Δήλωση της Προέδρου του  Συλλόγου μας  Μαρίας Κολόζη

      Ψηφίζουμε περήφανα ΟΧΙ στα τελεσίγραφα, ΟΧΙ σε κάθε μνημόνιο, για να μπορούμε να κοιτάμε στα μάτια τα παιδιά μας και τους μαθητές μας.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Μας χωρίζουν λίγες μόνο ώρες από το δημοψήφισμα της 5^ης Ιουλίου. Και προχωράμε προς αυτό υπό πολεμικές, ωστόσο αναμενόμενες συνθήκες.

Οι υποστηρικτές του «ναι» φαντασιώνονται ότι διεξάγουν μια ηρωική μάχη υπεράσπισης της ευρωπαϊκής ευημερίας και της ασφάλειας του λαού, ενάντια στο χάος και τη βαρβαρότητα που μας οδηγεί το ΟΧΙ. Μάλλον αυτοί εδώ και 5 χρόνια ζουν σε άλλη χώρα και δεν βιώνουν τα αποτελέσματα των επαίσχυντων προγραμμάτων λιτότητας της Ε.Ε. του ΔΝΤ και της ΕΚΤ που κατεδάφισαν τη ζωή μας.

Οι υποστηρικτές του «ναι» φαντασιώνονται ότι θέλουν να μας κρατήσουν στην Ευρώπη της ανάπτυξης, ενώ οι υποστηρικτές του ΟΧΙ θέλουν να γίνουμε Λατινική Αμερική με τις φαβέλες και την εγκληματικότητα. Ξεχνάνε βέβαια ότι οι χώρες της Λ. Αμερικής απέκτησαν φαβέλες, τρομακτική ανισότητα, παιδική θνησιμότητα ύστερα από 20 και 30 χρόνια που έλεγαν ΝΑΙ – YES – SI σε προγράμματα του ΔΝΤ από τις δεκαετίες 70-80. Και όχι όταν συγκρούστηκαν με το ΔΝΤ και έφυγαν από αυτά και είπαν ΟΧΙ στα προγράμματα καταστροφής τους.

Οι υποστηρικτές του «ναι»  φαντασιώνονται ότι δίνουν τη μάχη για μια Ευρώπη του 1980 που είχε δουλειές, κοινωνικό κράτος, δωρεάν παιδεία, μια τυπική κοινοβουλευτική δημοκρατία. Σήμερα ωστόσο σε όλη σχεδόν την Ευρώπη η ανεργία διογκώνεται. Και το μέλλον για τους νέους είναι η ανεργία, η μερική απασχόληση και η γενιά των 400 ευρώ εδώ, των 700 στη Γαλλία. Σήμερα το κοινωνικό κράτος αποσύρεται σε όλη την Ευρώπη, εδώ μάλιστα με ταχύτατους ρυθμούς.

Σήμερα για ποια δημοκρατία μιλάμε όταν διορίζονται πρωθυπουργοί από την Ελλάδα έως την Ιταλία πρώην μεγαλοτραπεζίτες και όταν οι ίδιοι οι κανόνες της ευρωζώνης απαγορεύουν στα κοινοβούλια να καταρτίζουν προϋπολογισμούς; Όταν τα στελέχη, οι πρωθυπουργοί και υπουργοί της Ευρώπης μας τρομοκρατούν και μας λένε τι να ψηφίσουμε; Όταν τα κανάλια, των βιομηχάνων και των εφοπλιστών, είναι ανοιχτά και χωρίς κανόνες, ξετσίπωτα και αδιάντροπα προπαγανδίζουν το «ναι»; Φοβερή η δημοκρατία τους! Μα τι υποκρισία!

Σήμερα αυτή η Ευρώπη, δηλαδή η Ε.Ε. δεν λάμπει πια, δεν «ακτινοβολεί». Η Ελλάδα είναι το πειραματόζωο για να γίνει αυτή η Ευρώπη ακόμα πιο αντιδημοκρατική, πιο άνιση, με κάποιους πολύ πλούσιους και την πλειοψηφία των ανθρώπων στη φτώχεια, στην εξαθλίωση, μια Ευρώπη των τραπεζιτών. Πρέπει να αντιδράσει το πειραματόζωο. Να πει ΟΧΙ. Όχι για να απομονωθεί, αλλά για να ανοίξει το δρόμο και σε άλλους λαούς της Ευρώπης για ένα διαφορετικό παράδειγμα.

Το δημοψήφισμα αυτό θα είναι η πιο σκληρή εκλογική μάχη των τελευταίων δεκαετιών, ένα δημοψήφισμα ιστορικής σημασίας γιατί το αποτέλεσμά του θα κρίνει:

Αν ο τόπος μας θα αποτελέσει οριστικά και αμετάκλητα μια αποικία χρέους, υποταγμένος και λοβοτομημένος με τη δική του «ψήφο»,  χωρίς αξιοπρέπεια, όπου οι αυτόχθονες υποτελείς  θα επιβιώνουν οριακά με μισθούς και συντάξεις των 300 ευρώ.

