« Τα τρία μικρά λυκάκια » του Ευγένιου Τριβιζά
Μια πρόταση μουσικοθεατρικής απόδοσης βασισμένη στο ομώνυμο έργο.
Το σύγχρονο παραμύθι « Τα τρία μικρά λυκάκια » είναι μια ιστορία χιουμοριστική, απολαυστική, ανατρεπτική, προκλητική. ‘Όπως ο τίτλος του υπαινίσσεται, πρόκειται για μια παρωδιακή μεταγραφή του κλασσικού παραμυθιού « Τα τρία γουρουνάκια » που ο συγγραφέας του επιχειρεί με εξαιρετική έμπνευση και δεξιοτεχνία . Το έργο συγκαταλέγεται στη συλλογή Heinemann των δέκα καλύτερων κλασσικών εικονογραφημένων βιβλίων όλων των εποχών. Ο συγγραφέας πραγματοποιεί μια ανατρεπτική και ταυτόχρονα εναλλακτική μεταγραφή του κλασσικού παραμυθιού, χρησιμοποιώντας το παλιό γνώριμο υλικό με έναν καινούριο και πρωτάκουστο τρόπο. Πρόθεσή του, να ασκήσει κριτική και να αμφισβητήσει τα ιδεολογικά και χαρακτηρολογικά πρότυπα που αυτό προβάλλει και να προτείνει στη θέση τους μια άλλη οπτική. Το στερεότυπο του « καλού » και του « κακού » αποκαθηλώνονται και προτείνεται ένας διαφορετικός τρόπος θέασης των πραγμάτων, ανοίγοντας ορίζοντες σκέψης και ερμηνείας πολλαπλούς και καινοφανείς. Παράλληλα σε ένα δεύτερο επίπεδο το παραμύθι αποκτά τη διάσταση της παραβολής πάνω στην κοινωνική πραγματικότητα των καιρών μας, κάνοντας χρήση του παρωδιακού υλικού σε ένα διαφορετικό πλαίσιο. Προκύπτει κατ΄αυτόν τον τρόπο ένα καινούριο παραμύθι αστείο, ευφυές, εμπνευσμένο, όπου οι ρόλοι των ηρώων αντιστρέφονται και η πλοκή επιφυλάσσει καταλυτικές παρεκκλίσεις από αυτήν της μητρικής ιστορίας, που καταλήγουν στην αποδόμηση τω ιδεολογημάτων του κλασσικού παραμυθιού και στην υπαινικτική προώθηση άλλων εναλλακτικών.
‘Ετσι, τα τρία μικρά λυκάκια καθώς βρίσκονται αντιμέτωπα με το μεγάλο κακό γουρούνι αναγκάζονται να χτίζουν και να ξαναχτίζουν κάθε φορά το σπιτάκι τους, που εκείνο τους καταστρέφει, παρότι το κατασκευάζουν κάθε φορά με όλο και πιο ανθεκτικά υλικά. Το παραμύθι έχει καλό τέλος, όπως ταιριάζει, όμως πρόκειται για ένα τέλος κυριολεκτικά απρόσμενο και ριζικά ανατρεπτικό, με το οποίο ο συγγραφέας εδραιώνει τελικά και την ιδεολογική του θέση.
Τα βήματα της παράστασης
Βήμα 1ο
Κινησιολογική προετοιμασία σχετική με τους ήρωες του έργου
Η παρέλαση των ζώων: (ο λύκος, το αγριογούρουνο- γουρούνι, το καγκουρό, το φλαμίγκο, ο ρινόκερος, ο κάστορας, τα πουλιά) Αυτοσχεδιασμοί ως προς την κίνηση των ζώων με συνοδεία μουσικής αφού έχει προηγηθεί σχετική συζήτηση με τη χρήση υλικού εικόνων από βιβλία και στο διαδίκτυο.
Μουσικά κομμάτια για συνοδεία: « Το καρναβάλι των ζώων », C. Saint Saens, «Μ΄αγαπάς», Χειμερινοί Κολυμβητές
Βήμα 2ο
Δραματοποίηση της ιστορίας σε ελεύθερη απόδοση. Ατομική ελέυθερη ζωγραφικά πάνω στην ιστορία.
Βήμα 3ο
Προετοιμασία ορχήστρας κρουστών και χορωδίας
Υλικό: α) Μουσικά όργανα ορχήστρας κρουστών β) Καρτέλες με τα ρυθμικά μοτίβα των τραγουδιών της παράστασης γ) Τα τραγούδια της παράστασης σε C.D.
« Πολυμετρία »: Ρυθμικές ασκήσεις στα μέτρα των 2/4, 3/4, 4/4 με τύμπανο όπου τα παιδιά συνοδεύουν με παλαμάκια τονίζοντας τον πρώτο χρόνο (ισχυρό) σε πρώτη φάση δυνατά και στη συνέχεια χτυπώντας μόνο τον πρώτο χρόνο και τους άλλους τους μετρούν σιωπηρά. Η άσκηση επαναλαμβάνεται με περπάτημα στο χώρο ρυθμικά χτυπώντας δυνατά το πόδι στον πρώτο χρόνο.
