Το Υπουργείο Παιδείας ανακοίνωσε με δελτίο τύπου στις 19/1/2023ότι επισπεύδει τη διαδικασία έναρξης της ατομικής «αξιολόγησης» των εκπαιδευτικών, με βάση τον νόμο 4823/2021. Στις 27/1/2023 δημοσιεύτηκε και σχετική Υπουργική Απόφαση Αριθμ.9950/ΓΔ5με την οποία καθορίζονται τα κριτήρια της «ατομικής αξιολόγησης» και οι διαδικασίες μέσα από τις οποίες θα υλοποιηθούν τα σχέδια του ΥΠΑΙΘ.
Η δήλωση της Υπουργού «η κυβέρνηση της ΝΔ κατάφερε ό,τι δεν μπόρεσαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις παρότι έγιναν σημαντικές προσπάθειες τις τελευταίες 4 δεκαετίες» είναι αποκαλυπτική. Αναδεικνύει με τον πιο σαφή τρόπο ότι η προώθηση της «ατομικής αξιολόγησης» είναι τμήμα της ενιαίας στρατηγικής που προωθεί η σημερινή κυβέρνηση της Ν.Δ. στο πλαίσιο των κατευθύνσεων της Ε.Ε. και του ΟΟΣΑ. Άλλωστε, στο 3ο μνημόνιο, το 2015 (ΣΥΡΙΖΑ – Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ), μπήκε ρητά η δέσμευση για αξιολόγηση του εκπαιδευτικού συστήματος, η οποία τηρείται πιστά από όλες τις κυβερνήσεις, δίνοντας πραγματικά τησκυτάλη η μία στην άλλη.
Η ΝΔ αξιοποίησε στον ν. 4547/18 του ΣΥΡΙΖΑ για να προωθήσει την «εσωτερική και εξωτερική αξιολόγηση», διατήρησε και εφάρμοσε τον νόμο Βερναδάκη που συνδέει την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων με την περικοπή του μισθού και τις απολύσεις (βλ. ν. 4354/2015 και ν. 4369/2016). ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ – ΝΔ ψήφισαν χέρι – χέρι την αντιδραστική τροπολογία Γεροβασίλη για την «αξιολόγηση» των δημοσίων υπαλλήλων που προέβλεπε ότι όποιος δε συμμετείχε στην αξιολόγηση αποκλείονταν από θέσεις ευθύνης. Αυτή την τροπολογία επανάφερε η ΝΔ και η Κεραμέως στην αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.
Η κυβέρνηση παρουσιάζει την αξιολόγηση ως το κλειδί για τη λύση κάθε προβλήματος του εκπαιδευτικού συστήματος. Άλλωστε, η τακτική του ΥΠΑΙΘ να χρησιμοποιεί εύηχες λέξεις, θετικά φορτισμένες, προκειμένου να εφαρμόσει τα πιο αντιδραστικά μέτρα είναι γνωστή. Βάφτισε την ταξική κατηγοριοποίηση των σχολείων«συλλογικό προγραμματισμό, εσωτερική και εξωτερική αξιολόγηση σχολικών μονάδων», την απομάκρυνση των 15χρονων μαθητών από το σχολείο και την ανήλικη εργασία «ενίσχυση» της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, τον αποκλεισμό 40.000 μαθητών από τα Πανεπιστήμια, μέσω της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής, «απεγκλωβισμό»,και την ΤράπεζαΘεμάτων«αναβάθμιση του Εθνικού Απολυτήριου».
Οι εκπαιδευτικοί δε φοβόμαστε την «αξιολόγηση», δεν έχουμε κάτι να κρύψουμε, δεν αντιδρούμε γιατί δε θέλουμε να «ξεβολευτούμε» όπως λένε τα διάφορα παπαγαλάκια. Κάθε μέρα εξετάζουμε κριτικά και αυτοκριτικά τη δουλειά μας, στους συλλόγους διδασκόντων, ανταλλάσσουμε σκέψεις και προτάσεις για να γίνει καλύτερη η σύνθετη παιδαγωγική πράξη. Αυτή ακριβώς η διαδικασία είναι που ζητάμε να στηριχθεί ουσιαστικά από το κράτος.
