H Δημόσια Εκπαίδευση στο στόχαστρο του 3ου μνημονίου

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ

ΣΥΛΛΟΓΟΥ “Ο ΠΕΡΙΚΛΗΣ”

H Δημόσια Εκπαίδευση στο στόχαστρο του 3ου μνημονίου

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Τα όσα διαδραματίστηκαν και διαδραματίζονται αυτή την εποχή, από τις αρχές του καλοκαιριού ως και σήμερα, αποτελούν μια ιστορική στιγμή, καθώς μια  κυβέρνηση που ευτελίζει τις αρχές και τα οράματα της Αριστεράς, ξεπουλά και «αδειάζει» τη θέληση, τις προσδοκίες, τις ελπίδες, την αξιοπρέπεια των εργαζόμενων και άνεργων ανθρώπων αυτού του τόπου.

Το 3^ο αντιλαïκό μνημόνιο που έφερε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και ψηφίστηκε και από τη Ν.Δ.-Ποτάμι-ΠΑΣΟΚ  διαλύει τη δημόσια εκπαίδευση και οδηγεί τους εκπαιδευτικούς και συνολικά τους εργαζόμενους στην πλήρη φτωχοποίηση.

Το μνημόνιο αυτό είναι ένα σύνολο από αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις, που πλήττουν βάναυσα τους εργαζόμενους δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, την ίδια ώρα που ξαναχαρίζονται δισεκατομμύρια στις τράπεζες και στους βιομήχανους. Κυρίως διαμορφώνεται ένα τοπίο κατεδάφισης όποιων εργατικών δικαιωμάτων απέμειναν, προκειμένου να εξασφαλιστεί η νέα «ανάπτυξη» των καπιταλιστικών κερδών.

Μέτρα βαθιά ταξικά:

• Ουσιαστική κατάργηση του δημόσιου ασφαλιστικού συστήματος.
• Φορολεηλασία των λαϊκών εισοδημάτων.
• Μαζικό ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.
• Συντριβή των μεσαίων στρωμάτων και της φτωχής – μεσαίας αγροτιάς, καταβαράθρωση των μισθών και των συντάξεων.
• Καταστροφή των δημόσιων αγαθών, υγείας – παιδείας είναι μερικά από αυτά.

Τα χρήματα του νέου δυσβάσταχτου χρέους που θα πληρώσει με αίμα ο λαός μας, θα γεμίσουν πάλι τις τσέπες των τραπεζιτών και των βιομηχάνων.

Στην εκπαίδευση  το 3ο μνημόνιο προβλέπει την υλοποίηση των πιο αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων , αντιλαϊκών και αντιεκπαιδευτικών μέτρων που βρίσκονταν στα σχέδια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΟΟΣΑ.

Μνημονιακές προτεραιότητες:

• Μείωση του κόστους της εκπαίδευσης και λιτότητα σε όλα τα επίπεδα.
• Αξιολόγηση όλων των παραγόντων της σε σύνδεση με επιδόσεις, αποτελεσματικότητα και μισθούς.
• Επιχειρηματικότητα και εδραίωση του «Νέου» Σχολείου της Αγοράς, δηλαδή υποταγή στις ανάγκες των επιχειρήσεων και των εργοδοτών από το Νηπιαγωγείο και το Δημοτικό Σχολείο μέχρι τα προγράμματα της τεχνικής εκπαίδευσης, των Πανεπιστημίων και την έρευνα.

Τα μέτρα που αφορούν τις παραπάνω δεσμεύσεις, περιγράφονται με τον τίτλο «Αγορά εργασίας και ανθρώπινο κεφάλαιο».

   Η εφαρμογή τους θα ξεκινήσει με βάση τα νομοθετήματα των προηγούμενων κυβερνήσεων: Το αντιδραστικό «νέο σχολείο» της Διαμαντοπούλου, αναφέρεται ρητά ως σημείο αναφοράς! Το ίδιο και ο νόμος 4186/2013 του Αρβανιτόπουλου.

   Οι λεπτομέρειες καθορίζονται από την έκθεση του ΟΟΣΑ του 2011, τις «βέλτιστες πρακτικές» της ΕΕ και των χωρών του ΟΟΣΑ και τις προϋποθέσεις αξιοποίησης του ΕΣΠΑ.

