Ν. Τεμπονέρας: αναμέτρηση με τη λήθη, υπόσχεση για το μέλλον
του Γιώργου Κρεασίδη
Ο αγωνιστής εκπαιδευτικός Ν. Τεμπονέρας έχασε τη ζωή του πριν 28 χρόνια, μια μέρα μετά το δολοφονικό χτύπημα με λοστό από το στέλεχος της ΝΔ Γιάννη Καλαμπόκα, στις 8/1/1991 έξω από το σχολικό συγκρότημα ΒΟΥΔ στην Πάτρα. Εκείνο το βράδυ ο Ν. Τεμπονέρας βρέθηκε κοντά στους μαθητές του για να υπερασπιστεί τους ίδιους και τον αγώνα τους ενάντια στο πολυνομοσχέδιο Κοντογιαννόπουλου που είχε κατεβάσει η τότε κυβέρνηση της ΝΔ. Ο Γ. Καλαμπόκας, πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ Αχαΐας και δημοτικός σύμβουλος Πάτρας με την παράταξη της ΝΔ, βρέθηκε επικεφαλής ομάδας τραμπούκων για να σπάσουν την κατάληψη και δεν δίστασε να βάψει τα χέρια του με αίμα. Συνεργοί στη δολοφονική επίθεση υπήρξαν οι υπόλοιποι της ομάδας: Μαραγκός, Σπίνος, Γραμματίκας…
Καθώς τίποτα και κανένας δεν πρέπει να ξεχαστεί, η αναμέτρηση με τη λήθη απαιτεί να καταγράφεται ότι η δολοφονική επίθεση της ομάδας των ΟΝΝΕΔιτών του Καλαμπόκα είχε σχεδιαστεί σαν αντι-κατάληψη που θα εμπόδιζε τον μαθητικό αγώνα και οργανώθηκε από κρατικό-κυβερνητικό επιτελείο με πρωταγωνιστές τον τότε υφυπουργό Παιδείας Βασίλη Μπεκίρη και τον νομάρχη Αχαΐας Νίκο Τάγαρη. Με την έγκριση φυσικά του τότε πρωθυπουργού Κων. Μητσοτάκη και του υπουργού Παιδείας Βασίλη Κοντογιαννόπουλου, που μετέπειτα προσχώρησε στο ΠΑΣΟΚ του Σημίτη και τώρα επιστρέφει στη ΝΔ του υιού Μητσοτάκη. Ήθελαν πάση θυσία να σταματήσουν οι καταλήψεις. Θυσία των αγωνιζόμενων. Τα ΜΜΕ ανέλαβαν να τους συκοφαντήσουν και να τους στοχοποιήσουν, ο κρατικός μηχανισμός να τους κυνηγήσει και να τους καταστείλει και οι τραμπούκικες ομάδες της ΟΝΝΕΔ να ασκήσουν παρακρατική βία στον δρόμο των Ρεϊντζερς και Κενταύρων, της μαύρης κληρονομιάς που άφησαν οι Σαμαράς, Β. Μιχαλολιάκος, Μεϊμαράκης, Βουλγαράκης κ.ά.
Το πολυνομοσχέδιο Κοντογιαννόπουλου ήρθε να ανοίξει τον δρόμο στην αντιμεταρρύθμιση που επιχειρούν να επιβάλλουν οι κυβερνήσεις από το 1990 και έχει τη σφραγίδα της ΕΕ και τις στοχεύσεις ΟΟΣΑ και ΣΕΒ για μια παιδεία υποταγμένη στην κερδοφορία του κεφαλαίου, εχθρική στις ανάγκες και τα δικαιώματα της νεολαίας και της κοινωνίας. Γι’ αυτό στοχεύει όχι μόνο σε έναν απόφοιτο που έχει απλά μάθει μόνο όσα χρειάζεται η αγορά, αλλά είναι και φορτωμένος με «δεξιότητες» που ακυρώνουν την κριτική σκέψη, τη δυνατότητα να καταλάβει και κυρίως να αλλάξει τον κόσμο. Γι’ αυτόν τον λόγο το νομοσχέδιο Κοντογιαννόπουλου, που ήθελε «πάση θυσία» να περάσει η κυβέρνηση του πατριάρχη του νεοφιλελευθερισμού Κων. Μητσοτάκη, είχε σαν περιεχόμενο το σκληρό εξεταστικό σύστημα στις τρεις βαθμίδες, αυταρχικά μέτρα, περικοπές, ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, αλλά και νεοσυντηρητικά μέτρα, όπως ποδιά και προσευχή. Απέναντι στον ξεσηκωμό μαθητών, φοιτητών και εκπαιδευτικών που υπερασπίστηκαν τη δημόσια δωρεάν παιδεία απέναντι στους ταξικούς φραγμούς και τα νεοφιλελεύθερα μέτρα η κυβέρνηση Μητσοτάκη απάντησε με τον πολύμορφο κρατικό αυταρχισμό, τη δράση του παρακράτους και τα ενσωματωμένα ΜΜΕ, όπως ήταν η ιδιωτική τηλεόραση που έκανε τα πρώτα της βήματα στηρίζοντας την εξουσία, τα μεγάλα συμφέροντα και τις σκοταδιστικές ιδέες κόντρα σε κάθε αυθεντικό κοινωνικό αγώνα.