Αντιδρούμε, όμως, γιατί, όποιος έχει σχέση με την εκπαιδευτική διαδικασία, μπορεί, με μια ματιά και μόνο στον νόμο, να καταλάβει ότι οι προθέσεις της κυβέρνησης είναι πολύ μακριά από την «αναβάθμιση του σχολείου και την ενδυνάμωση των εκπαιδευτικών», όπως ευαγγελίζεται. Παράλληλα, οι γονείς και οι μαθητές, από την πείρα τους, καταλαβαίνουν ότι αν η κυβέρνησηήθελε να στηρίξει το δημόσιο σχολείο θα προσλάμβανε μαζικά εκπαιδευτικούς, δεν θα επέτρεπε να χάνονται χιλιάδες διδακτικές ώρες, δεν θα άφηνε μαθητές χωρίς παράλληλη στήριξη, μαθήματα ακόμα και πανελλαδικώς εξεταζόμενα να διδάσκονται από τα μέσα της χρονιάς. Δεν θα στοίβαζε 27 και 28 μαθητές σε αίθουσες κλουβιά, θα έπαιρνε ειδικά μέτρα στήριξης των μαθητών για τα τεράστια γνωστικά, ψυχολογικά και κοινωνικά προβλήματα που άφησε ο διετής εγκλεισμός και τα κλειστά σχολεία. Θα την απασχολούσε το πώς θα εξασφαλίσει σύγχρονα και ασφαλή σχολεία, θα συντηρούσε τα παλιά, δεν θα άφηνε χιλιάδες μαθητές και εκπαιδευτικούς να περνούν τη μισή τους μέρα σε ακατάλληλα για την εκπαιδευτική διαδικασία κτίρια, αλλά και επικίνδυνα για την ασφάλειά μας. Για όλα αυτά, προφανώς, ο νόμος δεν προβλέπει τίποτα.
Με βάση τον νόμο 4823/2021, όλοι οι συνάδελφοι θα αξιολογούνται με βάση 3 άξονες:
- Α1 τη γενική και ειδική διδακτική από το σύμβουλο επιστημονικής ευθύνης
- Α2 το παιδαγωγικό κλίμα και τη διαχείριση τηςτάξης από το διευθυντή του σχολείου και
- Β την υπηρεσιακή συνέπεια και επάρκεια από το διευθυντή του σχολείου και το σύμβουλο παιδαγωγικής ευθύνης.
Η αξιολόγηση στους άξονες Α1, Α2 θα γίνεται στη διάρκεια μιας τετραετίας και στον άξονα Β κάθε δύο χρόνια. Η αποτίμηση των αξόνων Α1, Α2 και Β παραμένει διακριτή και δεν συμψηφίζεται. Η έκθεση για τον άξονα Β είναι κοινή συμβούλου και διευθυντή.
Οι συνάδελφοι αξιολογούνται στο επίπεδο του Α1 για τα εξής:
- προετοιμασία του μαθήματος (σχεδιασμός μαθήματος, προετοιμασία υλικού και δραστηριοτήτων, σαφήνεια διδακτικών στόχων, επιλογή και συνεκτικότητα δραστηριοτήτων)
- ετοιμότητα ως προς το γνωστικό αντικείμενο (επιστημονική εγκυρότητα, επικαιροποίηση γνώσης, μετασχηματισμός γνωστικού αντικειμένου σε σχολική γνώση)
- διδακτική μεθοδολογία και πρακτικές που να λαμβάνουν υπόψη τη βαθμίδα και το γνωστικό αντικείμενο (διδακτική στρατηγική και τεχνικές, χρόνος, συμμετοχή μαθητών, σύνδεση με προϋπάρχουσα γνώση, οργάνωση εργασίας των μαθητών, εποπτικά μέσα-ΤΠΕ, αντιμετώπιση δυσκολιών, ομαδοσυνεργατικές, διεπιστημονικές πρακτικές, ρυθμός μαθήματος, ακρίβεια και σαφήνεια των οδηγιών, διαφοροποιημένες στρατηγικές και στόχοι, διδακτικές δραστηριότητες με βάση τις δυνατότητες και την ηλικία των μαθητών, εναλλακτικές μορφές αξιολόγησης και ανατροφοδότησης των μαθητών).
