Περικλής: Περί Ημερίδας της Σχολικής Συμβούλου Δ. Καυκά : ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ …

ΘΕΜΑ:  Περί Ημερίδας της Σχολικής Συμβούλου Δ. Καυκά : ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ …

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ …

             Αν θεωρούν, οι σύμβουλοι και γενικότερα τα «στελέχη» της εκπαίδευσης ότι οι εκπαιδευτικοί στα σχολεία και τα νηπιαγωγεία έχουν μνήμη ψαριού, μάλλον γελιούνται. Το εκπαιδευτικό κίνημα έχει ακόμη νωπή την ανάμνηση της στάσης των στελεχών εκπαίδευσης στην αξιολόγηση και την αποδόμηση, μέσω αυτής, των δημόσιων σχολείων.

Αν θεωρούν, οι σύμβουλοι και γενικότερα τα «στελέχη» της εκπαίδευσης ότι μπορούν να χρησιμοποιούν λέξεις κατά το δοκούν για να ελέγξουν τη σημασία τους, δεν τα έχουν ακόμη καταφέρει. Η μαχόμενη εκπαίδευση γνωρίζει καλά πως αυτή η διαδικασία διαστρέβλωσης των λέξεων και των όρων επιδιώκει τον έλεγχο της σκέψης μας και στη συνέχεια τον έλεγχο και την καταστολή της πολιτικής μας συμπεριφοράς.

Η σύμβουλος της 22ης εκπαιδευτικής περιφέρειας κ. Δ. Καυκά διοργανώνει ημερίδα με τη λήξη των μαθημάτων «για να παρουσιαστούν οι καλές πρακτικές που εφαρμόζουν οι εκπαιδευτικοί στις τάξεις τους» .

Να επισημάνουμε λοιπόν τα εξής:

Καλεί η σύμβουλος τους εκπαιδευτικούς να εκθέσουν «καλές πρακτικές». Όλοι όμως γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η δράση αυτή  αναφέρεται σε πρακτικές του «Νέου Σχολείου» και συνδέεται με την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου. Για τον λόγο αυτό επιλέχθηκε ως τίτλος στην ημερίδα «Ανιχνεύοντας το αυριανό σχολείο».

Αν η κατάσταση δεν ήταν τόσο τραγική στα σχολεία, θα επρόκειτο για ανέκδοτο. Ποιος και σε ποιο πλαίσιο να ανιχνεύσει το σχολείο που θέλουμε;

Είδαμε τη σύμβουλο, όπως και άλλους, την εποχή που εμείς οι εκπαιδευτικοί δίναμε τις μάχες μας για την αξιολόγηση -άλλωστε δεν έχει περάσει καιρός από τότε- να δίνει τα διαπιστευτήριά σας απέναντι στην εξουσία, που εκείνο τον καιρό είχε εξαπολύσει διωγμό απέναντι στη δημόσια εκπαίδευση και τους εκπαιδευτικούς.

Το «Νέο (μνημονιακό) Σχολείο» έθετε και θέτει και θεσμικά, τη λήξη του δημόσιου σχολείου, του σχολείου που με όλα του τα προβλήματα, ήταν τουλάχιστον δημόσιο. Και η κ. Καυκά υπερασπίστηκε το «νέο σχολείο», δείχνοντας υπερβάλλοντα ζήλο.

Βλέπουμε και σήμερα τη σύμβουλο να κινείται στο ίδιο μήκος κύματος, σαν να μην πέρασε μια μέρα. Να διοργανώνει ημερίδα για τις καλές πρακτικές, τη στιγμή  που δεν την είδαμε να παρεμβαίνει με το ίδιο ή έστω κάποιο σθένος στα πραγματικά προβλήματα των σχολείων.

Τα σχολεία εδώ και καιρό έχουν χτυπήσει κόκκινο από τη συσσώρευση των προβλημάτων.

Ο όρος «καλές πρακτικές», είναι όρος καθαρά τεχνοκρατικός που υπάρχει σε όλα τα ευρωπαϊκά προγράμματα και κατά συνέπεια και στην αξιολόγηση, όπως εκφράστηκε από τους νόμους και τα προεδρικά διατάγματα. «Καλή πρακτική», με την πραγματική σημασία του όρου σημαίνει ότι κάποιος ή μια ομάδα ανθρώπων ανέπτυξαν ένα σχέδιο με σκοπό, στόχους, μεθοδολογία κατέγραψαν τα αποτελέσματα που προέκυψαν σε διάφορα «περιβάλλοντα» και συνθήκες. Αποτίμησαν και ανέλυσαν τα αποτελέσματα αυτά και κατέληξαν ότι το αρχικό σχέδιο τους, με πιθανές συμπληρώσεις και διορθώσεις θα λειτουργήσει θετικά αν εφαρμοστεί.

