ΑΠΟΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ: Έμβλημά τους το λίαρ τζετ
Δεν χρειαζόταν ειδική πληροφόρηση για να αντιληφθεί κανείς ότι η επιχείρηση “αποκρατικοποιήσεις” θα κατέληγε σε ένα πάρτι του ιδιωτικού κεφαλαίου εις βάρος της δημόσιας περιουσίας. Η υπόθεση Σταυρίδη διαψεύδει και τους πλέον ανυπόμονους επικριτές των ιδιωτικοποιήσεων. Δεν είναι αφελής ο αποπεμφθείς πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ. Το πιθανότερο είναι να λειτούργησε, τόσο γρήγορα και τόσο βιαστικά, με τον συνήθη κυνισμό και την αλαζονεία όσων πιστεύουν, με δογματικό τρόπο, ότι η Αγορά (για την ακρίβεια, η Θεία Πρόνοια της Αγοράς) σκέπει τα πάντα…
Ο ΟΠΑΠ είναι μια κερδοφόρα επιχείρηση. Πουλήθηκε με διαβλητή κατ’ ουσίαν διαδικασία. Ο αγοραστής ήταν γνωστός πριν προκηρυχθεί ο διαγωνισμός. Και όσοι άλλοι ενδιαφέρθηκαν αποσύρθηκαν εγκαίρως, ώστε να μείνει μόνο ένας ενδιαφερόμενος. Ο αγοραστής ανήκει στο στενό πρωθυπουργικό περιβάλλον. Ακόμη και στην Παναγιά μαζί προσεύχονται!
Ο ίδιος είχε ανοιχτούς λογαριασμούς με τη Δικαιοσύνη. Γι’ αυτό χρησιμοποιεί για τις συναλλαγές του με το Δημόσιο οικογενειακά ή άλλα παρένθετα πρόσωπα. Διαθέτει και τη νομική κάλυψη στελεχών του περιβάλλοντος Σαμαρά. Με ό,τι σημαίνει αυτό… Αν και πήρε τον ΟΠΑΠ, πήρε (χωρίς τα χρέη) την ΑΕΚ και ο περιφερειάρχης Αττικής Σγουρός του χαρίζει 20 εκατ. ευρώ για να χτίσει γήπεδο. Κι όλα αυτά όταν η περιφέρεια δεν είχε κονδύλια για να κάνει ψεκασμό για τα κουνούπια…
Η νέα γενιά διαπλοκής είναι αδίστακτοι κερδοσκόποι. Αεριτζήδες, συνήθως εφοπλιστές με σκοτεινή την επιχειρηματική διαδρομή τους, δεν διαθέτουν παραγωγική βάση και δεν “δεσμεύονται”. Συμπεριφέρονται ως ληστρικοί νεόπλουτοι, με θήραμα το δημόσιο συμφέρον. Αυτό το προφίλ “επενδυτών” ταιριάζει με το “μοντέλο ανάπτυξης” που προωθεί το τροϊκανό σύστημα. Μια χώρα του κανενός… Χωρίς υποδομές και παραγωγική βάση, έρμαιο της απληστίας των πιστωτών, χωρίς αξιοπρέπεια, με εκτεταμένες ζώνες φτώχειας.
Αυτή η “ανάπτυξη” έχει ως έμβλημά της το λίαρ τζετ. Πρόκειται για ιδιωτικές πτήσεις, χωρίς έλεγχο, συνήθως σεσημασμένοι δρόμοι μεταφοράς μαύρου χρήματος με βαλίτσες. Τι δουλειά μπορεί να έχει ένας ανώτατος δημόσιος αξιωματούχος, και μάλιστα ο εντεταλμένος για την πώληση της δημόσιας περιουσίας, σε ιδιωτική πτήση του ευνοούμενου αγοραστή; Στην περίπτωσή του φαίνεται ότι επιτρέπεται ο “τζαμπατζής”…
Το συμβάν, λοιπόν, έχει ευρύτερες προεκτάσεις και δεν θεραπεύεται με μία υποδειχθείσα παραίτηση -και, μάλιστα, χωρίς συγγνώμη. Συμβολίζει το εκκολαπτόμενο νέο σύστημα εξουσίας, όπου δεσπόζει η διαφθορά. Και πώς να μην συμβαίνει αυτό, αφού οι off shore εταιρείες δεν ελέγχονται από την Εφορία, η οποία κυνηγάει τη φοροδιαφυγή στις ταβερνιάρισσες; Και πώς να μην συμβαίνει αυτό, αφού ακόμη και η Γερμανία αρνείται να εφαρμόσει τη διεθνή νομοθεσία κατά της διαφθοράς;
Άρθρο από την εφημ. Η ΑΥΓΗ, 20/8/2013
Last modified: 20 Αυγούστου 2013