Στο επίπεδο Α2, οι συνάδελφοι αξιολογούνται για το παιδαγωγικό κλίμα, τη διαχείριση τάξης και τον αναστοχασμό-αυτοαξιολόγηση(κλίμα μάθησης, αμοιβαία εμπιστοσύνη-αλληλοσεβασμός, εμπλοκή μαθητών στην μαθησιακή διαδικασία, πειθαρχία-πρόληψη προβλημάτων, επίλυση διαφορών και διαχείριση συγκρούσεων, αποδοχή διαφορετικότητας, αναστοχασμός, διαχείριση παιδαγωγικού κλίματος,επανεξέταση πρακτικών-εκτίμηση προβλημάτων-λύσεις).
Στο επίπεδο Β, η αξιολόγηση αφορά τη συνέπεια, την ανταπόκριση στο πλαίσιο λειτουργίας, την τήρηση ωραρίου-έγκαιρη προσέλευση, τη συμμετοχή στις συνεδριάσεις του συλλόγου, τη διεκπεραίωση καθηκόντων που αναθέτει ο διευθυντής, τη συμβολή στην εύρυθμη λειτουργία του σχολείου, τη συμμετοχή στη λειτουργία της σχολικής μονάδας και την αυτοαξιολόγηση, την ενεργόσυμμετοχή στην καθημερινότητα της σχολικής ζωής και την ικανότητα επίλυσης προβλημάτων, τον συλλογικόπρογραμματισμόκαι την εσωτερική αξιολόγηση, τη συνεργασία με συναδέλφους, την επικοινωνία και τη συνεργασία με γονείς και φορείς.
Όλοι αυτοί οι δείκτες θα ποσοτικοποιούνται και το αποτέλεσμα θα αποτυπώνεται σε μία ιδιότυπη τετράβαθμη κλίμακα (μη ικανοποιητικό, καλό, πολύ καλό, εξαιρετικό). Όποιος συνάδελφος αξιολογηθεί καλώς, θα επιβραβευθεί με «μόρια», όπως δήλωσε και ο πρωθυπουργός,που μπορεί να τα αξιοποιήσει εάν βάλει υποψηφιότητα για στέλεχος εκπαίδευσης. Όποιος συνάδελφός αξιολογηθεί μη ικανοποιητικά, έστω σε έναν από τους άξονες Α1, Α2, Β, τότε επιμορφώνεται υποχρεωτικά από το ΙΕΠ και αν είναι δόκιμος δεν μονιμοποιείται, παραμένει σε ομηρία.
Παρότι στο νομοσχέδιο δεν προβλέπεται άμεση σύνδεση του μισθού με την αξιολόγηση, η δήλωση του πρωθυπουργού είναι ξεκάθαρη, όσον αφορά το νέο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων:«Ναι, θα έχουμε νέο μισθολόγιο δημοσίων υπαλλήλων το 2024. Ήδη, όμως, έχουν γίνει στοχευμένες παρεμβάσεις στους δημοσίους υπαλλήλους. Θυμίζω το 10% για τους γιατρούς αλλά και τη λογική των πριμ παραγωγικότητας. Αυτό συνδέεται άρρηκτα και με την αξιολόγηση». Άλλωστε, η σύνδεση αυτή έχει ήδη προβλεφθεί από τον νόμο-καρμανιόλα για το μισθολόγιο του ΣΥΡΙΖΑ (4354/15 στο άρθρο 17 παρ. 1)
Τα εργαλεία που αξιοποιούνται για την αξιολόγηση είναι απαξιωμένα, μας γυρίζουν δεκαετίες πίσω. Θα πραγματοποιείται προγραμματισμένη συνάντηση ανάμεσα στους αξιολογητές και τον αξιολογούμενο, θα ορίζεται η ώρα, η μέρα και η τάξη και οι αξιολογητές θα προχωρούν σε ζωντανή παρατήρηση του μαθήματος. Αυτή η διαδικασία επαναλαμβάνεται 2 φορές και αφορά τους άξονες Α1 καιΑ2. Έπειτα θα συνεκτιμήσουν την παρατήρηση και τα στοιχεία από το φάκελο του εκπαιδευτικού(σχέδιο μαθήματος, φύλλα εργασίας, εισηγήσεις, εργασίες θέματα διαγωνισμάτων και εξετάσεων) και θα συντάσσουν την αξιολογική έκθεση. Μαζί με την έκθεση αξιολόγησης για τον άξονα Β, θα ανεβαίνουν σε ειδική ψηφιακή εφαρμογή.
