Μόλις μια βδομάδα μετά την ψήφιση του Ν.4115/2013 και του επίμαχου άρθρου 39, το Υπουργείο Παιδείας δημοσίευσε την «Ανοιχτή Πρόσκληση στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Εκπαίδευση και δια Βίου Μάθηση – «Ανάπτυξη Υποστηρικτικών Δομών για την ένταξη και συμπερίληψη στην εκπαίδευση των μαθητών με αναπηρία ή και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες – Μετατροπή του Ειδικού Σχολείου σε Κέντρο Υποστήριξης Ειδικής Αγωγής Εκπαίδευσης». Στο κείμενο αυτό αποκαλύπτονται οι πραγματικές προθέσεις του Υπουργείου που δεν είναι άλλες από την πλήρη αποδιάρθρωση του συνόλου της Ειδικής Αγωγής, μέσα από την «ένταξη όπως-όπως» στα κοινά σχολεία.
Μέσα από ευχολόγια, εύηχες λέξεις (ίσες ευκαιρίες –συμμετοχή κλπ), αλλά και μεγάλα ψέματα για το έργο που επιτελείται σήμερα στις Σχολικές Μονάδες Ειδικής Αγωγής πλασάρεται το «νέο» μοντέλο Ε. Α., που κύριο στόχο έχει, (σύμφωνα με το κείμενο του προγράμματος, «σε μια εποχή οικονομικής ύφεσης και περιορισμού των οικονομικών πόρων») να μεταβιβαστεί η ευθύνη και το κόστος της, στους ίδιους τους «χρήστες», στα παιδιά δηλαδή με Αναπηρίες και Ειδικές Μαθησιακές Ανάγκες και τις οικογένειές τους.
ΠΟΙΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΦΕΡΝΕΙ Ο ΝΕΟΣ ΝΟΜΟΣ
Με το νόμο 4115/2013, τα Ειδικά Σχολεία μετατρέπονται σε Κέντρα Υποστήριξης(!) μιας ενότητας σχολικών μονάδων, που ονομάζεται πλέον Σχολικό Δίκτυο Εκπαίδευσης και Υποστήριξης (ΣΔΕΥ) και δημιουργείται με απόφαση του περιφερειακού διευθυντή. Το ΣΔΕΥ, εκτός των άλλων, έχει σκοπό να συντονίζει τις σχολικές μονάδες μέλη του, ώστε να εντάσσουν και να υποστηρίζουν τους μαθητές με αναπηρία και τα αντίστοιχα τμήματα ένταξης και παράλληλης στήριξης.
Σε κάθε σχολική μονάδα δημιουργείται Επιτροπή Διαγνωστικής Εκπαιδευτικής Αξιολόγησης και Υποστήριξης (ΕΔΕΑΥ), που θα αποτελείται από το διευθυντή, τον εκπαιδευτικό Ε.Α. του Τμήματος Ένταξης ή της Παράλληλης Στήριξης του σχολείου, έναν ψυχολόγο κι έναν κοινωνικό λειτουργό από το Κέντρο Υποστήριξης του ΣΔΕΥ. Η επιτροπή αυτή «θα κάνει διάγνωση, θα διαμορφώνει πρόγραμμα διαφοροποιημένης διδασκαλίας για τους μαθητές με διαπιστωμένη δυσκολία μάθησης (παραπέμποντας όσους χρειάζονται επιπλέον υποστήριξη σε …εξωσχολικές Υπηρεσίες!), θα διαμορφώνει προγράμματα πρώιμης προσχολικής παρέμβασης, θα παρακολουθεί την εφαρμογή της όλης διαδικασίας, θα συντονίζει και θα παραπέμπει όσους μαθητές χρειάζονται γνωμάτευση από τα ΚΕΔΔΥ» (άρθρο 39 του νόμου 4115/2013).Το μόνο που εκ των πραγμάτων δεν θα μπορούν να κάνουν τα παραπάνω όργανα (ΣΔΕΥ – ΕΔΕΑΥ), είναι ουσιαστικό εκπαιδευτικό έργο.