Αν θα ενταθεί ο οικονομικός και κοινωνικός πόλεμος που έχουν εξαπολύσει εναντίον μας με τα διαρκώς κλιμακούμενα μέτρα λιτότητας, με το 30% του ενεργού πληθυσμού –το 60% των νέων- στην ανεργία, με τη φτωχοποίηση του μισού σχεδόν πληθυσμού της χώρας ή αν ο λαός αποφασισμένος και ενωμένος θα αποτινάξει τα οικονομικά δεσμά. 

Αν θα συνεχιστούν οι καταστροφικές μνημονιακές πολιτικές για την εθνική οικονομία, τη Δημόσια Παιδεία και Υγεία, με αποτέλεσμα το κοινωνικό κράτος να διαλυθεί.

Αν όμως από καλύτερες θέσεις και με τους αγώνες μας θα το προστατέψουμε.

Γιατί στην περίπτωση του ΟΧΙ υπάρχει η ελπίδα για μια άλλη πορεία. Παραμένει ανοικτή η δυνατότητα της απελευθέρωσης από τους «θεσμούς». Αντίθετα, στην περίπτωση του ΝΑΙ, ο αργός θάνατος της κοινωνίας, των εργαζομένων, της δημοκρατίας θα συνεχιστεί.

Το λαϊκό κίνημα, εμείς οι δάσκαλοι, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, η νεολαία, οι συνταξιούχοι, οι εργάτες και αγρότες έχουμε κάθε συμφέρον να μετατρέψουμε το πρώτο ΟΧΙ, σε πρώτο βήμα μιας πορείας ρήξεων και ανατροπών, ώστε να τελειώσει η φαρσοκωμωδία της «διαπραγμάτευσης» και να ανοίξει ο δρόμος για την κατάργηση των μνημονίων και της λιτότητας.

Για να ανοίξει ο δρόμος σε μια καλύτερη ζωή, με αξιοπρέπεια, ήθος και εντιμότητα.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Στις ελάχιστες ώρες που απομένουν επιστρατεύουμε όλες μας τις δυνάμεις, συζητάμε, γράφουμε, επικοινωνούμε με κάθε τρόπο, με τους φίλους μας, τους γνωστούς μας, τους συγγενείς μας  για να μην πάει ούτε ένα ΟΧΙ χαμένο.

Το «ναι» σημαίνει ότι αποδεχόμαστε το χειρότερο μνημόνιο που είδε αυτός ο τόπος τα τελευταία 5 χρόνια και συγχρόνως ότι εγκρίνουμε όλη αυτή τη λαίλαπα, τον κοινωνικό και οικονομικό βιασμό των προηγούμενων ετών.

Το «ναι» σημαίνει ότι συναινούμε στο θάνατό μας και αυτό θα αποτελέσει μια συντριπτική ήττα που θα μας πάρει πάρα πολύ χρόνο και κόπο για να σηκώσουμε κεφάλι.

Πρέπει να ηττηθεί το «ναι».

Να ηττηθεί η αναξιοπρέπεια, ο εξευτελισμός, η εθελοδουλία.

Να ηττηθεί ο αργός και βασανιστικός κοινωνικός και οικονομικός θάνατος που θα φέρει η αποδοχή της συγκεκριμένης πρότασης των δανειστών.

Το «ναι» θα αποτελεί μια μεγάλη και διαχρονική ντροπή για ένα λαό που αντιστεκόταν κάθε φορά παρά τους αρνητικούς συσχετισμούς.

Έχουμε στο νου και την καρδιά μας ότι:

Ψηφίζουμε περήφανα ΟΧΙ στα τελεσίγραφα. Το ΟΧΙ είναι ζήτημα επιβίωσης και είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε ως πρώτο βήμα για να βρούμε ξανά την αξιοπρέπεια μας και την τιμή μας.

Πάντως, εμείς  θα ανταμώσουμε τον Σεπτέμβρη στα σχολειά και στα νηπιαγωγεία και θα δώσουμε εκεί μαζί τις δικές μας μάχες –που δεν τελειώνουν ποτέ- για τα εργασιακά μας δικαιώματα, για τους μόνιμους μαζικούς διορισμούς των συναδέλφων μας αναπληρωτών, για τις μετατάξεις των συναδέλφων μας της Β΄θμιας, για ένα σχολείο των όλων, των ίσων, για μια αξιοπρεπή ζωή.

Καλό βόλι, όπως λένε και καλό καλοκαίρι.

Πέμπτη 2 Ιουλίου 2015, μια νύχτα με πανσέληνο!

                                                       Η Πρόεδρος                                                              

                                                     Μαρία  Κολόζη                 

Last modified: 4 Ιουλίου 2015