Εάν κάποιος συνάδελφος διαφωνεί με το αποτέλεσμα μπορεί να κάνει ένσταση, την οποία εξετάζει μία τριμελής επιτροπή που αποτελείται από τον διευθυντή εκπαίδευσης, τον επόπτη και τον σύμβουλο εκπαίδευσης. Αυτοί, δηλαδή, που σε πολύ μεγάλο βαθμό καθορίζουν το ποιοι είναι οι αξιολογητές που συνέταξαν την έκθεση. Πραγματική γελοιότητα!
Όποιος έχει μια στοιχειώδη τριβή με την παιδαγωγική, αντιλαμβάνεται ότι πρόκειται για μια αντιεπιστημονική, αντιπαιδαγωγική, εξευτελιστική διαδικασία για τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές, που δεν έχει καμία σχέση με τηστήριξη της εκπαιδευτικής διαδικασίας και την ενίσχυση του εκπαιδευτικού.
- Πώς μπορεί να συνδεθεί με άμεσο τρόπο η διδακτική πράξη με το μαθησιακό αποτέλεσμα και να ποσοτικοποιηθεί σε μία κλίμακα με τόσο μικρό εύρος.Ειδικά σε μία περίοδο που όλη η σύγχρονη διεθνής αρθρογραφία αναδεικνύει την ανάγκη να ξεφύγουμε από το στοχοκεντρικό μοντέλο και να δώσουμε βάρος στα μαθησιακά αποτελέσματα. Όσα προβλέπονται τελείως παράδοξα.
- Πώς μπορεί μέσα από μία 45λεπτη παράσταση ένας σύμβουλος, που είναι άσχετος με τη σύνθεση της σχολικής τάξης, να αποτιμήσει το έργο του εκπαιδευτικού. Η εκπαιδευτική διαδικασία είναι ένα πολυπαραγοντικό σύστημα και η διδακτική πράξη είναι μόνο ένας από τους παράγοντες που παίζουν ρόλο στο αποτέλεσμα. Ειδικά αυτή την περίοδο που είναι οξυμένα τα κοινωνικά προβλήματα στην οικογένεια, τα γνωστικά, ψυχολογικά και κοινωνικά αρνητικά αποτυπώματα του διετούς εγκλεισμού, το να μπορέσει κάποιος να κάνει τέτοιου είδους αποτιμήσεις είναι ακόμα πιο δύσκολο.
- Πώς μπορεί να αξιολογήσει κάποιος το παιδαγωγικό κλίμα στην τάξη μέσα από τη ζωντανή παρατήρηση μιας διδακτικής ώρας, όταν είναι γνωστό και στον πιο άπειρο εκπαιδευτικό, ότι όταν μπαίνει ένας τρίτος μέσα στη σχολική τάξη, αλλάζει τελείως το κλίμα. Εδώ αλλάζει η συμπεριφορά των μαθητών όταν μπει μέσα στην τάξη ένας νέος συμμαθητής τους, πόσο μάλλον όταν μπει ο διευθυντής ή ο σύμβουλος.
- Πώς μπορεί να αξιολογήσει κάποιος το παιδαγωγικό κλίμα της τάξης όταν είναι δεν γνωρίζει το γνωστικό αντικείμενο και το αναλυτικό πρόγραμμα, όπως θα συμβεί τις περισσότερες φορές, ειδικά στη δευτεροβάθμια.
- Πώς μπορούν να αποτιμηθούν 39 διαφορετικοί δείκτες, ειδικά όταν πολλές φορές στον ίδιο δείκτη μπαίνουν τελείως διαφορετικά αντικείμενα όπως “συμμετοχή στην καθημερινότητά της σχολικής ζωής και ικανότητα επίλυσης προβλημάτων”.
- Πώς μπορούν να αξιολογηθούν σε μία τετράβαθμη κλίμακα δείκτες πολύ γενικά διατυπωμένοι. Για παράδειγμα, ποια η διαφορά του αξιολογικού αποτελέσματος «καλά» από το «πολύ καλά», όταν αποτιμάται ο δείκτης “αποδοχή της διαφορετικότητας”.
Είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα ζήσουμε γραφικές στιγμές της δεκαετίας του 60 και του 70, παρότι η αξιολόγηση έχει διαφορετική στόχευση σε σχέση με εκείνη την περίοδο. Πολύ παλαιότεροι θα θυμούνται ότι ο δάσκαλος «πρόβαρε» το μάθημα 4-5 φορές, πριν μπει ο επιθεωρητής στην τάξη και προκαθόριζε, ποιος μαθητής θα απαντήσει ανάλογα με την ερώτηση που θα έκανε ο επιθεωρητής. Είναι ανέκδοτο αυτή η διαδικασία να θεωρείται το 2023 αναβάθμιση του σχολείου!
Είναι πραγματικά πολλά τα σημεία του συγκεκριμένου νομοσχέδιου που μπορεί να σταθεί κάποιος, προκειμένου να αποδείξει τον χαρακτήρα του. Πραγματικό μνημείο, όμως, γελοιότητας είναι το γεγονός ότι αναγκάστηκε το υπουργείο να δώσει τη δυνατότητα στους δόκιμους εκπαιδευτικούς να κάνουν αίτηση για διευθυντές μπροστά στην απροθυμία του κλάδου να αναλάβει θέσεις ευθύνης, ενώ ταυτόχρονα δεν προχωρά στην μονιμοποίησή τους, με το πρόσχημα ότι πρέπει πρώτα να αξιολογηθούν. Ο δόκιμος, λοιπόν, εκπαιδευτικός που μπορεί να γίνει διευθυντής, καλείται να εκτιμήσει τη διοικητική του επάρκεια, να παρακολουθήσει το μάθημά του, εκτιμώντας το παιδαγωγικό κλίμα στην τάξη και μόλις ο ίδιος κρίνει ότι είναι επαρκής να προτείνει τη μονιμοποίηση του.
Αυτό, όμως, που αγγίζει τα όρια της ανηθικότητας είναι η προτεραιότητα που δίνει το υπουργείο στην ατομική αξιολόγηση, ώστε να εμπεδωθεί η κουλτούρα της αξιολόγησης όπως διακήρυττε με κάθε ευκαιρία και ο Γαβρόγλου και μετά να γενικευτεί. Μετά τα στελέχη εκπαίδευσης και τους συναδέλφους των πρότυπων-πειραματικων σχολείωνπροηγούνται οι δόκιμοι συνάδελφοι, οι οποίοι παρεμπίπτοντος, ακόμα, δεν έχουν παρακολουθήσει την εισαγωγική επιμόρφωση, με ευθύνη του υπουργείου. Είναι προφανής η στόχευση να τρομοκρατήσει τους νέους συναδέλφους με την απειλή της μονιμοποίησης.
Είναι πραγματικά απαράδεκτο συνάδελφοι που για πάνω από μία δεκαετία έχουν αλωνίσει όλη τη χώρα ως αναπληρωτές, έχουν εργαστεί κάτω από τις πιο δύσκολες συνθήκες, κρατώντας όρθιο το δημόσιο σχολείο, μετά από αυτή την ταλαιπωρία να διορίζονται και να απειλούνται να ξαναγυρίσουν στο καθεστώς ομηρίας που τους ταλαιπωρεί τόσα χρόνια. Αυτός ο εκβιασμός δεν μπορεί και δεν πρέπει να περάσει!Πρέπει όλοι αναλάβουν την ευθύνη στήριξης των νέων συναδέλφων, η ομοσπονδία, τα σωματεία, αλλά και όλοι οι συνάδελφοι, ειδικά αυτοί που έχουν μεγαλύτερη εμπειρία μέσα στους συλλόγους διδασκόντων. Μετά τους δόκιμους σε προτεραιότητα μπαίνουν οι συνάδελφοι που υποδεικνύει ο διευθυντής! Είναι πραγματικά απίστευτο. Θέλει το υπουργείο να διαλύσει το όποιο συναδελφικό κλίμα υπάρχει ανάμεσα στους συλλόγους διδασκόντων και τους διευθυντές σχολικών μονάδων.