Σε αυτόν τον αγώνα έδωσε ό,τι πολυτιμότερο είχε ο αγωνιστής εκπαιδευτικός Νίκος Τεμπονέρας. Αυτό ακριβώς είχαν στον νου τους οι κυβερνητικοί και κομματικοί παράγοντες της ΝΔ που οργάνωσαν την υπεράσπιση του δολοφόνου Γιάννη Καλαμπόκα. Θέλησαν να δείξουν πως στον βρόμικο ρόλο του είχε πλάτες. Γι’ αυτό και οι βουλευτές της ΝΔ –ανάμεσά τους και ο φιλοκυβερνητικός σήμερα Ν. Νικολόπουλος- ανέλαβαν να «βγάλουν λάδι» τον φονιά. Τον υπερασπίστηκαν στο δικαστήριο, τον βόλεψαν μετά την αποφυλάκισή του, αφού το επίμονο και συγκλονιστικό κίνημα απαιτούσε στον δρόμο δικαιοσύνη και τιμωρία των ενόχων και έτσι δεν αποτράπηκε η καταδίκη και η φυλάκισή του, έστω και αν το «βαθύ κράτος» την περιόρισε σε κάποια χρόνια αντί για ισόβια.
Καθόλου τυχαία ο Μ. Αρβανίτης, ένας από τους δικηγόρους που προσπάθησαν να ξελασπώσουν τον δολοφόνο Καλαμπόκα, έγινε μετά από χρόνια βουλευτής της εγκληματικής συμμορίας, που παριστάνει το πολιτικό κόμμα, της Χρυσής Αυγής. Επίσης δεν είναι τυχαίο ότι η ίδια φασιστική συμμορία κραύγαζε εγκωμιαστικά για το πολυνομοσχέδιο Κοντογιαννόπουλου λυσσομανώντας ταυτόχρονα ενάντια στις μαθητικές καταλήψεις.
Τίποτα και κανένας δεν πρέπει να ξεχαστεί!
Δεν πρέπει να ξεχαστεί το φωτεινό παράδειγμα του Ν. Τεμπονέρα που ο αγώνας και η θυσία του, το μεγάλο τελευταίο του μάθημα, είναι ισχυρή παρακαταθήκη για το σκληρό παρόν που ζούμε. Τη διαρκή αντιμεταρρύθμιση στην εκπαίδευση. Τη φθορά της έννοιας του αγώνα και της αλληλεγγύης από την καπηλεία και τον συστημικό μακιαβελισμό του ΣΥΡΙΖΑ. Τη Δεξιά που, πότε σαν επισπεύδων και λαγός, πότε σαν στήριγμα, παίρνει ρεβάνς από την εφαρμογή των μνημονίων από την «κυβερνώσα Αριστερά». Τον πειρασμό για δρόμους φυγής, υποκατάστατα της αναγκαίας σύγκρουσης, όπως ο ατομισμός, η παθητική αναμονή αλλαγής συσχετισμών, ο κυνικός ρεαλισμός που ψάχνει ψεγάδια στις «μεγάλες αφηγήσεις» και προσγειώνει στις χαμηλές προσδοκίες.
Αν όμως ο Ν. Τεμπονέρας είναι μια μορφή μια με ανεξίτηλη μνήμη που μάχεται τη λήθη, δεν πρέπει να ξεχαστούν επίσης ο φονιάς Καλαμπόκας, η συμμορία του και οι ηθικοί και πολιτικοί αυτουργοί, με κορυφαίους τους Κων. Μητσοτάκη και Β. Κοντογιαννόπουλο. Η νεοφιλελεύθερη και αντιλαϊκή πολιτική που βλέπει τη νεολαία σαν αναλώσιμο υλικό και τους εργαζόμενους σαν υποζύγια για εκμετάλλευση και κατανάλωση δεν σέβεται κανένα δημοκρατικό δικαίωμα και καμιά ελευθερία. Εχθρός και φόβος της είναι ο οργανωμένος και αγωνιζόμενος λαός και φράγμα τους οι κοινωνικοί αγώνες. Γιατί ο Ν. Τεμπονέρας δεν έλειψε άδικα. Το κίνημα των καταλήψεων της νεολαίας το 1990-91 νίκησε και το πολυνομοσχέδιο Κοντογιαννόπουλου έγινε ο διακαής πόθος της αντιμεταρρύθμισης των κυβερνήσεων και της ΕΕ.
Η μνήμη του Ν. Τεμπονέρα είναι υπόσχεση για το μέλλον!
Και δέσμευση για ένα κίνημα στην εκπαίδευση αντάξιο αυτής της υπόσχεσης, ικανό να υπερασπιστεί το μέλλον της κοινωνίας, τη νεολαία και μια παιδεία για τις ανάγκες και τα δικαιώματά της.
*Σκίτσο από George Micalef Art
πηγή: https://selidodeiktis.edu.gr/2019/01/08/
Last modified: 9 Ιανουαρίου 2019