Επιπλέον χιλιάδες εκπαιδευτικοί Ε.Α. των σημερινών ΣΜΕΑΕ, με πολύτιμη ειδίκευση στην Ε.Α., θα χάσουν τα επόμενα χρόνια τις οργανικές θέσεις τους, αν είναι μόνιμοι (ή δε θα διοριστούν ποτέ, αν είναι αναπληρωτές), και είναι αμφίβολο αν θα μπορέσουν να εργαστούν στην Ε.Α. ξανά.
ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΨΕΜΑΤΑ ΚΑΙ Η ΔΥΣΦΗΜΙΣΗ ΤΟΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ «ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ»
Διαβάζοντας κάποιος το «Επιχειρησιακό Πρόγραμμα» που έρχεται να υλοποιήσει το Ν.4115 και έχοντας μια στοιχειώδη επαφή με την Ειδική Αγωγή αντιλαμβάνεται μια εξοργιστική αντιστροφή της πραγματικότητας. Συγκεκριμένα παραθέτουμε:
-
Όλη η διαδικασία εντοπισμού και αξιολόγησης των αναγκών γίνεται βασικά εκτός του κοινού σχολείου και εστιάζεται στην κατηγοριοποίηση των μαθητών με βάση την πάθηση και όχι στην υποστήριξη.
-
Ο ψυχολόγος δεν προσεγγίζει τους μαθητές από τη σκοπιά της σχολικής ψυχολογίας των παραγόντων συμμετοχής στη σχολική ζωή και επιτυχίας στη μάθηση. (σ.σ. …κι από ποια σκοπιά τους προσεγγίζει;)
-
…Ο κοινωνικός λειτουργός δεν εστιάζεται στους εξωσχολικούς κοινωνικούς και οικονομικούς παράγοντες που εμποδίζουν τη συμμετοχή ή και τη φοίτηση στο σχολείο και δεν προωθεί εξωσχολικές δραστηριότητες συμπερίληψης των μαθητών με αναπηρία ή και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και αλληλεγγύης των οικογενειών τους που ενισχύουν το έργο του. (σ.σ. και …πού εστιάζεται;)
Αυτό που σήμερα γίνεται στις Σχολικές Μονάδες Ειδικής Αγωγής & Εκπ/σης – με την πολιτεία απούσα και την πλειοψηφία του προσωπικού των σχολείων να κάνει «κατάθεση ψυχής» – είναι το ακριβώς αντίθετο. Η αντιστροφή της πραγματικότητας και τα τεράστια ψέματα δεν είναι τυχαία. Το Υπουργείο Παιδείας αποσκοπεί να παρουσιάσει ως «επανάσταση», τα σχέδιά του για την αποδιάρθρωση της Ειδικής Αγωγής. Το παρακάτω απόσπασμα αρκεί για να καταλάβουμε «που το πάει»:
«Σήμερα ωστόσο, η Ειδική Αγωγή διεθνώς δεν ορίζεται πλέον ως ένα διαφοροποιημένο σχολείο και συνεπώς διαφοροποιημένο πρόγραμμα σπουδών, αλλά σαν επιπρόσθετες ειδικές υπηρεσίες, τόσο παιδαγωγικές, όσο και σχολικές ψυχολογικές υπηρεσίες υποστήριξης του κοινού συμβατικού σχολείου για συμπερίληψη όλων των μαθητών και υπηρεσίες αντιμετώπισης των εμποδίων εκπαίδευσης και υποστήριξης των μαθητών αυτών, αλλά και των οικογενειών τους. Τούτο έχει ως αποτέλεσμα οι μαθητές στο σύνολό τους να επωφελούνται από τις αναγκαίες υποστηρικτικές υπηρεσίες, αλλά και τις γνώσεις του επιστημονικού επαγγελματικού δυναμικού των στελεχών της ειδικής αγωγής (σελ. 8 – οι υπογραμμίσεις δικές μας)».