Υπάρχουν όμως κι άλλες μικρές «λεπτομέρειες»:

• Μεταρρύθμιση ενιαίου μισθολογίου με ισχύ από 1 Ιανουαρίου 2016 σε συνάρτηση με τις δεξιότητες, τις επιδόσεις, τις αρμοδιότητες και τη θέση του προσωπικού.
• Καθορισμός ανώτατων ορίων μισθολογικών δαπανών και επιπέδων απασχόλησης στο δημόσιο που να συνάδουν με επίτευξη δημοσιονομικών στόχων και εξασφάλιση φθίνουσας πορείας για δημόσιες δαπάνες σχετικά με ΑΕΠ κατά την περίοδο 2016 – 2019 (βασικό παραδοτέο)
• Νομοθέτηση νέου πλαισίου αξιολόγησης των επιδόσεων όλου του προσωπικού στο Δημόσιο, με σκοπό καλλιέργεια πνεύματος επίτευξης αποτελεσμάτων. Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και των σχολικών μονάδων θα συνάδει με το γενικό σύστημα αξιολόγησης της δημόσιας διοίκησης.
• Δημιουργία συστήματος σύνδεσης αναγκών αγοράς – δεξιοτήτων για αναβάθμιση προγραμμάτων και πιστοποίησης
• Διασφάλιση μεγαλύτερης συμμετοχής εργοδοτών και μεγαλύτερη χρήση ιδιωτικής χρηματοδότησης
• Σύστημα αξιολόγησης επιδόσεων
• Εκσυγχρονισμός διαδικασίας προσλήψεων
• Βελτίωση κινητικότητας για καλύτερη αξιοποίηση πόρων και θέσπιση νέου συστήματος μόνιμης κινητικότητας
• Ευθυγράμμιση αριθμού διδακτικών ωρών ανά μέλος προσωπικού και αναλογία μαθητών ανά εκπαιδευτικό, με βέλτιστες πρακτικές ΟΟΣΑ

Η αντιδραστικότητα των παραπάνω μέτρων που απειλούν με ισοπέδωση ό,τι έχει μείνει όρθιο από μια καθημαγμένη εκπαίδευση, γίνεται πιο κατανοητή, αν δει κανείς τι περιλαμβάνουν αυτές οι περίφημες  «βέλτιστες πρακτικές», καθώς και τι αποτελεί επίσημη πολιτική των Διεθνών Οργανισμών και της ΕΕ.

Οι Βέλτιστες Πρακτικές του ΟΟΣΑ, όπως προβλέπονται στην Έκθεση του 2011 περιγράφουν τα παρακάτω:

• Μείωση μισθολογικού κόστους εκπαιδευτικών, με μείωση εκπαιδευτικών, αύξηση ωραρίου (4 έως 5 ώρες), μείωση σχολείων, τάξεων, αύξηση μαθητών στην τάξη και συγχωνεύσεις.
• Σύνδεση επαγγελματικής- βαθμολογικής εξέλιξης, αμοιβής εκπαιδευτικών με αξιολόγηση μαθητών, σχολείων και ατομική αξιολόγηση, ώστε σε περιόδους κρίσης να αμείβονται οι πιο αποτελεσματικοί.
• Τυποποιημένη αξιολόγηση των επιδόσεων των μαθητών (μια μορφή ήταν η Τράπεζα θεμάτων που πρότεινε η έκθεση του ΟΟΣΑ, ανάμεσα σε άλλες μορφές που προτείνονται κι εφαρμόζονται σε άλλες χώρες).
• Εξωτερική αξιολόγηση όλων –μαθητών, εκπαιδευτικών, σχολείων και επιπτώσεις σε αξιολογούμενους ώστε το σύστημα «να μη στερείται σοβαρότητας»!

Αυτό σε γενικές γραμμές είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο καλούμαστε οι εκπαιδευτικοί να εργαστούμε. Αυτό είναι το πλαίσιο με βάση το οποίο θα «υπάρξει» το δημόσιο σχολείο. Αυτό είναι το πλαίσιο που θα «ζήσουμε».

Εμείς τι κάνουμε;

Ας πάρουμε στους ώμους μας τη δική μας αλήθεια, την αλήθεια των εκπαιδευτικών, των λαϊκών αναγκών αλλά και της κοινωνικής αξιοπρέπειας.

Ας ξανασκεφτούμε πάνω στις καλύτερες στιγμές της συλλογικής μνήμης και της μαχητικής δράσης των σωματείων μας.

Ας πάρουμε στα χέρια μας την υπόθεση της εκπαίδευσης και της ζωής μας σε ρήξη και σύγκρουση με μνημόνια, ΕΕ, ΔΝΤ και σε όσους τα ανάγουν σε μονόδρομους υπηρετώντας τα.

Η ενότητα μας και η αγωνιστική μας δράση μπορεί «να σκίσει» τα μνημόνια!

Last modified: 8 Σεπτεμβρίου 2015