Ήρθε ο Μάρτιος που κατά την παράδοση φέρνει την άνοιξη. Ο καιρός θα αρχίσει να φτιάχνει, ο ήλιος δε θα κρύβεται πίσω από πυκνά σύννεφα και τα λουλούδια θα ανθίσουν.
Ας ελπίσουμε και ας αγωνιστούμε να έρθει και η Άνοιξη για τους χιλιάδες πρόσφυγες που έρχονται στη χώρα μας και για τους εργαζόμενους που πλήττονται από τη βάρβαρη μνημονακή πολιτική. Μπορούμε να φέρουμε την Άνοιξη!
Τα παιδιά τηρώντας το έθιμο θα φορέσουν τον ξακουστό «Μάρτη» στο χέρι.
Όταν μιλάμε για τον «Μάρτη ή Μαρτιά«, στο νου μας έχουμε ένα βραχιολάκι πλεγμένο με άσπρη και κόκκινη κλωστή που όλα τα παιδιά φοράνε στον καρπό τους και έτσι καλωσορίζουν την άνοιξη. Πλέον το φοράνε και σαν δαχτυλίδι ή κολιέ.
Η παράδοση θέλει τη μαρτιά να προστατεύει το πρόσωπο των παιδιών ώστε να μην το καίει ο δυνατός ήλιος της εποχής. Το βραχιόλι το φοράνε την τελευταία μέρα του Φεβρουαρίου και το βγάζουν στις 31 Μαρτίου.
Ενώ η Μαρτιά φαίνεται σαν παιχνίδι, είναι ένα πολύ παλιό έθιμο που έχει τις ρίζες του στην αρχαία Ελλάδα. Συγκεκριμένα τοποθετείται συγκεκριμένα στα Ελευσίνια Μυστήρια, καθώς οι μύστες των Ελευσίνιων Μυστηρίων συνήθιζαν να δένουν μια κλωστή, την «Κρόκη», στο δεξί τους χέρι και το αριστερό τους πόδι.
Σύμφωνα με την παράδοση ο ήλιος του Μαρτίου είναι πολύ επικίνδυνος κι έκαιγε τα μάγουλα των παιδιών, έτσι
για να τα προστατεύσουν και να διώξουν την ασχήμια, ειδικά στα κορίτσια που έπρεπε να έχουν ροδοκόκκινα μάγουλα φορούσαν τον «Μάρτη». «Οπόχει κόρη ακριβή, το Μάρτη ο ήλιος μη την ιδεί».
Τη Μαρτιά όμως δεν την φόραγαν μόνο άνθρωποι αλλά την τοποθετούσαν και στα λουλούδια ώστε να είναι ανθισμένα, σε σταμνιά από νερό ώστε να μην τους το στερήσει ο ήλιος, σε τριανταφυλλιές για να μυρίζουν την άνοιξη τα χελιδόνια και να πάνε και να χτίσουν εκεί τις φωλιές τους.
Η λαϊκή παράδοση έδωσε στο Μάρτιο ένα πολλά παρατσούκλια:
Ανοιξιάτης Γδάρτης, Παλουκοκάφτης Κλαψομάρτης, Πεντάγνωμος , Βαγγελιώτης , Φυτευτής, και άλλα πολλά. «Μάρτης γδάρτης και κακός παλουκοκάφτης, τα παλιά παλούκια καίει, τα καινούργια ξεριζώνει».
Last modified: 29 Φεβρουαρίου 2016
