Δεν θα ξεχάσω ποτέ ένα περιστατικό που συνέβη σε ένα σχολείο που πήγα για συνδικαλιστική ενημέρωση πέρυσι τον Οκτώβρη. Όταν απευθύνθηκα σε κάποιες συναδέλφισσες αναπληρώτριες και τις κάλεσα να έρθουν στη γενική συνέλευση μία από αυτές οργισμένη μου είπε: “Δε θα μιλάω με κανένα συνδικαλιστή πια… θα μιλάω μόνο με δικηγόρους και εργατολόγους..”
Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα εν γένει και το σύστημα διορισμών αναπληρωτών και μόνιμων (όταν ακόμα γίνονταν μόνιμοι διορισμοί) είναι εδώ και χρόνια στο έλεος του …κάθε Υπουργού, των συμβούλων του, της κάθε εκπαιδευτικής “φατρίας – συντεχνίας” που έχει τη δεδομένη στιγμή επιρροή και σχετική εξουσία. Καμία συνέχεια, καμία σοβαρότητα, κανένα σχέδιο και κανένας σοβαρός προγραμματισμός. Τα αναλυτικά προγράμματα αλλάζουν κατά το όποιο δοκούν, μαθήματα κόβονται και ράβονται στα ωρολόγια προγράμματα, μισθοί μειώνονται, επιδόματα καταργούνται, εκπαιδευτικοί μετακινούνται από τη μία βαθμίδα εκπαίδευσης στην άλλη και μετά πάλι πίσω, θεσμοί ευτελίζονται και “καταργούνται” (ενισχυτική διδασκαλία, πρόσθετη στήριξη, τμήματα ένταξης), οι συνθήκες εκπαίδευσης και διδασκαλίας συνεχώς δυσχεραίνουν…Το αποτέλεσμα; Διαμορφώνεται ένα απέραντο τοπίο αυθαίρετων αποφάσεων, που δεν λαμβάνονται καν από την ελληνική πολιτική ηγεσία αλλά φυσικά από …τους θεσμούς, σε μία κύρια και βασική κατεύθυνση και με μία μόνο βασική λογική :
ΤΗΝ ΠΕΡΙΣΤΟΛΗ ΔΑΠΑΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ.
Η λογική και τα κριτήρια βάσει των οποίων γίνονται όλα αυτά είναι πολύ απλά και ξεκάθαρα λογιστικά. Δεν υπάρχει σχέδιο ή μάλλον υπάρχει, να “καμουφλάρουμε” όλα τα προβλήματα και τις κακοτοπίες του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος και να “καμουφλάρουμε” τους δήθεν μόνιμους διορισμούς που φυσικά φαίνεται ότι δεν θα γίνουν, με άλλη μία ρύθμιση η οποία θα φέρει πανικό, αναστάτωση και θα επιδοτήσει ένα νέο εμφύλιο πόλεμο στον εκπαιδευτικό κόσμο. Και όλα αυτά βέβαια ντυμένα με ένα βαρύ μανδύα συνταγματικότητα και νομιμότητας.. Μα έχουμε όμως χάσει τελείως τα όρια του γελοίου και του αυτονόητου;
Μιλάμε για συνταγματικότητα μέσα σε ένα απέραντο πεδίο αντισυνταγματικότητας;
-
Μιλάμε για συνταγματικότητα όταν οι κρατήσεις ΤΕΑΔΥ, ΤΠΔΥ και για συνταξη στους μισθούς των εκπαιδευτικών ακόμα μέχρι και χθες υπολογίζονταν με βάση το παλιό μισθολόγιο, το μισθολόγιο που ίσχυε δηλαδή μέχρι και 31 Οκτωβρίου του 2011; Μιλάμε για συνταγματικότητα όταν πληρώναμε κρατήσεις για μισθούς που δεν παίρναμε;
-
Μιλάμε για συνταγματικότητα όταν και οι συντάξεις θα υπολογίζονταν με βάση τις κρατήσεις που γίνονται στους μισθούς του παλιού μισθολογίου ;
-
Μιλάμε για συνταγματικότητα όταν ακόμα και με το νέο μισθολόγιο οι μισθοί των εκπαιδευτικών θα μείνουν “παγωμένοι” μέχρι και την 31-12-17 και αυτή η διετία της προϋπηρεσίας δεν θα αναγνωριστεί και δεν θα ισχύσει αργότερα για την ένταξη των εκπαιδευτικών εκ νέου στα νέα κλιμάκια και βαθμούς;
-
Μιλάμε για συνταγματικότητα όταν υπάρχουν σχολικές τάξεις με 27 και 28 παιδιά που στοιβάζονται χωρίς καν να τηρούνται οι προϋποθέσεις ασφάλειας και πυροπροστασίας, που ορίζουν την αναλογία 1,5 τετραγωνικού μέτρου για κάθε έναν μαθητή;
-
Μιλάμε για αντισυνταγματικότητα όταν έχουν κριθεί εδώ και χρόνια αντισυνταγματικά τα χαράτσια, ο ΕΝΦΙΑ, οι περικοπές δώρων και συντάξεων κλπ κλπ κλπ από το ΣΤΕ αλλά τελικά κρίθηκε ότι το πιο συνταγματικό από όλα είναι το παλιό και το νέο μνημόνιο ;
Όχι βέβαια, δεν μιλάμε για συνταγματικότητα και για αντισυνταγματικότητα, μιλάμε για απλή λογική που διαθέτει ο κάθε νοήμων άνθρωπος και ο κάθε νοήμων συνέδελφος. Μιλάμε για μία ακόμα καλά προσχεδιασμένη “εξαπάτηση” και αποπροσανατολισμό του κλάδου και της κοινωνίας σε μια άλλη κατεύθυνση. Σε μία κατεύθυνση που πλέον “διορισμοί” θα είναι οι “διορισμοί των αναπληρωτών” αλλά βέβαια θα γίνονται “με διαδικασίες υπό την εποπτεία του ΑΣΕΠ”, σε μια κατέυθυνση που οι εργασιακές σχέσεις θα είναι ευέλικτες και ελαστικές βάσει φυσικά και των επιταγών των θεσμών και του ΟΟΣΑ, σε μια κατεύθυνση που επιβάλλεται να περικοπούν κι άλλες δαπάνες από την παιδεία και το ποσοστό ρεκόρ υποχρηματοδότησης, που έχει φτάσει περίπου το 2,5 % του ΑΕΠ, να γκρεμιστεί κι άλλο …
Και όλα αυτά βέβαια με συνταγματικές επιταγές α λα καρτ μέσα σε ένα απέραντο πεδίο αντισυνταγματικότητας…
Υ.Γ. Ήμουν έτοιμος να κινήσω διαδικασία μέσω εργατολόγου για προσφυγή ενάντια στον τρόπο υπολογισμού των αποδοχών και των συντάξεων αλλά δεν προχώρησα όταν ένας εργατολόγος που είπε επί λέξη “Να ξέρεις ότι το μόνο “συνταγματικό” πλέον σ αυτήν τη χώρα είναι το μνημόνιο και οι επιταγές του, όλα τα άλλα ρυθμίζονται και κανονίζονται από αυτό , χωρίς να θέλω να είμαι απαισιόδοξος για την τύχη της προσφυγής”…
Θα τα πούμε πάλι εκεί έξω, καλούς αγώνες…
Δημήτρης Παπαδημητρίου ,γενικός γραμματέας Α΄ ΕΛΜΕ Κυκλάδων.
Last modified: 17 Απριλίου 2016