Ποιο από τα «καινοτόμα» ή άλλα προγράμματα που υλοποιούνται στα σχολεία πραγματοποιείται σε ένα πλαίσιο επιστημονικό, με μια μεθοδολογία συγκεκριμένη, με πολλές και ποικίλες εφαρμογές, ώστε να θεωρείται «καλή πρακτική»; Εκτός αν η σύμβουλος εννοεί κάτι άλλο.

Το σχολείο δεν κινείται συνολικά με το «έχω μια ωραία ιδέα», το σχολείο κινείται και λειτουργεί κάτω από ένα πλαίσιο ασφυκτικά δομημένο από τις κυρίαρχες πολιτικές, και εδώ και χρόνια εντελώς ευθυγραμμισμένο, με αυτό που αντιμετωπίζουμε καθημερινά: μιας εκπαιδευτικής πολιτικής υπό υλική, αλλά και αξιακή κατάρρευση. Η επίθεση που έχει δεχτεί το δημόσιο σχολείο δεν έχει μόνο ποσοτικά χαρακτηριστικά, αλλά έχουν εισαχθεί νέα και πολύ αντιδραστικά στοιχεία, με όρους αγοράς, λες και το σχολείο είναι επιχείρηση (βλ. «καλή πρακτική»). Στο σχολείο που οι πληροφορίες αφθονούν και η γνώση τελεί υπό διωγμό. Στο σχολείο που ο  ανταγωνισμός, οι δεξιότητες και η επιχειρηματικότητα έχουν αναχθεί σε υπέρτατες αξίες. Μοιάζει σαν η σύμβουλος να έχει ξεχάσει ότι η γνώση αναπτύσσει την κριτική διάνοια, τη θεμελιώδη ικανότητα του ανθρώπου να κατανοεί σε ποιο κόσμο καλείται να ζήσει και κάτω από ποιες συνθήκες, να μπορεί να αμφισβητεί τον κόσμο αυτόν και να τον αλλάζει, κι όχι να εξασφαλίζει στους μαθητές και τις μαθήτριες απλά τον χειρισμό πληροφοριών και την επικοινωνία.

Οι εκπαιδευτικοί μέσα από τις ρωγμές του εκπαιδευτικού συστήματος «έχουν ωραίες ιδέες» και τολμούν να τις εφαρμόζουν για να οδηγούν τους μαθητές και τις μαθήτριες τους, στον βαθμό που τους αντιστοιχεί, να καταλάβουν τον κόσμο γύρω τους,  να τον αλλάξουν, να αποκτήσουν ένα δημοκρατικό ήθος και να δράσουν συλλογικά και αλληλέγγυα.

Οι εκπαιδευτικοί προσπαθούν να νοηματοδοτήσουν τον ρόλο τους, πάλι μέσα από τις όποιες ρωγμές και τα κενά του συστήματος. Το εκπαιδευτικό έργο δεν αποτελεί την παράδοση κάποιου έτοιμου προϊόντος, όσο «καλά κι αν είναι αυτό συσκευασμένο». Το εκπαιδευτικό έργο είναι μια δυναμική και σύνθετη διαδικασία και σχέση μεταξύ εκπαιδευτικών και εκπαιδευόμενων. Έτσι, μέσα στην καθημερινότητα της τάξης και ανάλογα με τη δυναμική της αναπτύσσουμε κι άλλες δράσεις, εκτός του επίσημου αναλυτικού προγράμματος.

Και αυτές τις «ωραίες ιδέες» τις μοιραζόμαστε μεταξύ μας οι εκπαιδευτικοί, πέρα και έξω από το πλαίσιο των εκδηλώσεων, ημερίδων και συνεδρίων που διοργανώνουν τα στελέχη της εκπαίδευσης, πολλές φορές μάλιστα στα «τεμένη» της ιδιωτικής εκπαίδευσης.