Η στόχευση του Υπουργείου είναι να καθυποτάξει τους εκπαιδευτικούς μέσω της ατομικής αξιολόγησης, προκειμένου να αποδεχτούν το νέο σχολείο, που εδώ και 30 χρόνια σχεδιάζει η Ευρωπαϊκή Ένωση, ο ΟΟΣΑ και πλευρές του έχουν υλοποιήσει όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Ένα σχολείο ταξικά κατηγοριοποιημένο, υποβαθμισμένο για την πλειοψηφία των παιδιών που προέρχονται από τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα, που υψώνει ακόμα μεγαλύτερα τείχη σε όσα παιδιά θέλουν να συνεχίσουν τις σπουδές τους. Ένα σχολείο πανάκριβο για την οικογένεια, που λειτουργεί με όρους επιχείρησης, μετρά έσοδα-έξοδα, αναζητά πόρους για να διασφαλίσει μία στοιχειώδη λειτουργία. Άλλωστε η ίδια η υπουργός στο δελτίο τύπου, αλλά και σε συνεντεύξεις παρουσιάζει την ατομική αξιολόγηση ως ολοκλήρωση ενός ενιαίου σχεδιασμού που περιλαμβάνει την αξιολόγηση- κατηγοριοποίηση των σχολικών μονάδων και τις εξετάσεις τύπου PISA. Το ίδιο το νομοσχέδιο προβλέπει σε δύο από τους 11 δείκτες που αποτιμούν την υπηρεσιακή επάρκεια του εκπαιδευτικού, τη συμμετοχή στην αυτοαξιολόγηση και την εσωτερική αξιολόγηση της σχολικής μονάδας.
Το επιχείρημα της κυβέρνησης ότι η Ελλάδα επιτέλους ευθυγραμμίζεται με όλες τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης που έχουν αξιολόγηση πρέπει να κινητοποιήσει όλη την εκπαιδευτική κοινότητα, γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικούς. Τα αποτελέσματα από την εφαρμογή της αξιολόγησης σε βασικές χώρες της Ευρώπης, όπως η Αγγλία, η Γαλλία, η Γερμανία, αλλά και στην Αμερική είναι αποκαλυπτικά. Αποτέλεσε βασικό εργαλείο για την διαφοροποίηση των σχολείων, με βάση την οικονομική-κοινωνική προέλευση των μαθητών, την ένταση των ταξικών φραγμών, την υποβάθμιση-υποχρηματοδότηση και εν τέλει το κλείσιμο σχολείων σε εργατικές περιοχές, την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών ακόμα και απολύσεις.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, όλα αυτά τα 40 χρόνια που επικαλείται η υπουργός, κατά τα οποία όλες οι κυβερνήσεις παρόλες τις προσπάθειές τους δεν μπόρεσαν να επιβάλλουν αυτές τις αναδιαρθρώσεις λόγω της δυναμικής αντίστασης εκπαιδευτικών γονιών και μαθητών, μας έχουν κάνει αρκετά έμπειρους και δυνατούς. Συγκρουστήκαμε με κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων του αστικού πολιτικού φάσματος, με δεκάδες υπουργούς και υφυπουργούς παιδείας, έχοντας σαν γνώμονα την υπεράσπιση των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών μας και των εργασιακών μας δικαιωμάτων. Η μεγάλη απεργία ενάντια στην αξιολόγηση της σχολικής μονάδας αποτελεί μεγάλη παρακαταθήκη, παρά την υπονομευτική στάση της πλειοψηφίας των δύο ομοσπονδιών.
Τώρα είναι η ώρα της μάχης!
Κάθε ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ και πάνω από όλα οι τρεις ομοσπονδίες της εκπαίδευσης πρέπει να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Να πρωτοστατήσουν στην οργάνωση της πάλης, ώστε και αυτή τη φορά τα αντιδραστικά αυτά σχέδια να μείνουν στα χαρτιά. Είναι χρέος μας απέναντι στους χιλιάδες συναδέλφους, πάνω από όλα, όμως, στους εκατοντάδες χιλιάδες μαθητές μας.
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ 15/2!
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ – ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΤΗΣ «ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ»
Φλεβάρης 2023
Last modified: 15 Φεβρουαρίου 2023
