Η ΑΔΕΔΥ ανέφερε σε ανακοίνωσή της «δεν αφήνουμε κανένα περιθώριο στη δημαγωγία της Χρυσής Αυγής, μιας εγκληματικής νεοναζιστικής οργάνωσης που μέσα στην κρίση επιχειρεί να ξεφύγει από την απομόνωση, φορώντας το μανδύα του “νόμιμου” πολιτικού κόμματος».

Το κάλεσμα:

Αντιφασιστικός ξεσηκωμός τον Σεπτέμβρη-Στα δύο χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα αντιφασιστικό συλλαλητήριο Παρασκευή 25/9 στις 7μμ από Ομόνοια, πορεία στη Βουλή.

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ!

Στα δύο χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα η ΚΕΕΡΦΑ καλεί σε αντιφασιστικό συλλαλητήριο την Παρασκευή 25/9, 7μμ από Ομόνοια, πορεία στη Βουλή και απευθύνει το κάλεσμα σε όλα συνδικάτα, τις κοινότητες των μεταναστών, τους φοιτητικούς συλλόγους για να κορυφώσουμε τη δράση μας . Ο Σεπτέμβρης ξεκινάει με τη νέα δίκη που έχει οριστεί για τις 8/9 και κάλεσμα της ΚΕΕΡΦΑ στις 8πμ στα δικαστήρια των φυλακών Κορυδαλλού.

Θα συνεχίσουμε την μάχη για να αποκαλυφθεί η εγκληματική δράση του Μιχαλολιάκου και της παρέας του και να τιμωρηθούν οι δολοφόνοι. Οι φονιάδες του Παύλου Φύσσα και του Σαχζάτ Λουκμάν δεν έχουν θέση ούτε στη Βουλή, ούτε στις γειτονιές, ούτε πουθενά. Η θέση τους είναι στο σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας. Όσο και αν προσπαθούν να το παίξουν ένα νόμιμο αντιμνημονιακό κόμμα, το αντιφασιστικό κίνημα πρέπει διαρκώς να δίνει την μάχη ότι δεν πρόκειται για κανένα κόμμα αλλά για μία εγκληματική οργάνωση και γι΄ αυτό απαιτούμε και την ισόβια καταδίκη τους.

Ο ΦΥΣΣΑΣ ΖΕΙ!

Δείτε μια ανάρτηση από την ιστοσελίδα toperiodiko.gr για τον Π.Φύσσα:

 

 

Τον κρατούσε όλο το βράδυ αγκαλιά. Μην τυχόν κινηθεί και τον ξυπνήσει. Να ξεκουραστεί εκεί. Να μην περάσει ούτε ένα δευτερόλεπτο μακριά της. Να τον κρατήσει λίγο ακόμα. Να μην ακούει τους χτύπους του ρολογιού. Να τον ακούσει να αναπνέει. Να τον χαϊδέψει απαλά κάτω από τη μπλούζα. Να τον ησυχάσει. Να του ψιθυρίσει ένα όνειρο. Να του μιλήσει σιγανά για ένα παιδί. Να ακούει την καρδιά του. Να κολυμπάνε σε βαθιά θάλασσα. Να μην φτάνουν οι ήχοι του δρόμου και οι σειρήνες. Να μην ακουμπάνε τα δάχτυλα τους στο έδαφος. Να βουτάνε με μια ανάσα. Να μην ακούνε τις φωνές. Να μην αλυχτάνε τα σκυλιά. Να σταματήσει η νύχτα. Να μην ακούει τις σκέψεις της. Να μη φοβάται άλλο. Να περάσει τα δάχτυλά του μέσα από τα μαλλιά της. Να την αγγίξει τυχαία. Να ακουμπά το κεφάλι του στο στήθος της. Να μην τον ξαναδεί να αγωνιά για κανέναν. Να τον βλέπει να χαμογελάει. Να δει τη σκιά του στην πόρτα. Να του ζεστάνει τα χέρια. Να του σιδερώσει το πουκάμισο. Να του φιλήσει τα χείλια. Να περάσει τα δαχτυλά της από το λακάκι στο λαιμό του. Να την κρατήσει απ’τη μέση. Να νιώσει την ανάσα του στο προσωπό της. Να του πει ένα μυστικό. Να τσακωθούνε για ψύλλου πήδημα. Να της κρατήσει μούτρα. Να του τηλεφωνήσει ντροπαλά. Να πάνε στη συναυλία.  Να τον νιώσει δίπλα της. Να πιούνε κρασί. Να γελά ζαλισμένη. Να κοιμηθεί μεθυσμένος. Να μην ξημερώσει η επόμενη μέρα. Να μην υπάρχει σκοτάδι. Να μην φύγει. Να σταματήσει τον χρόνο. Να τον κλείσει στα χέρια της. Να γίνουν τα χέρια της τοίχος. Να γίνει το κορμί της ασπίδα. Να γίνει το κορμί της φωτιά. Να γίνει ύαινα. Να τους καταπιεί. Να μην τον δούνε. Να μην τον ξέρουν. Να μην τολμήσουν. Να μην τον πλησιάσει κανείς.

Τον κρατούσε όλο το βράδυ αγκαλιά. Στο πεζοδρόμιο. Ακίνητη. Μην της τον πάρουν.