« Ρυθμική συνοδεία »: Ρυθμική ανάγνωση των τραγουδιών της παράστασης πρώτα με παλαμάκια και ύστερα με τα κρουστά όργανα.
« Μελωδική εκμάθηση τραγουδιών »: Ακούμε τα τραγούδια της παράστασης στο CD . Συνοδεύουμε με λαλαλαλα ενώ ακολουθούμε ρυθμικά το τραγούδι. Μαθαίνουμε το τραγούδι με τα λόγια του και το συνοδεύουμε με τα όργανα.
Βήμα 4ο
« Ηχητική εξερεύνηση και επένδυση »
-Παίζουμε με ήχους: Τα παιδιά ασκούνται στην εξεύρεση και στον πειραματισμό προτείνοντας και δοκιμάζοντας ήχους που δημιουργούν τις ηχοεικόνες που αποτελούν μέρος της παράστασης.
1η εικόνα: Ο Ρούνι φυσάει /γκρεμίζει με σφυρί το τούβλινο σπιτάκι
2η εικόνα: Ο Ρούνι φυσάει /γκρεμίζει με κομπρεσέρ το τσιμεντένιο σπιτάκι
3η εικόνα: Ο Ρούνι φυσάει /γκρεμίζει με δυναμίτη το ατσάλινο σπιτάκι
Τα πρόσωπα του έργου με τη σειρά που εμφανίζονται
Πουλιά –αφηγητές
Τσαλαπετεινός, Πέρδικα, Αηδόνα, Σουσουράδα, Καρδερίνα, Χελιδόνα, Κότσυφας
Ζώα
Ρινόκερος, Καγκουρό, Κάστορας, Λύκαινα
Μαύρο λυκάκι, Άσπρο λυκάκι, Γκρίζο λυκάκι, Ζιπ -ζιπ Ζορό το καγκουρό,Ο μάστορας ο κάστορας, Πόπο- Λιμπόπο ο ρινόκερος, Φίνγκο – Μίνγκο το φλαμίνγκο
Ενορχήστρωση τραγουδιών
1ο « Το τραγούδι των μικρών λύκων »
Το τραγούδι αποτελεί προσαρμογή των στίχων του Νίκου Θεοδωρίδη στη μουσική του τραγουδιού « Στην απάνω γειτονίτσα » του Μάνου Λοίζου και με ενορχήστρωση και ερμηνεία του Κώστα Μάντζιου.
Καγκουρό: 1ο ξυλάκια, 2ο καστανιέτα, 4ο τύμπανο
Κάστορας: 1ο καστανιέτα, 2ο τύμπανο, 3ο ξυλάκια, 4ο τύμπανο
Ρινόκερος: 1ο ταμπουρίνο, 4ο πιάτα
Κότσυφας: 1ο ντέφι, 4ο ντέφι
Χελιδόνα: 1ο ξυλάκια, 3ο καστανιέτα
Πέρδικα: 1ο ντέφι, 2ο μαράκες
Αηδόνα: 1ο κουδουνάκια, 3ο τρίγωνο
1ο ταμπουρίνο, 3ο πιατινάκια
Καρδερίνα: 1ο πιατινάκια , 2ο κουδουνάκια
Τσαλαπετεινός: 1ο τρίγωνο, 2ο ντέφι
Τραγουδούν:
A’ couplet: 1ο, 2ο, 3ο πουλί
Β΄couplet : 1ο, 2ο, 3ο πουλί
Γ΄couplet : 4ο, 5ο, 6ο πουλί
Δ΄ couplet : 4ο, 5ο, 6ο πουλί
2ο « Ο Ζιπ -ζιπ Ζορό το Καγκουρό»
Το τραγούδι αποτελεί προσαρμογή των στίχων του Νίκου Θεοδωρίδη στη βιεννέζικη μελωδία « Το βαλσάκι» και με ενορχήστρωση και ερμηνεία του Κώστα Μάντζιου.
3ο « Ο μάστορας ο Κάστορας »
Το τραγούδι αποτελεί προσαρμογή των στίχων του Νίκου Θεοδωρίδη στη μουσική του τραγουδιού « Ράβε ξήλωνε » του Σταύρου Ξαρχάκου και με ενορχήστρωση και ερμηνεία του Κώστα Μάντζιου.
4 ο « Περνά ο Πόπο- Λιμπόπο »
Το τραγούδι αποτελεί προσαρμογή των στίχων του Νίκου Θεοδωρίδη στο μουσικό μοτίβο του εμβατηρίου « Περνάει ο στρατός» και με ενορχήστρωση και ερμηνεία του Κώστα Μάντζιου.
Εισαγωγικό: Το κάθε πρόσωπο μπαίνει κρατώντας και παίζοντας το α΄όργανο της σειράς του
Last modified: 17 Μαΐου 2013