Το Π.Δ. για την αξιολόγηση δεν αφήνει περιθώρια για αυταπάτες, δίνει αποστομωτική απάντηση σε όλους εκείνους που σε πολιτικό και συνδικαλιστικό επίπεδο μιλούσαν για καλή και κακή, εσωτερική και εξωτερική, τιμωρητική και μη τιμωρητική… αξιολόγηση. Μία είναι η αξιολόγηση στην ταξική κοινωνία που ζούμε. Είναι εργαλείο στα χέρια του αστικού κράτους για να περάσουν οι αναδιαρθρώσεις στην εκπαίδευση που:
Σπάνε τον ενιαίο χαρακτήρα της εκπαίδευσης και διαφοροποιούν ταξικά το περιεχόμενό της.
Οργανώνουν και στελεχώνουν το σχολείο ως διοικητική μονάδα που διαμορφώνει εκπαιδευτικό πρόγραμμα, αναζητάει πόρους και αξιολογείται από την αγορά. Μεταφέρουν το κόστος και την ευθύνη της μόρφωσης στις πλάτες της οικογένειας.
Ξεδιαλέγουν και διαχωρίζουν τα παιδιά των εργατικών λαϊκών οικογενειών από νωρίς, τα στέλνουν μέσω της ψευτοκατάρτισης στην εκμετάλλευση. Αυξάνουν τον αριθμό εκείνων που οδηγούνται στην εγκατάλειψη του σχολείου.
Ανατρέπουν τις εργασιακές σχέσεις και των εκπαιδευτικών, τσακίζουν συθέμελα πτυχίο και σπουδές.
Όλα τα παραπάνω, όπως και η αξιολόγηση αποτελούν κατεύθυνση της Ε.Ε., του ΟΟΣΑ, των επιχειρηματικών ομίλων. Δεν είναι προϊόν των μνημονίων και γι’ αυτό έχει υλοποιηθεί και σε άλλα καπιταλιστικά κράτη, ανεξάρτητα από χρέος, δανειακές συμβάσεις, κτλ.
Σήμερα, σε συνθήκες κρίσης, οι παραπάνω αλλαγές επιταχύνονται. Εντάσσονται στις συνολικές αλλαγές που έχουμε στο Δημόσιο Τομέα, για ένα κράτος πιο επιτελικό, πιο αυταρχικό, πιο ικανό να στηρίζει την κερδοφορία των μονοπωλίων.
Σχετικά με το ΠΔ:
Καλός δάσκαλος θα είναι αυτός που θα προωθεί τα κριτήρια του νέου σχολείου (επιχειρηματικότητα, σύνδεση του σχολείου με την τοπική κοινωνία, βλέπε δήμους επιχειρήσεις, θα εξασφαλίζει πόρους δηλ. χορηγούς, θα διδάσκει φτηνές ληξιπρόθεσμες καταρτίσεις κλπ.)
Πιο συγκεκριμένα:
Θα οδηγήσει χιλιάδες εκπαιδευτικούς σε οικονομική εξαθλίωση, στασιμότητα και απόλυση. Άρα, φυσικά και έχει επιπτώσεις (είναι «τιμωρητική»), γιατί συνδέεται με το μισθό και την απόλυση. Με το νόμο 4024/11 για το νέο μισθολόγιο, που προβλέπει ότι για να πας από βαθμό σε βαθμό κι από κλιμάκιο σε κλιμάκιο χρειάζεται εκτός των χρόνων υπηρεσίας που προβλέπονται, θετική αξιολόγηση και να είσαι μέσα στην ποσόστωση. Στο Π.Δ. για την αξιολόγηση (άρθρο 17 παράγραφοι 4 και 5) προβλέπεται ότι όσοι χαρακτηρίζονται ελλιπείς σε πάνω από ένα κριτήριο ανά κατηγορία (πράγμα εύκολο), χαρακτηρίζονται συνολικά ελλιπείς και με το άρθρο 8 παράγρ 4 του 4024/11 εγγράφονται στον πίνακα των μη προακτέων, που σημαίνει ότι δεν παίρνουν προαγωγή άρα και οποιαδήποτε αύξηση για τα επόμενα δύο χρόνια. Ταυτόχρονα ο νέος Δημοσιοϋπαλληλικός Κώδικας προβλέπει ότι ο Δημόσιος Υπάλληλος που δύο φορές θα αξιολογηθεί αρνητικά, απολύεται.
