Συναδέλφισσες,οι
Στην παρούσα συγκυρία, ένα εξαιρετικά σημαντικό δίλημμα προβάλλει: Η ενδεχόμενη υπερίσχυση των αντιδραστικών δυνάμεων του συμβιβασμένου κομματικού, κυβερνητικού, γραφειοκρατικού συνδικαλισμού της ΔΑΚΕ στο Σύλλογό μας, θα βάλει οριστικά την ταφόπλακα στη λειτουργία του ως Συλλόγου με αγωνιστικό, διεκδικητικό προσανατολισμό για την ανακοπή της καταστροφικής πορείας προς την πλήρη διάλυση του Δημόσιου Σχολείου και την ολοκληρωτική κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών του. Θα το επιτρέψουμε;
Δείτε την ανακοίνωση μας:
ΔΙΕΞΟΔΟΣ Η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ
ΣΥΛΛΟΓΟΥ “Ο ΠΕΡΙΚΛΗΣ”
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ-ΚΙΝΗΣΕΙΣ-ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ
«Επί κυμάτων σφοδράς εποχής βαδίζουμε»
Η ελληνική κοινωνία -και όχι μόνο- ταλαιπωρείται σήμερα από αμέτρητες βασανιστικές σκέψεις.
Οι μισθοί και τα μεροκάματα των εργαζομένων κατρακυλούν στα όρια της φτώχειας και κάτω από αυτά. Οι συντάξεις των απόμαχων αγγίζουν τα όρια του επιδόματος βοήθειας. Η μαύρη και η ελαστική εργασία αναδεικνύονται σε εργασιακό κανόνα, επιβάλλοντας όρους επισφάλειας, υπερεκμετάλλευσης και ομηρίας σε εκατομμύρια ανθρώπους κάθε ηλικίας . Η ανεργία σκαρφαλώνει με γεωμετρική πρόοδο χτυπώντας κόκκινο στους νέους ανθρώπους στερώντας τους το όνειρο της αυτοπραγμάτωσης σε μια αξιοπρεπή και ευτυχισμένη ζωή.
Η ΕΕ, το ΔΝΤ, ο ΟΟΣΑ, οι τράπεζες, οι επιτροπές και οι θεσμοί τους σαν τα μαύρα πουλιά του Χίτσκοκ απλώνουν τη βαριά απειλητική σκιά τους χαράζοντας με χειρουργική ακρίβεια μια πορεία εφιαλτική που ακολούθησαν πιστά οι κυβερνήσεις των μνημονίων, η σημερινή και οι προηγούμενες και ευαγγελίζονται οι επίδοξες επόμενες. Ιδιωτικοποιούν τα δημόσια κοινωνικά αγαθά της Παιδείας, της Υγείας και της Κοινωνικής Πρόνοιας, εκποιούν τη δημόσια περιουσία, « τις πεζούλες και τις μάντρες μας », αμφισβητούν το δικαίωμά μας στη μόνιμη και σταθερή εργασία, καταργούν δικαιώματα και ελευθερίες προσφέροντας στους θεσμούς εργασιακό και συνδικαλιστικό νόμο που θα ισοπεδώσει ότι έχει απομείνει από τις κατακτήσεις χρόνων. Επέλεξαν και επιλέγουν να διαχειριστούν την κατάσταση εντός των μνημονιακών πλαισίων, εντός των απαιτήσεων των δανειστών και εφαρμόζοντας τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις της Ε.Ε. σε κάθε πεδίο του δημόσιου τομέα και σε ό,τι αγγίζει τον κόσμο της εργασίας.
«Κανείς δε μας συγχώρησε που ζήσαμε σιωπηλοί…»
Με κεντρικές επιλογές την απαλλαγή του κράτους από τις δαπάνες για την εκπαίδευση, την ευέλικτη σχέση υποταγής της εκπαίδευσης στην αγορά εργασίας, τον ανταγωνισμό των σχολικών μονάδων – των εκπαιδευτικών – των μαθητών μέσω της δημιουργίας μηχανισμών συγκρισιμότητας και κατάταξης, η κυβέρνηση συνθέτει κομμάτι κομμάτι το παζλ της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής της. H απαίτηση για εντατική και εξαντλητική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών με φόντο τις απολύσεις ως προϋπόθεση για νέους διορισμούς, διατυπώθηκε από τους θεσμούς χωρίς περιστροφές. Εξάλλου ο νέος Υπουργός Παιδείας δήλωσε ότι «δεν πρέπει να φοβόμαστε τη λέξη αξιολόγηση», όπως εξάλλου «δεν πρέπει να φοβόμαστε τη λέξη συντεχνία» όταν μιλάμε για τον κλάδο των εκπαιδευτικών.
