Ο εκπαιδευτικός για να είναι εξαιρετικός:
α) Στην κατηγορία εκπαιδευτικό περιβάλλον: Στο κριτήριο διαπροσωπικές σχέσεις πρέπει να έχει άψογες σχέσεις με τους μαθητές του. Στο κριτήριο παιδαγωγικό κλίμα να δημιουργεί άριστο κλίμα συμμετέχοντας και σε διάφορα προγράμματα κοινωνικο-συναισθηματικού προσανατολισμού (π.χ. σχολικής βίας). Στο κριτήριο οργάνωση της σχολικής τάξης πρέπει να οργανώνει άριστα την τάξη του λαμβάνοντας υπόψη κάθε ιδιαιτερότητα κάθε μαθητή (δηλαδή να λύνει όσα δημιουργεί η ταξική κοινωνία).
β) Στην κατηγορία σχεδιασμός προγραμματισμός και προετοιμασία της διδασκαλίας: Στο κριτήριο μαθησιακά χαρακτηριστικά πρέπει να λαμβάνει κι εδώ υπόψη του κάθε ιδιαιτερότητα μαθητή. Στο κριτήριο στόχοι και περιεχόμενο κατά την προετοιμασία θα τσακίζουν τον εκπαιδευτικό με τα σχέδια διδασκαλίας, όπου φυσικά πρέπει να προβλέπει πάντα διαθεματικές καινοτόμες δραστηριότητες και όχι μόνο να κάνει μακρο και μικρο-προγραμματισμό αλλά να τον τεκμηριώνει και επιστημονικά. Στο κριτήριο διδιακτικές ενέργειες και εκπαιδευτικά μέσα όχι μόνο πρέπει να εφαρμόζει και να εναλλάσσει άψογα τις διάφορες μεθόδους αλλά και να προάγει την ανάπτυξη στάσεων, αξιών (καπιταλιστικών;) και ικανοτήτων κοινωνικής κριτικής. Αυτό πώς θα κριθεί;
γ) Στην κατηγορία διεξαγωγή της διδασκαλίας και αξιολόγηση των μαθητών: στο κριτήριο μαθησιακή και ψυχολογική προετοιμασία του μαθητή για τη διδασκαλία μαθήματος πρέπει να υπερπηδά όλα τα εμπόδια και τις ανομοιομορφίες και τις ελλείψεις και να πετυχαίνει άριστο αποτέλεσμα. Στο κριτήριο διδακτικών ενεργειών και εκπαιδευτικών μέσων πρέπει να εφαρμόζει διαθεματικότητα και να ολοκληρώνει το μάθημά του (ποιος θα το κρίνει αυτό;). Στο κριτήριο βαθμός κινητοποίησης των μαθησιακών διαδικασιών πρέπει όλα τα παιδιά να εμπλέκονται σε διαθεματικά project και διάφορα προγράμματα. Στο κριτήριο εμπέδωση της νέας γνώσης και της αξιολόγησης των μαθητών, αν δεν τα εμπέδωσαν όλοι οι μαθητές, άντε να αποδείξει ότι δε φταίει ο ίδιος αλλά ότι η αφομοίωση και η απόδοση κάθε μαθητή εξαρτάται και από κοινωνικοταξικούς λόγους.
δ) Στην κατηγορία υπηρεσιακή συνέπεια και επάρκεια: για να είναι εξαιρετικός ο εκπαιδευτικός, στο κριτήριο τυπικές υπαλληλικές υποχρεώσεις, πρέπει να στηρίζει με τα μπούνια το νέο σχολείο, να συμμετέχει γι’ αυτό σε επιτροπές και σε κάθε δραστηριότητά του. Στο κριτήριο συμμετοχή στη λειτουργία της σχολικής ως οργανισμού “του μαθαίνει” και στις διαδικασίες αυτο-αξιολόγησής της πρέπει να πρωτοστατεί στη λειτουργία του νέου σχολείου (καινοτομίες συλλογικές, προγράμματα, εκδηλώσεις, πρωτοβουλίες, δίκτυα σχολείων, ανταλλαγές…). Στο κριτήριο επικοινωνία και συνεργασία με γονείς και φορείς δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, ο εξαιρετικός εκπαιδευτικός έχει άριστες σχέσεις με τους γονείς και με κάθε φορέα που συνεργάζεται το σχολείο και πρωτοστατεί στην υλοποίηση δράσεων του σχολείου πια κι όχι μόνο της τάξης του, συμμετέχει στα τοπικά, εθνικά και ευρωπαϊκά προγράμματα, που γίνονται στο σχολείο του, καθώς και εμπλέκει, αν κρίνεται σκόπιμο και αναγκαίο, και γονείς και φορείς σε δράσεις του σχολείου!
