”Σαν Αλ Σουρ και Κοκτώ” της Χρύσας Καραμήτρου, ένα παιδικό βιβλίο για τη φιλία, την αποδοχή , την αλληλεγγύη, για έναν κόσμο όμορφο και δίκαιο για όλους!
Το δρόμο της περιπέτειας στο νου και την καρδιά μκρών και μεγάλων αναγνωστών πήρε μόλις η μικρή ιστορία ‘’ Σαν Αλ Σουρ και Κοκτώ΄΄ της αγαπημένης συναδέλφισσας Χρύσας Καραμήτρου, με τη υπέροχη εικονογράφιση της Κατερίνας Χαδουλού, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΄΄ Ακυβέρνητες Πολιτείες’’
Καλοτάξιδο να είναι και οι φτερωτοί του ήρωες να βρουν απάγκιο για να κουρνιάσουν σε πολλά πολλά κεφαλάκια!
Το χρονικό του, όπως μας το παρουσιάζει η συγγραφέας του:
΄΄Όλα ξεκίνησαν το 2016, όταν ένας παπαγάλος ήρθε και κάθισε στην ελιά έξω από το παράθυρο της τάξης μας, τρώγοντας ατάραχος για ώρα τις άγουρες μικρές ελίτσες. Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν! Οι παπαγάλοι πετάνε κατά δεκάδες στο Χαλάνδρι και στις γύρω περιοχές και ήταν θέμα χρόνου να ανοίξει η συζήτηση στην τάξη μας για την προέλευσή τους. Κυνηγούσαμε, επίσης, μια δεκαοχτούρα που επέμενε να τρυπώνει μέσα στο σχολείο πολύ συχνά κι έπρεπε να την πιάνουμε και να την ξαναβγάζουμε έξω. Εκείνη την περίοδο, εξάλλου, αναζητούσαμε θέμα για ένα θεατρικό, που επιθυμούσαμε να ανεβάσουμε με τα δύο τμήματα της Β΄ τάξης στο σχολείο μας ως επιστέγασμα ενός προγράμματος, που δουλεύαμε, με τίτλο “Βιοποικιλότητα: Η ποικιλία είναι του βίου η φαντασία”. Αποφασίσαμε λοιπόν να πούμε την ιστορία του πρόσφυγα παπαγάλου και της ντόπιας αλλά περιθωριοποιημένης δεκαοχτούρας, που η φιλία τους έφερε τα πάνω κάτω στην κοινότητα της Ρεματιάς. Οι προσφυγικές ροές ήταν εικόνες γνώριμες για τα παιδιά ήδη από το 2015 και για αυτό η ίδια η ζωή μάς πήγε προς τα εκεί… καθόρισε τη θεματολογία κι έβαλε την ατζέντα της συζήτησης!
Το σχολείο μας γειτνιάζει με τη Ρεματιά στο Χαλάνδρι κι έτσι αυτό το πανέμορφο μέρος έγινε φαντασιακά το “σκηνικό” της ιστορίας μας.
Ο Σαν Αλ Σουρ και η Κοκτώ Ντεκαοκτώ γεννήθηκαν ένα Σαββατόβραδο και αναδύθηκαν στο χαρτί ως λέξεις. Τα παιδιά έδωσαν φωνή και πνοή στους χαρακτήρες αυτούς, ζωντανεύοντάς τους και κάνοντας σπουδαία δουλειά, παρά τη μικρή τους ηλικία. Καθοριστική ήταν η συμβολή της συναδέλφου μου, της Χριστίνας Παπαθανασοπούλου, αλλά και της πολυτάλαντης Πόλυς Νικολοπούλου (Πόλυ Νικολοπούλου ), που ανέλαβε τη μουσική διδασκαλία και μάγεψε με το αποτέλεσμα μιας μουσικής πανδαισίας δίνοντας τόνο, παλμό και ρυθμό στην παράστασή μας.
Τώρα, εκπληρώνεται ένα όνειρο, καθώς η ιστορία εκδόθηκε κι έγινε ένα υπέροχο μικρό βιβλίο με πανέμορφες εικόνες, που μας τις χάρισε το χέρι, η ματιά και η καρδιά της Κατερίνας Χαδουλού (Katerina Chadoulou). Την ευχαριστώ απεριόριστα για το συναίσθημα που πρόσφερε γενναιόδωρα σε αυτό το εγχείρημα.
Φυσικά, όλα αυτά θα έμεναν στα χαρτιά χωρίς την πίστη των φίλων και συνεργατών/τριών από τις εκδόσεις “Ακυβέρνητες Πολιτείες” ότι αξίζει αυτή η έκδοση, αλλά και την προσπάθεια, την επιμονή και υπομονή τους να ολοκληρωθεί σε χαλεπούς καιρούς.
Ελπίζω ότι οι λογοτεχνικοί αυτοί χαρακτήρες και η ιστορία τους, που είναι μια ιστορία φιλίας, αλληλοσεβασμού, αποδοχής, αλληλεγγύης και αγώνα από κοινού για μια καλύτερη και δικαιότερη ζωή, να βρουν “ανοιχτούς ουρανούς” και να “πετάξουν” κοντά σε πολλά παιδιά αλλά και νέους/ες. Και φυσικά να βρουν “φιλόξενες καρδιές” για να φωλιάσουν!΄΄
Last modified: 16 Σεπτεμβρίου 2018