Και όλα αυτά στο έδαφος ενός σχολείου που στενάζει κάτω από τις συνέπειες της εφαρμογής των μνημονίων και των συντηρητικών αναδιαρθρώσεων του ΟΟΣΑ και στην Εκπαίδευση, με τις υπουργικές αποφάσεις της άνοιξης και του καλοκαιριού και τις σχετικές εγκυκλίους για τα δήθεν «ενιαία» Δημοτικά Σχολεία και Νηπιαγωγεία. Με αέναες μετακινήσεις συναδέλφων από το ένα σχολείο στο άλλο, με μαγικές συνταγές αύξησης του διδακτικού και ελαστικοποίησης του εργασιακού ωραρίου των εκπαιδευτικών. Με χιλιάδες αναπληρωτές συναδέλφους μας , περισσότερους από την περσινή χρονιά, να μένουν ακόμα άνεργοι , αφού ο «κόφτης» των υπουργικών αποφάσεων για τα Νηπιαγωγεία και τα Δημοτικά λειτούργησε αποτελεσματικά. Με ολοήμερα τμήματα που λειτουργούν όπως-όπως, όταν λειτουργούν, με τμήματα ένταξης που ακόμα περιμένουν να στελεχωθούν, με εκπαιδευτικούς και μαθητές με σχέση παράλληλης στήριξης να ζουν παράλληλες ζωές ανάμεσα σε τρία ή τέσσερα σχολεία, με μισό, ένα, δύο ή περισσότερα πρόσωπα για όσα παιδιά τελικά υποστηριχθούν. Με την υποταγή της Παιδαγωγικής στην αναγκαιότητα ανάπτυξης του προγράμματος με ό,τι τύχει! Με διδακτικά αντικείμενα στην υπηρεσία ενός προγράμματος – λάστιχο όπου η δεξιότητα και αποσπασματική γνώση διαιωνίζουν τους ταξικούς φραγμούς στη μόρφωση.
Με τη σχολειοποίηση του προγράμματος του Νηπιαγωγείου και την αποκοπή του από τον αντισταθμιστικό του ρόλο. Με τη διεύρυνση της προαιρετικότητας στο Δημόσιο Σχολείο και το Νηπιαγωγείο και τη σύνδεσή της με την ελαστική εργασία.
Με την άρνηση της κυβέρνησης να εντάξει τα προσφυγόπουλα στο πρωινό σχολείο, εγκλωβίζοντάς τα στα στρατόπεδα ή σε απογευματινές δομές με αναπληρωτές μειωμένου ωραρίου – εκπαίδευση με το κομμάτι, ζωή με το κομμάτι.
«Αν μείνουνε τα πράγματα όπως είναι είσαστε χαμένοι
Αυτό που έχετε απαρνηθείτε το και πάρτε αυτό που σας αρνούνται»
Οι ανάγκες της κοινωνίας έρχονται σε πλήρη σύγκρουση με την πολιτική των θεσμών.
Δεν « χωρούν » στα συμφέροντά τους. Οι μισθοί και οι συντάξεις της αξιοπρέπειας, το δικαίωμα στη σταθερή και μόνιμη εργασία, η πλήρης παροχή των δημόσιων κοινωνικών αγαθών , η Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία, Υγεία και Κοινωνική Πρόνοια και Ασφάλιση, δεν χωρούν στα πλαίσια που βάζουν η Ε.Ε., το ΔΝΤ, ο ΟΟΣΑ και οι υποτακτικές τους κυβερνήσεις.
Μέγιστη λοιπόν η ανάγκη, μέγιστο και το χρέος όλων μας να δημιουργήσουμε το μέτωπο του «εχθρού λαού», ένα ριζοσπαστικό, ταξικό, κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο απέναντι στο μνημονιακό δέος. Το σωματείο, το συνδικάτο και οι οργανωμένοι συλλογικοί, μαζικοί αγώνες μέσα από αυτά αποτελούν μέρος της απάντησης του κόσμου της εργασίας στη βάρβαρη επίθεση που δέχεται.