Είναι εξονυχιστική και εξοντωτική γιατί αφορά κάθε πλευρά τόσο της εκπαιδευτικής όσο και της υπηρεσιακής σχέσης του εκπαιδευτικού. Είναι πολύ εύκολο σε 5 κατηγορίες και 15 κριτήρια, με αρκετές παραμέτρους το καθένα, να βρεθούν δύο ψεγάδια σε κάθε κατηγορία για να κριθεί ο εκπαιδευτικός ελλιπής.
Θέλουν τον ίδιο τον εκπαιδευτικό να γίνει συνένοχος στο έγκλημα, γι’ αυτό καλείται υποχρεωτικά να αυτααξιολογηθεί και, αν θέλει, να καταθέσει και φάκελο, καθώς και να αξιολογήσει τη σχολική μονάδα. Για τη στάση του σ’ αυτούς τους τομείς θα αξιολογηθεί!
Η αξιολόγηση ακολουθεί τη διοικητική και εκπαιδευτική πυραμίδα, αξιολογείται ο προϊστάμενος για να αξιολογήσει τον υφιστάμενό του αναλόγως, άλλωστε αξιολογείται για το πώς αξιολόγησε.
Ο εκπαιδευτικός αξιολογείται από το Διευθυντή κάθε έτος (διοικητική αξιολόγηση) και από Σχολικό Σύμβουλο κάθε τρία έτη (εκπαιδευτική αξιολόγηση).
Όσοι εκπαιδευτικοί πάνε σε περισσότερα του ενός σχολεία θα αξιολογούνται από όλους τους διευθυντές και όλους τους σχολικούς συμβούλους και ως μέσος όρος θα βγαίνει ο μέσος όρος κάθε κριτηρίου, μετά κάθε κατηγορίας και μετά συνολικά.
Όσοι εκπαιδευτικοί είναι αποσπασμένοι σε άλλες υπηρεσίες θα αξιολογούνται από τους εκεί προϊσταμένους τους.
Τέσσερις είναι οι κλίμακες: ελλιπής από 0 ως 30, επαρκής από 31 ως 60, πολύ καλός από 61 ως 80 και εξαιρετικός από 81 ως 100. (άρθρο 5 του Π.Δ.)
Για να χαρακτηριστεί ένας εκπαιδευτικός ελλιπής αρκεί, όπως ήδη αναφέραμε, να χαρακτηριστεί ελλιπής σε δύο τουλάχιστον κριτήρια ανά κατηγορία, οπότε είναι μη προακτέος.
Για να χαρακτηριστεί κάποιος επαρκής πρέπει να εφαρμόζει πολύ καλά τα προβλεπόμενα από τη νομοθεσία και τη γενικότερη εκπαιδευτική πολιτική, στο διοικητικό και εκπαιδευτικό τομέα.
Για να χαρακτηριστεί κάποιος πολύ καλός πρέπει να πάει παραπέρα, με πρωτοβουλίες και δράσεις ώστε να εφαρμόσει το προβλεπόμενα πάρα πολύ καλά και να πρωτοστατήσει σ’ αυτό ο αξιολογούμενος μέσα στην τάξη του και μέσα στο σχολείο του.
Για να είναι εξαιρετικός ο διευθυντής ενός σχολείου: Πρέπει να εισηγείται καινοτομίες στη διοίκηση του σχολείου (φορτώνοντας και τους εκπαιδευτικούς με καθήκοντα ανάλογα). Να εισηγείται καινοτόμα προγράμματα, παρεμβαίνοντας έτσι και στην εκπαιδευτική διαδικασία. Να οργανώνει καλά την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας. Να αξιολογεί καλά τους εκπαιδευτικούς, αλλά και να κάνει, για όλα αυτά, προσωπικές πρωτοπόρες καινοτόμες προτάσεις για την καλύτερη εφαρμογή τους, δηλαδή να πρωτοστατεί και να προχωράει παραπέρα την αντιλαϊκή εκπαιδευτική πολιτική. Αλήθεια τι θα κάνουν και τι προσωπικές απόψεις θα καταθέσουν όσοι είναι αντίθετοι; Θα εξαναγκαστούν σε παραίτηση είτε άμεσα είτε χαρακτηριζόμενοι ελλιπείς.
Για να είναι εξαιρετικός ο Σχολικός Σύμβουλος πρέπει να επιμορφώνει, να εισηγείται και να βοηθάει στην εφαρμογή τους τα καινοτόμα προγράμματα του νέου σχολείου της αγοράς. Φυσικά και να αξιολογεί τους εκπαιδευτικούς με βάση τις κατευθύνσεις του νέου σχολείου, δηλ με το αν είναι καινοτόμοι εφαρμοστές της αντιλαϊκής αντιεκπαιδευτικής πολιτικής.
Last modified: 17 Φεβρουαρίου 2013