Όμως η «Διεθνής Εμπειρία» διδάσκει κάτι άλλο: σε όποιες χώρες εφαρμόστηκαν αντίστοιχα μοντέλα «ένταξης», (πχ Ιταλία τη δεκαετία του ‘90) τον πρώτο καιρό επικράτησε χάος στα σχολεία και στη συνέχεια ήρθε ως «σωτήρας», να δώσει τη λύση ο ιδιωτικός τομέας, με την ίδρυση ιδιωτικών σχολείων και ιδρυμάτων, με πανάκριβα δίδακτρα, για όσους βέβαια μπορούσαν να πληρώσουν. Οι υπόλοιποι …στον Καιάδα του κοινωνικού περιθωρίου.
Mε απλά λόγια: διαλύουν τα Ειδικά Σχολεία και τις υποδομές τους, πετάνε τους μαθητές στα Κοινά Σχολεία και προσπαθούν να πείσουν ότι δεν θα ωφεληθούν από αυτό μόνο οι μαθητές των Ειδικών Σχολείων αλλά και αυτοί των Κοινών (!!!). Αρκεί η κοινή λογική για να καταλάβει κάποιος ότι, χωρίς τα απόλυτα αναγκαία για τα παιδιά με Ε.Α, εξειδικευμένα προγράμματα: αυτοεξυπηρέτησης,κοινωνικών δεξιοτήτων, επικοινωνίας, εργοθεραπείας κλπ, χωρίς την υποδομή που διαθέτουν τα Ειδικά Σχολεία (έστω και στοιχειωδώς κάποια), μέσα σε μια τάξη του Κοινού Σχολείου με 25 και 30 μαθητές, εκ των οποίων 2-3 (στατιστικά) με μαθησιακά προβλήματα, χωρίς… χωρίς…. για ποιά ένταξη μιλάμε;
Στην ουσία όσα από τα παιδιά με Ε.Α. έχουν βαριές αναπηρίες, σωματικές και νοητικές, δε θα εκπαιδευτούν ποτέ, με αποτέλεσμα να μη μπορέσουν ποτέ να αυτοεξυπηρετηθούν, να αποκτήσουν ένα επάγγελμα και πολύ περισσότερο να ενταχθούν στην κοινωνία που είναι το ζητούμενο. Ταυτόχρονα θα βιώσουν την περιθωριοποίηση ακόμα και τα ρατσιστικά φαινόμενα που σίγουρα θα αναπτυχθούν στα σχολεία. Υπάρχει εμπειρία για το τι βίωσαν τα ίδια τα παιδιά με αυτισμό και οι οικογένειές τους που “εντάχθηκαν” στα Κοινά Σχολεία («παράλληλη στήριξη»). Επιπλέον, η διαδικασία “ένταξης”, κλείνοντας παράλληλα Ειδικά Σχολεία, θα δημιουργήσει πλείστα προβλήματα στα ήδη επιβαρυμένα Κοινά Σχολεία. Ηευθύνη για τη διδασκαλία παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες μεταφέρεται στον εκπαιδευτικό της τάξης. Ένα καθήκον, στο οποίο είναι αδύνατο να ανταποκριθεί.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΦΗΣΥΧΑΣΜΟΣ. ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ!