ε) Στην κατηγορία Επιστημονικής και επαγγελματικής ανάπτυξης καλείται ο εκπαιδευτικός να αναπτύξει στο έπακρον το κυνήγι των προσόντων, αφού στο κριτήριο τυπικών προσόντων και επιστημονικής ανάπτυξης:
Αν έχεις μόνο ό,τι χρειάζεται για διορισμό είσαι μόνο επαρκής.
Για να γίνεις πολύ καλός πρέπει να έχεις άλλα 3 από τα παρακάτω προσόντα (β πτυχίο ή διδασκαλείο ή βεβαίωση σπουδών στην τέχνη και πολιτισμό, πιστοποίηση Ι ή ΙΙ στις Τ.Π.Ε., ξένη γλώσσας Β2, ΣΕΛΔΕ ή ΣΕΛΜΕ, υπότροφος ΙΚΥ, έχει εκδώσει ένα βιβλίο ή συμμετοχή σε 2 βιβλία ή δημοσίευση 1 άρθρου σε περιοδικό με κριτές).
Ενώ, για να γίνεις εξαιρετικός, πρέπει να έχεις 3 από τα προηγούμενα προσόντα και μεταπτυχιακό ή διδακτορικό.
Στο κριτήριο επαγγελματικής ανάπτυξης ο εκπαιδευτικός χαρακτηρίζεται:
Ελλιπής, αν δεν συμμετέχει σε καμία μορφή επιμόρφωσης (βλ. ότι δεν υπάρχει τίποτα πέρα από τα σεμινάρια των Σχολικών Συμβούλων που συνήθως είναι για καινοτομίες και από πίσω υπάρχουν ΜΚΟ πολλές φορές).
Επαρκής, αν αυτοεπιμορφώνεται και συμμετέχει σε ημερίδες και συναντήσεις στελεχών με το συγκεκριμένο περιεχόμενο που δίνουν στις επιμορφώσεις τους πια, που είναι δηλαδή προσαρμοσμένο πλήρως στο νέο σχολείο.
Πολύ καλός, αν παρακολουθεί σεμινάρια, ημερίδες, συναντήσεις, εκδηλώσεις, ενδοσχολική επιμόρφωση, παίρνει για όλα αυτά πρωτοβουλίες στο σχολείο του και αν, μέσω αυτών, εισάγει καινοτομίες στην τάξη του και στο σχολείο του.
Εξαιρετικός είναι όταν, εκτός τα του επαρκούς, έχει παρακολουθήσει σεμινάριο 30 ωρών από δημόσιο φορέα, οργανώνει και μετέχει ως εισηγητής σε ενδοσχολικές και περιφερειακές επιμορφώσεις, συμμετέχει σε “δια ζώσης ή εικονικές κοινότητες εκπ/κών” για καινοτόμα έργα που “ευεργετούν” το σχολείο του ή και δίκτυο σχολείων, παίρνει πρωτοβουλίες και συμμετέχει σε δράσεις καινοτόμες και αριστείας, σε δράσεις για τη ζωή του σχολείου ή της περιφέρειάς του και τέλος συμμετέχει σε δραστηριότητες που αναδεικνύουν την παρουσία του στην εκπ/κή κοινότητα (!) (διδασκαλία σε ΑΕΙ, ομάδες εργασίας Υ.ΠΑΙ.Π.Θ.Α., δειγματική διδασκαλία ή επιμορφωτής ή βαθμολογητής σε εξεταστικά κέντρα ή ΔΣ επιστημονικών σωματείων ή ενώσεων ή επιστημονικές επιτροπές συνεδρίων). Δηλαδή, αν είναι ένθερμος συμμέτοχος στην κυβερνητική πολιτική.
Ένσταση μπορεί να κάνει ο αξιολογούμενος μόνο αν η συνολική του βαθμολογία είναι μικρότερη από 45 μονάδες και αν η διαφορά των κριτηρίων της ίδιας κατηγορίας είναι μεγαλύτερη από 45 μονάδες.
