Μάης ’68 – Μάης ’13: 45 χρόνια μετά
Αναδημοσίευση: Νίκος Θεοδοσίου
Αυτές οι σελίδες αφιερώνονται στη μνήμη της Blanche που δεν την άφησαν να κάψει το σχολείο της, όπως επιθυμούσε, ερμηνεύοντας κατά γράμμα τα συνθήματα του Μάη.
Ο Μάης-Ιούνης του 1968 στο Παρίσι αποτέλεσε μια ξεχωριστή εμπειρία για όσους την ζήσαμε από κοντά. Ήταν η μεγάλη μάχη, η μεγάλη γιορτή, η μεγάλη ελπίδα για κάτι καινούργιο.
Είδαμε εκατομμύρια ανθρώπους να κατακλύζουν τους δρόμους, τους δρόμους να ανασηκώνονται και να γίνονται οδοφράγματα αποκαλύπτοντας κάτω από το λιθόστρωτο την άμμο της θάλασσας, και η άμμος να μας οδηγεί στις “παραλίες” των άπιαστων ονείρων.
Από εκείνες τις ημέρες κράτησα ένα αριθμό προκηρύξεων.Προκηρύξεις που μοιράζονταν στους δρόμους από τους διαδηλωτές μπήκαν στην τσέπη και ξεχάστηκαν σε κάποιο φάκελο. Έτσι ήρθαν στην Ελλάδα. Ανακαλύφθηκαν χρόνια μετά.
Συμπτωματικά αυτές οι προκηρύξεις, γιατί δεν υπήρξε συνειδητή ενέργεια ή συλλογή προκηρύξεων, καλύπτουν όλο το πολιτικό φάσμα των δυνάμεων που συγκρούστηκαν εκείνες τις ημέρες, και δίνουν μια συνολική και ανάγλυφη εικόνα των γεγονότων καθώς εξελίσσονταν μέρα τη μέρα.
Ανάμεσα σ’ αυτές και τρεις προκηρύξεις “ελληνικού ενδιαφέροντος” καθώς έχουν σχέση με τη δράση των Ελλήνων εμιγκρέδων στο Παρίσι εκείνες τις μέρες. Κι απ ότι φαίνεται είναι τα μοναδικά αντίτυπα που σώθηκαν.
Με πυρήνα αυτές τις προκηρύξεις και τις δυνατές αναμνήσεις που τις συνοδεύουν, φέτος, στην επέτειο των 40 χρόνων (2008) έφτιαξα ένα μικρό αφιέρωμα, χρήσιμο πιστεύω γι’ αυτούς που εξακολουθούν να εμπνέονται από κείνο το μεγάλο αγώνα. Ο αρχικός κορμός του αφιερώματος με κείμενα που εμφανίστηκαν στην εφημερίδα Μακεδονία (δέκα χρόνια πριν) εμπλουτίστηκε και με άλλα υλικά όπως ένα χρονικό, φωτογραφίες, συνθήματα κλπ. Και μάλλον αυτό θα συνεχιστεί τις επόμενες μέρες γιατί υπάρχουν αρκετές νέες συνεισφορές.
Ανάμεσά τους κι οι κάρτ ποστάλ με αφίσες του Μάη που τύπωσε στο Παρίσι το 1968 ο σκηνοθέτης Ροβήρος Μανθούλης και οι οποίες παρουσιάζονται για πρώτη φορά.
Μια πολύ ενδιαφέρουσα αναφορά για το Ελληνικό Σπίτι τις μέρες του Μάη υπάρχει στο ντοκιμαντέρ της Πανδώρας Μουρίκη “Τόπος Ζωής Τόπος Μνήμης” – Αφιέρωμα στο Ελληνικό Ίδρυμα (Fondation Hellenique) της διεθνούς πανεπιστημιούπολης του Παρισιού (Cite Internationale). Η ταινία είναι διαθέσιμη εδώ.
Μέχρι τώρα στο αφιέρωμα έχουν συμπεριληφθεί:- Οι προκηρύξεις του Μάη, του Νίκου Θεοδοσίου
– Η Φωνή της Αλήθειας (μαρτυρία από την κατάληψη του Ελληνικού Σπιτιού στο Παρίσι), του Τέου Ρόμβου
– Ντοκουμέντα από την κατάληψη του Ελληνικού Σπιτιού (προκηρύξεις, φωτογραφίες)
– Ταινίες για το Μάη ’68 (βίντεο)
– Φωτογραφίες
– Συνθήματα (στο πρωτότυπό τους)
– Το χρονικό των ημερών
– Κάποια γραφτά δικά μου εκείνου του καιρού
– Η περιπέτεια των κάρτ ποστάλ του Ροβήρου Μανθούλη και του Νίκου Παναγιωτόπουλου (περιλαμβάνεται και βίντεο με την αφήγηση του Ροβήρου Μανθούλη)
Αυτές οι σελίδες αφιερώνονται στη μνήμη της Blanche που δεν την άφησαν να κάψει το σχολείο της, όπως επιθυμούσε, ερμηνεύοντας κατά γράμμα τα συνθήματα του Μάη.
