλά και για τη διάλυση της ίδιας της δημόσια και δωρεάν εκπαίδευσης.
Και η αξιολόγηση και η αυτοαξιολόγηση κάθε σχολικής μονάδας κ. Γαλάνη είναι η ταφόπλακα για ό,τι σχετίζεται με την εκπαίδευση. Και εσείς κ. Γαλάνη προσπαθείτε με κάθε τρόπο από τη θέση σας να την επιβάλλετε, παρόλο που ξέρετε ότι ούτε στο ελάχιστο δεν αναβαθμίζει τα σχολεία και το έργο των εκπαιδευτικών και ούτε συμφωνούν με αυτήν οι εκπαιδευτικοί.
Κ. Γαλάνη, με όλο το θάρρος, θέλω να τελειώσω την επιστολή μου με τούτο: από την «κουλτούρα» της οικογένειάς μου, των φίλων και συναδέλφων μου» (μιας και διαρκώς αναφέρεται ότι οι εκπαιδευτικοί δεν είναι εξοικειωμένοι με την «κουλτούρα της αξιολόγησης») έμαθα να εκφράζω τις σκέψεις μου, προσπαθώντας με κόσμιο τρόπο κάθε φορά, σε ό,τι με αφορά. Αυτό άλλωστε είναι μια παιδαγωγική αρχή με την οποία διαπαιδαγωγούμε τους μαθητές και τις μαθήτριές μας.
Αντί λοιπόν να μας κουνάτε το δάκτυλο με απειλές για νομικές ευθύνες και απολογίες και λογοδοτήσεις, χτυπήστε την πόρτα των προϊστάμενών σας και αντισταθείτε στη συστηματική αποδόμηση του δημόσιου σχολείου.
Ξέρετε κ. Γαλάνη, ο πατέρας μου δύο φορές τα χρόνια της κατοχής βρέθηκε αντιμέτωπος με το εκτελεστικό απόσπασμα των ναζί, δραπέτευσε και τις δύο φορές και συνέχισε τον αγώνα του, χωρίς να δειλιάσει, χωρίς να αποκτήσει περγαμηνές και δόξα, απλά γιατί έτσι έπρεπε να πράξει ως ένας απλός και τίμιος καλλιεργητής γης.
Μαρία Κολόζη
Δασκάλα, μέλος του Συλλόγου Π.Ε. «Ο ΠΕΡΙΚΛΗΣ»
1ο Δημοτικό Σχολείο Παπάγου
Last modified: 9 Μαρτίου 2014