Η παραπάνω διαδικασία αποδιάρθρωσης της Ειδικής Αγωγής έχει ξεκινήσει εδώ και χρόνια και αποτελεί κατεύθυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έχουν συμβάλλει σ’ αυτό οι νόμοι που κατά καιρούς έχουν ψηφίσει η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Συνυπεύθυνες είναι και οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ που εδώ και χρόνια είναι σημαιοφόροι των λογικών της «αποκατηγοριοποίησης» και της «ένταξης» ανεξάρτητα αν το παιδί μπορεί ή όχι να ενταχθεί στο Κοινό Σχολείο. Έτσι το αστικό κράτος αποποιείται την υποχρέωση που έχει στον κρίσιμο κι ευαίσθητο τομέα της Ε.Α., φορτώνει το κόστος στις πλάτες των γονιών και παραδίδει τα 185 χιλιάδες παιδιά με Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες μαζί με τις οικογένειές τους βορά στην κερδοσκοπία επιχειρήσεων και φιλανθρώπων! Αξίζει να σημειωθεί, ότι μέχρι τώρα, από τα 185 χιλιάδες παιδιά, μόνο ένας μικρός αριθμός παίρνει μέρος στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Η σημερινή πολιτική είναι φυσικό να διαιωνίζει και να αναπαράγει την αθλιότητα στην Ειδική Αγωγή, στο όνομα της εξάλειψής της, καθώς, έχοντας θεοποιήσει την «ελεύθερη αγορά» μετατρέπει και το τελευταίο κοινωνικό αγαθό σε ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα. Μια πολιτική που, ενώ εκφράζει υποκριτικά τον αποτροπιασμό της για τις απόψεις της «Χρυσής Αυγής» υπέρ της «στείρωσης και της ευθανασίας» των ΑμΕΑ, προκειμένου –όπως λένε- «να προστατευτεί η λευκή φυλή», είναι η ίδια που γεννά ή ενισχύει αυτές τις λογικές, διαμορφώνοντας συνειδήσεις που δεν αντέχουν την αναπηρία ούτε καν αισθητικά (βλ.πχ τα τηλεοπτικά προγράμματα).
Το πρόγραμμα αυτό αποκαλύπτει τον πραγματικό σκοπό των ευρωπαϊκών κονδυλίων. Δηλαδή: χρήματα για τη διάλυση της Ε.Α, χρήματα για να παραδοθεί ο ευαίσθητος αυτός χώρος στους ιδιώτες, χρήματα για να πεταχτούν τα ΑμΕΑ έξω από το σχολείο και όχι για να βρουν μια θέση στη Δημόσια Ειδική Αγωγή, 185 χιλιάδες παιδιά που τη στερούνται. Αυτή είναι η πολιτική της ΕΕ!
Καμιά διαπραγμάτευση για τη ζωή και τη μόρφωση των παιδιών ΑμΕΑ!
Άμεσα να πραγματοποιηθούν Γενικές Συνελεύσεις και ΔΣ όλων των φορέων που εμπλέκονται στην εκπαίδευση για να καταδικάσουν το έγκλημα. Εκπαιδευτικοί, γονείς, αναπηρικό κίνημα, ειδικό επιστημονικό και βοηθητικό προσωπικό να συναντηθούν στον αγώνα για:
-Να καταργηθεί ο Ν.4115/2013 της σφαγής της Δημόσιας Δωρεάν Ε.Α.
-Καθιέρωση της Ειδικής Αγωγής ως υποχρεωτικής καιαποκλειστικά Δημόσιας και Δωρεάν από την ηλικία των 3 χρόνων, με λήψη όλων των απαραίτητων μέτρων, ώστε οι οικογένειες των ΑμΕΑ και των παιδιών με Ειδικές Μαθησιακές Δυσκολίες να μη χρειάζεται να καταβάλουν ούτε € για τη διάγνωση, αξιολόγηση, συμβουλευτική και αντιμετώπιση των προβλημάτων των παιδιών τους.
-Να χρηματοδοτηθεί γενναία ο ευαίσθητος αυτός χώρος και να δημιουργηθούν όλες οι αναγκαίες υποδομές ώστε όλα τα παιδιά με Ειδικές Ανάγκες να φοιτούν στη Δημόσια Ειδική Αγωγή και εκπαίδευση.
-Να μονιμοποιηθούν όλοι οι συμβασιούχοι στο χώρο της Ε.Α. (εκπαιδευτικοί, ειδικό εκπαιδευτικό και βοηθητικό προσωπικό) και να γίνουν όλοι οι αναγκαίοι διορισμοί ώστε να στελεχωθεί η Ε.Α. με μόνιμους εργαζόμενους.
Αθήνα 11/2/2013.
Last modified: 18 Φεβρουαρίου 2013