Ο Μάης-Ιούνης του 1968 στο Παρίσι αποτέλεσε μια ξεχωριστή εμπειρία για όσους την ζήσαμε από κοντά. Ήταν η μεγάλη μάχη, η μεγάλη γιορτή, η μεγάλη ελπίδα για κάτι καινούργιο.
Είδαμε εκατομμύρια ανθρώπους να κατακλύζουν τους δρόμους, τους δρόμους να ανασηκώνονται και να γίνονται οδοφράγματα αποκαλύπτοντας κάτω από το λιθόστρωτο την άμμο της θάλασσας, και η άμμος να μας οδηγεί στις “παραλίες” των άπιαστων ονείρων.
Από εκείνες τις ημέρες κράτησα ένα αριθμό προκηρύξεων.Προκηρύξεις που μοιράζονταν στους δρόμους από τους διαδηλωτές μπήκαν στην τσέπη και ξεχάστηκαν σε κάποιο φάκελο. Έτσι ήρθαν στην Ελλάδα. Ανακαλύφθηκαν χρόνια μετά.
Συμπτωματικά αυτές οι προκηρύξεις, γιατί δεν υπήρξε συνειδητή ενέργεια ή συλλογή προκηρύξεων, καλύπτουν όλο το πολιτικό φάσμα των δυνάμεων που συγκρούστηκαν εκείνες τις ημέρες, και δίνουν μια συνολική και ανάγλυφη εικόνα των γεγονότων καθώς εξελίσσονταν μέρα τη μέρα.
Ανάμεσα σ’ αυτές και τρεις προκηρύξεις “ελληνικού ενδιαφέροντος” καθώς έχουν σχέση με τη δράση των Ελλήνων εμιγκρέδων στο Παρίσι εκείνες τις μέρες. Κι απ ότι φαίνεται είναι τα μοναδικά αντίτυπα που σώθηκαν.
Με πυρήνα αυτές τις προκηρύξεις και τις δυνατές αναμνήσεις που τις συνοδεύουν, φέτος, στην επέτειο των 40 χρόνων (2008) έφτιαξα ένα μικρό αφιέρωμα, χρήσιμο πιστεύω γι’ αυτούς που εξακολουθούν να εμπνέονται από κείνο το μεγάλο αγώνα. Ο αρχικός κορμός του αφιερώματος με κείμενα που εμφανίστηκαν στην εφημερίδα Μακεδονία (δέκα χρόνια πριν) εμπλουτίστηκε και με άλλα υλικά όπως ένα χρονικό, φωτογραφίες, συνθήματα κλπ. Και μάλλον αυτό θα συνεχιστεί τις επόμενες μέρες γιατί υπάρχουν αρκετές νέες συνεισφορές.
Ανάμεσά τους κι οι κάρτ ποστάλ με αφίσες του Μάη που τύπωσε στο Παρίσι το 1968 ο σκηνοθέτης Ροβήρος Μανθούλης και οι οποίες παρουσιάζονται για πρώτη φορά.
Μια πολύ ενδιαφέρουσα αναφορά για το Ελληνικό Σπίτι τις μέρες του Μάη υπάρχει στο ντοκιμαντέρ της Πανδώρας Μουρίκη “Τόπος Ζωής Τόπος Μνήμης” – Αφιέρωμα στο Ελληνικό Ίδρυμα (Fondation Hellenique) της διεθνούς πανεπιστημιούπολης του Παρισιού (Cite Internationale). Η ταινία είναι διαθέσιμη εδώ.
Μέχρι τώρα στο αφιέρωμα έχουν συμπεριληφθεί:- Οι προκηρύξεις του Μάη, του Νίκου Θεοδοσίου
– Η Φωνή της Αλήθειας (μαρτυρία από την κατάληψη του Ελληνικού Σπιτιού στο Παρίσι), του Τέου Ρόμβου
– Ντοκουμέντα από την κατάληψη του Ελληνικού Σπιτιού (προκηρύξεις, φωτογραφίες)
– Ταινίες για το Μάη ’68 (βίντεο)
– Φωτογραφίες
– Συνθήματα (στο πρωτότυπό τους)
– Το χρονικό των ημερών
– Κάποια γραφτά δικά μου εκείνου του καιρού
– Η περιπέτεια των κάρτ ποστάλ του Ροβήρου Μανθούλη και του Νίκου Παναγιωτόπουλου (περιλαμβάνεται και βίντεο με την αφήγηση του Ροβήρου Μανθούλη)
Last modified: 30 Απριλίου 2013