************************************
Με βάση τα παραπάνω, γίνεται κατανοητό ότι η αξιολόγηση δεν έχει να κάνει με το πόσο καλύτερος πρέπει να γίνει ο εκπαιδευτικός και το δημόσιο σχολείο για να δώσει μόρφωση στα παιδιά του ελληνικού λαού. Απαντάει στο ερώτημα: Σε τι αξιολογείται και σε τι ζητάει το αστικό κράτος να είναι καλός ο εκπαιδευτικός του «νέου σχολείου». Δηλαδή:
Θα τσακίσει τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών της λαϊκής οικογένειας, γιατί θα διδάσκονται διαθεματικά αποσπασματικές ληξιπρόθεσμες καταρτίσεις μέσα από τα διάφορα προγράμματα και θα υποβαθμιστούν τα βασικά επιστημονικά πεδία. Κι αυτό θα γίνει γιατί ο εκπαιδευτικός θα ωθείται να ασχολείται πιο πολύ μ’ αυτά τα καινοτόμα προγράμματα, γιατί γι’ αυτά θα αξιολογείται και αντικειμενικά θα υποβαθμίζει τα βασικά μαθήματα.
Θα κατηγοριοποιήσει σχολεία, εκπαιδευτικούς και μαθητές.
Συνδέεται με την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας (νόμος 3848/10). Άλλωστε αξιολογείται ο εκπαιδευτικός για το αν συμμετέχει στην αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας και αν προωθεί το νέο σχολείο.
Ο εκπαιδευτικός και με εργαλείο την αξιολόγηση καλείται να βάλει πλάτη να περάσουν οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις στο χώρο της εκπαίδευσης, να προσαρμοστεί δηλαδή το σχολείο στις νέες ανάγκες της καπιταλιστικής οικονομίας, να λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Ενώ παράλληλα θα προωθηθεί και ο στόχος των απολύσεων στο Δημόσιο.
***
Πολλά ακόμα μπορεί να πει κανείς, η ουσία όμως είναι μία: Χρειάζεται αποφασιστική αντίσταση στο νέο σχολείο της αγοράς και στο εργαλείο της αξιολόγησης, απόρριψη του Π.Δ. και πάλη για την κατάργηση όλου του νομοθετικού πλαισίου της αξιολόγησης.
Το ΠΑΜΕ εκπαιδευτικών είναι η μόνη δύναμη που είναι ξεκάθαρα κατά του νέου σχολείου και της αξιολόγησης. Γι’ αυτό και έχει πλαίσιο και πρόγραμμα δράσης, ώστε, ακόμα και αν ψηφιστεί το Π.Δ., να μπλοκαριστεί στην πράξη η εφαρμογή της αξιολόγησης με όρους μαζικού κινήματος.
Συγκεκριμένα το πλαίσιο που προτείνουμε προς Συλλόγους και ΕΛΜΕ είναι το εξής:
Απορρίπτουμε συνολικά το Π.Δ. για την αξιολόγηση. Να αποσυρθεί τώρα.
Απαιτούμε από τα Δ.Σ. ΔΟΕ και ΟΛΜΕ να μη συμμετέχουν στο διάλογο-απάτη με το Υπ. Παιδείας.
Ζητάμε την κατάργηση όλων των νόμων για την αξιολόγηση.
Οργανώνουμε πλατιά καμπάνια ενημέρωσης σε γονείς, μαθητές για το τι σημαίνει αξιολόγηση, τι επιπτώσεις θα έχει στο μαθητή, στο σχολείο, στη λαϊκή οικογένεια.
Παίρνουμε μέτρα ώστε συλλογικά να οργανώσουμε την ακύρωση της αξιολόγησης στην πράξη. Χωρίς οργανωμένη και συλλογική απειθαρχία η αξιολόγηση δεν είναι δυνατόν να αποτραπεί!
Μπλοκάρουμε με όρους συλλογικών αποφάσεων και όρους κινήματος την οποιαδήποτε απόπειρα εφαρμογής της αξιολόγησης και την ακυρώνουμε στην πράξη με αποφάσεις Δ.Σ., Γενικών Συνελεύσεων και Επιτροπών Αγώνα.
Κανένα στέλεχος της εκπαίδευσης που αναλαμβάνει οποιονδήποτε ρόλο στην εφαρμογή της αξιολόγησης δεν έχει θέση στο συνδικαλιστικό κίνημα. Έξω οι αξιολογητές από τα συνδικάτα και τα σωματεία.
Δε συμμετέχουμε σε οποιαδήποτε διαδικασία που σχετίζεται με την εφαρμογή της αξιολόγησης (σεμινάρια, αυτοαξιολόγηση, κατάθεση φακέλου…). Δε δεχόμαστε τους αξιολογητές στην τάξη, δε συνεργαζόμαστε μαζί τους.
Φλεβάρης 2013
Last modified: 17 Φεβρουαρίου 2013