«Γιατί οι άνθρωποι υπάρχουν από τη στιγμή που βρίσκουνε
μια θέση
στη ζωή των άλλων…»
Τα τελευταία τέσσερα χρόνια ο σύλλογός μας δηλώνει δυναμική και μαχητική παρουσία με σαφή αγωνιστικό προσανατολισμό δίνοντας μικρές και μεγαλύτερες καθημερινές μάχες απέναντι στη βαρβαρότητα της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής των μνημονίων και των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων. Συνέβαλε αποφασιστικά, στο μέτρο των δυνατοτήτων του στην ακύρωση της εφαρμογής της Αξιολόγησης, ανέκοψε την προσπάθεια παρέμβασης της Αστυνομίας στη λειτουργία των σχολείων που στόχο είχε την τρομοκράτηση και τον έλεγχο των εκπαιδευτικών, λειτούργησε αποτελεσματικά απένατι σε άδικες διώξεις συναδέλφων εκπαιδευτικών. Αντιτάχθηκε δυναμικά στις αυθαιρεσίες της Διοίκησης αποκαλύπτοντας και καταγγέλοντάς τες , υπερασπίστηκε ανυποχώρητα τα εργασιακά δικαιώματα των συναδέλφων εκπαιδευτικών με δυναμικές παραστάσεις και κινητοπήσεις , με μπλοκάρισμα των συνεδριάσεων του ΠΥΣΠΕ για τις υπεραριθμίες και τις τοποθετήσεις των συναδέλφων, μονίμων και αναπληρωτών, με παρεμβάσεις ενημέρωσης και οργάνωσης δράσεων με τους συναδέλφους στα σχολεία, με ένα μέτωπο αντίστασης στην υλοποίηση των Υ.Α. για το Ενιαίο Ολοήμερο Νηπιαγωγείο και το Ενιαίο Δημοτικό Σχολειο. Αντιπάλεψε τους όρους και προυποθέσεις της προαιρετικότητας, αντιστάθηκε στην αντιπαιδαγωγικότητα του νέου ωρολόγιου προγράμματος του Νηπιαγωγείου και στην προοπτική της ελαστικοποίησης της εργασίας των εκπαιδευτικών του.
Σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά το σωματείο, ο σύλλογός μας αποτελεί και πρέπει να συνεχίσει να αποτελεί το στήριγμα των εκπαιδευτικών και το προπύργιο των αγώνων για την υπεράσπιση των αναγκών του Δημόσιου Σχολέιου και των δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών του.
«Δεν ήξερε,
πως το κλειδί της φυλακής του καθένας το κρατάει στην τσέπη του…»
Μονόδρομος απέναντι στο Αδιέξοδο που μας οδηγούν και πραγματική Διέξοδος από αυτό είναι η Αγωνιστική Συσπείρωση όλων μας στο σωματείο μας και στις συλλογικές του διαδικασίες που διαμορφώνουν τις προϋποθέσεις για μαζικούς συλλογικούς νικηφόρους αγώνες.
Η λογική της ηττοπάθειας, η λογική να βγάζουμε απλά πολιτικά συμπεράσματα πάνω στα κοινωνικά συντρίμμια και να αφήνουμε την πρωτοβουλία των κινήσεων στον αντίπαλο είναι αναποτελεσματική αλλά και επικίνδυνη.
Οι προϋποθέσεις για να νικήσουν τα μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα, χτίζονται με μαχητικούς αγώνες και με τον συντονισμό όσων αγωνίζονται και των σωματείων τους. Αυτόν τον δρόμο της ρήξης και της ανατροπής οφείλουμε να προσπαθούμε κι όχι να ανεχτούμε τον βέβαιο «θάνατο» των δικαιωμάτων μας.
Η συνδικαλιστική συλλογικότητά μας, η Διέξοδος η Αγωνιστική Συσπείρωση συνεχίζει με συνέπεια και ευθύνη στο δρόμο του ανεξάρτητου ταξικού ριζοσπαστικού κινήματος . Έχοντας όλα αυτά τα χρόνια συμμετάσχει στη συγκρότηση ενός ανεξάρτητου ταξικού ριζοσπαστικού ρεύματος που υπερασπίζεται το Δημόσιο Σχολείο, τα μορφωτικά δικαιώματα όλων των παιδιών και τα εργασιακά δικαιώματα όλων των εκπαιδευτικών, όλων των κλάδων και με οποιαδήποτε εργασιακή σχέση, που παλεύει μαχητικά και ανυποχώρητα απέναντι σε οποιασδήποτε μορφής αντιεκπαιδευτική και αντεργατική πολιτική, συνεχίζουμε τον ίδιο δρόμο. Η συλλογικότητά μας εκφράζεται και μέσα από το συλλογικό μετωπικό σχήμα των Ανεξάρτητων Παρεμβάσεων – Κινήσεων – Συσπειρώσεων που συγκροτούνται και λειτουργούν σε επίπεδο συλλόγων, σε αντιπαράθεση με τον κατεστημένο κρατικό – κυβερνητικό – κομματικό συνδικαλισμό και με πλήρη διαχωρισμό από τους μηχανισμούς της κυβέρνησης, του υπουργείου και της διοίκησης όπως εδώ και 25 χρόνια συνεχίζοντας αταλάντευτα στην ίδια κατεύθυνση.