Είναι εντυπωσιακό να μετρήσουμε τις ημερίδες και τα συνέδρια που πραγματοποιούνται για «καινοτόμες δράσεις» , «καινοτόμα προγράμματα», «καλές πρακτικές», «διαθεματικότητα» και πολλά άλλα, παρόμοιου ύφους και ήθους. Θα διαπιστώσουμε ότι ο αριθμός τους είναι μεγάλος!  Διοργανώσεις από συμβούλους, ομάδες συμβούλων, επιστημονικές ενώσεις στελεχών, όπου φυσικά μοιράζονται και βεβαιώσεις. Αντίστοιχα θα δούμε ότι συζητήσεις για τα πραγματικά προβλήματα των σχολείων και της εκπαίδευσης γενικότερα πραγματοποιούνται από συλλογικότητες εκπαιδευτικών και παιδαγωγικούς ομίλους, όπου φυσικά δεν μοιράζονται βεβαιώσεις!

Πριν από τρεις περίπου μήνες (14-15/3/2015) διοργανώθηκε από την Πανελλήνια Παιδαγωγική Εταιρεία Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, το Κολέγιο Αθηνών και Ψυχικού και το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου ένα συνέδριο με θέμα «Καλές πρακτικές και Καινοτομία στη Δ.Ε.» Συμμετείχαν πλήθος συμβούλων της δευτεροβάθμιας και άλλοι ακαδημαϊκοί. Κι όλα αυτά για ένα γυμνάσιο και λύκειο που στενάζει από τον ανταγωνισμό, τις ελλείψεις, τη βαθμοθηρία, την απόρριψη, τη μιζέρια και τον θυμό των εφήβων. Το συνέδριο έλαβε χώρα στον «ναό» της ιδιωτικής εκπαίδευσης, στο κολέγιο Αθηνών. Δεν έγινε καμιά αναφορά στα πραγματικά θέματα που ταλανίζουν τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, δεν αρθρώθηκε ούτε μια λέξη, με την αληθινή της σημασία- για το ουσιαστικό περιεχόμενο και τη λειτουργία του σχολείου.

Οι εκπαιδευτικοί αμφισβητούν την κυρίαρχη άποψη για το σχολείο και φαντάζονται ένα άλλο σχολείο που απέχει «μίλια» από το σημερινό, το «νέο», το «ψηφιακό», «το ό,τι νάναι». Οι εκπαιδευτικοί πρέπει να αμφισβητούν και να φαντάζονται κι έναν άλλο κόσμο, γιατί καμιά δημιουργικότητα και κριτική σκέψη δεν μπορεί να αναπτυχθεί χωρίς αυτό, όπως γράφει και ο Π. Φρέιρε.

Ο συντονισμός της υλοποίησης της ημερίδας αυτής ανατέθηκε από τη σύμβουλο σε Διευθυντή Δημοτικού Σχολείου της εκπαιδευτικής της περιφέρειας,  ο οποίος  ταυτόχρονα είναι μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου μας (εκπρόσωπος της ΑΚΣΥΑ). Το γεγονός αυτό της αποδοχής ενός τέτοιου ρόλου από ένα εκλεγμένο συνδικαλιστικό στέλεχος δημιουργεί ιδιαίτερους προβληματισμούς, καθώς η μαχόμενη εκπαίδευση  και οι θεσμικοί εκπρόσωποί της στα όργανα του κλάδου με αποφάσεις τους καταδίκασαν την Αξιολόγηση – Αυτοαξιολόγηση, και με αγώνες καθημερινούς εδώ και δύο χρόνια κατάφεραν να ακυρώσουν στην πράξη την εφαρμογή της.

Επειδή όμως ποτέ δεν είναι αργά καλούμε:

Τη σχολική σύμβουλο να ακυρώσει την πραγματοποίηση της Ημερίδας και να ασχοληθεί με την πληθώρα των δυσεπίλυτων προβλημάτων της Περιφέρειάς της.

Tο μέλος του Δ.Σ του συλλόγου μας να αποσυρθεί από τον συντονισμό της ημερίδας.

Τους συναδέλφους που δήλωσαν συμμετοχή να την αποσύρουν.

                                                 Για το Δ.Σ. του Συλλόγου

          Η Πρόεδρος                                                   Η Γεν. Γραμματέας                                               

        Μαρία  Κολόζη                                           Άννα Μάγια Σταυροπούλου

Last modified: 1 Ιουνίου 2015