Οι εκλογές των υπηρεσιακών συμβουλίων ανέδειξαν μια τάση παλινδρόμησης και ισχυροποίησης του κρατικού – κυβερνητικού – κομματικού συνδικαλισμού είτε με την ενίσχυση της ΔΑΚΕ είτε με την διατήρηση των δυνάμεων της ΔΗΣΥ σε επίπεδο ΚΥΣΠΕ είτε με την έκφραση ενός καθαρά κυβερνητικού λόγου από την ΕΡΑ. Ωστόσο το ρεύμα του ανεξάρτητου ριζοσπαστικού συνδικαλισμού που σε επίπεδο ΠΥΣΠΕ εκφράστηκε από το σχήμα Διέξοδος Η Αγωνιστική Συσπείρωση διατήρησε τις δυνάμεις του εκλέγοντας και πάλι αιρετό με μια μάλιστα μικρή αύξηση του 1% στον Σύλλογό μας.
Στο σύλλογό μας, οι δυνάμεις της αντίδρασης, ΔΑΚΕ και ΑΚΣΥΑ όλα αυτά τα χρόνια όχι μόνο δεν συνέβαλαν στην προώθηση της υπεράσπισης των μορφωτικών αναγκών των μαθητών και των νηπίων και των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών αλλά στην πράξη υποσκέλισαν με κάθε δυνατό τρόπο την προσπάθεια αυτή, με την πλήρη απουσία τους από την κινητοποίηση των συναδέλφων στην κατεύθυνση της ενίσχυσης και της συμμετοχής στις δράσεις του συλλόγου ακόμη και στα ίδια τα σχολεία τους!
«…ερχόμαστε
παραμερίστε
κατεβαίνουμε σαν μια χιονοστιβάδα που όσο κατηφορίζει μεγαλώνει»
Στην παρούσα συγκυρία, ένα εξαιρετικά σημαντικό δίλημμα προβάλλει: Η ενδεχόμενη υπερίσχυση των αντιδραστικών δυνάμεων του συμβιβασμένου κομματικού, κυβερνητικού, γραφειοκρατικού συνδικαλισμού της ΔΑΚΕ στο Σύλλογό μας, θα βάλει οριστικά την ταφόπλακα στη λειτουργία του ως Συλλόγου με αγωνιστικό, διεκδικητικό προσανατολισμό για την ανακοπή της καταστροφικής πορείας προς την πλήρη διάλυση του Δημόσιου Σχολείου και την ολοκληρωτική κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών του. Θα το επιτρέψουμε;
Η μεγαλύτερη δυνατή διεύρυνση και ισχυροποίηση του σχήματός μας, Διέξοδος η Αγωνιστική Συσπείρωση ως κομμάτι του ανεξάρτητου ταξικού ρεύματος στην εκπαίδευση, των δυνάμεων που αγωνίστηκαν και αγωνίζονται ενάντια στην πολιτική των μνημονίων, των συντηρητικών αναδιαρθρώσεων στην εκπαίδευση και στην κοινωνία συνολικά, η ανάδειξή του σε πρώτη δύναμη στις εκλογές ανάδειξης νέου Δ.Σ. του Συλλόγου μας αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για ένα συνδικάτο που οι αποφάσεις θα παίρνονται από τους πραγματικούς πρωταγωνιστές των αγώνων. Αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για ένα σύλλογο πραγματικό πρωταγωνιστή στις ιστορικής σημασίας μάχες της περιόδου, που μακριά από τις λογικές της αδράνειας και της ήττας θα ξεδιπλώνει τη δράση του με αυτοτέλεια από το κράτος και τους μηχανισμούς του, με μοναδική δέσμευση την υπεράσπιση των δικαιωμάτων και των αναγκών της εργαζόμενης πλειοψηφίας και της εκπαίδευσης, με αγωνιστικότητα, ταξική ενότητα και ανασυγκρότηση.
Στις εκλογές της 29ης ΝΟEMΒΡΗ
Ψηφίζουμε όπως αγωνιζόμαστε
Στηρίζουμε το ψηφοδέλτιο του ανεξάρτητου ριζοσπαστικού συνδικαλισμού ΔΙΕΞΟΔΟΣ Η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ
Για ένα σύλλογο αγωνιστικό, δυναμικό,
μαχητικό, ταξικό, ριζοσπαστικό
Last modified: 22 Νοεμβρίου 2016
