82ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΔΟΕ

ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ – ΚΡΙΤΙΚΗ ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΩΝ

Στις 22-25 Ιούνη θα πραγματοποιηθεί το συνέδριο της ΔΟΕ, σε μια περίοδο που κλιμακώνεται η επίθεση στη ζωή και τα δικαιώματα των εκπαιδευτικών, που κλιμακώνεται η επίθεση στα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών του λαού.

Προωθούνται μέτρα και αναδιαρθρώσεις στρατηγικού χαρακτήρα, που φορτώνουν τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης στο λαό, ρίχνουν την τιμή της εργατικής δύναμης, προσαρμόζουν βίαια το σχολείο στις ανάγκες της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων.

Συγκεκριμένα:

• Προωθείται νέα μείωση του κατώτερου μισθού και μάλιστα αυτός να καθορίζεται κάθε φορά με νόμο. Από τις 14 Μαΐου καταργήθηκε η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα νέα μείωση του μισθού στο Δημόσιο Τομέα, νέο μισθολόγιο-φτωχολόγιο. Με το «νόμο Βρούτση» που ετοιμάζεται θα επιχειρήσουν να χτυπήσουν το συνδικαλιστικό κίνημα.

• Ετοιμάζονται χιλιάδες απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων και εκπαιδευτικών μέσα στο 2013.

• Προωθούνται συμπτύξεις-συγχωνεύσεις που θα αυξήσουν τη σχολική διαρροή και να οδηγήσουν χιλιάδες εκπαιδευτικούς να μετακινούνται ανά τη χώρα!

• Ετοιμάζεται νέο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο που μετατρέπει την σύνταξη σε επίδομα ελεημοσύνης ύψους 300 ευρώ το μήνα, που ουσιαστικά καταργεί το εφάπαξ και τις επικουρικές συντάξεις.

• Στην Εκπαίδευση η κατάσταση είναι τραγική:

• Προωθείται μέσω της αξιολόγησης και μέσω νομοσχεδίων το «νέο σχολείο». Ένα σχολείο, που θα διαμορφώνει τον αυριανό φτηνό και ευέλικτο εργαζόμενο, θα έχει άμεση σύνδεση με τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων, ένα σχολείο που θα λειτουργεί ιδιωτικοοικονομικά, θα αναζητεί πόρους, θα έχει διευθυντή manager, ένα σχολείο, που θα αποκρύβει ή θα διαστρεβλώνει την ιστορική και επιστημονική αλήθεια, θα σακατεύει νεανικά μυαλά, για να διασφαλίσει την μακροημέρευση του συστήματος.

• Στις Καλλικρατικές Σχολικές Επιτροπές δεν υπάρχουν λεφτά ούτε για τις βασικές λειτουργικές δαπάνες. Υπάρχουν μαθητές που υποσιτίζονται, που μένουν χωρίς εμβολιασμό και περίθαλψη, αλλά και μαθητές μας που ζουν μέσα στο αίσχος και τον εφιάλτη των ναρκωτικών. Έχει αυξηθεί η σχολική διαρροή. Προωθούνται συμπτύξεις τμημάτων. Ψηφίστηκε ήδη αύξηση του διδακτικού ωραρίου των εκπαιδευτικών της Β/βαθμιας, ενώ το διδακτικό ωράριο των νηπιαγωγών δεν είναι καν νομοθετημένο. Προωθούνται μαζικές μετακινήσεις των εκπαιδευτικών σε όλη την Ελλάδα. Εταιρείες αλωνίζουν μέσα στα σχολεία, όπως και οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί (βλ. το ΝΑΤΟ στα Χανιά). Το κόστος των βιβλίων με το νέο κρατικό προϋπολογισμό περνά στους γονείς. Θα έχουμε μηδενικούς διορισμούς και ελαχιστοποιούνται ουσιαστικά οι προσλήψεις αναπληρωτών. Χιλιάδες φετινοί αναπληρωτές θα μείνουν άνεργοι του χρόνου.

• Το φθινόπωρο το δημόσιο σχολείο και οι εκπαιδευτικοί θα βρεθούμε μπροστά στην εφαρμογή νέων αντιλαϊκών αντιεκπαιδευτικών μέτρων: Γενικευμένη εφαρμογή του νέου σχολείου. Θα επιχειρήσουν εφαρμογή της αξιολόγησης. Εφαρμογή του νόμου 4115/13 για την Ειδική Αγωγή που εντάσσει τα παιδιά με ειδικές ανάγκες στα γενικά σχολεία με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα ίδια, τις οικογένειές τους, τους εκπαιδευτικούς ειδικής και γενικής αγωγής και φυσικά και την ίδια τη λειτουργία του δημόσιου σχολείου. Εφαρμογή του νέου νηπιαγωγείου, που σημαίνει αλλαγή χαρακτήρα της Π.Α. (ήδη οι σχολικοί Σύμβουλοι βγαίνουν και απαιτούν να κάνουν οι νηπιαγωγοί το άλφα ή βήτα πρόγραμμα, να εφαρμόσουν το νέο αναλυτικό πρόγραμμα….).

• Άρα οι Γ.Σ. Συλλόγων πρέπει να πάρουν αποφάσεις αποτροπής της αξιολόγησης και τα άλλων αντιεκπαιδευτικών μέτρων. Οι αποφάσεις αυτές να φτάσουν και να ψηφιστούν και στα συνέδρια ΔΟΕ και ΟΛΜΕ κι αυτό μπορεί να γίνει με αλλαγή συσχετισμού δυνάμεων.

Τα μέτρα αυτά έχουν βαριές επιπτώσεις στο λαό. Πέραν των επιπτώσεων που έχουν στους δημόσιους υπάλληλους, έχουν επιπτώσεις και στις κοινωνικές υπηρεσίες του Δημοσίου, στους δημόσιους φορείς και οργανισμούς, γενικότερα στα λαϊκά δικαιώματα. Διαμορφώνεται μια κρατική διοίκηση πιο συγκεντρωτική, πιο επιτελική, πιο άμεσα υποστηρικτική στην οικονομική δραστηριότητα του κεφαλαίου, των μονοπωλίων.

Μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις υψώνεται το χρέος της οργάνωσης της πάλης εναντίον της πολιτικής που διαχειρίζεται την καπιταλιστική κρίση και τις συνέπειές της.

Στις αρχαιρεσίες και στο Συνέδριο θα κριθεί αν θα γίνει ένα βήμα στην ανασύνταξη του συνδικαλιστικού κινήματος των εκπαιδευτικών, αν θα αλλάξει ο προσανατολισμός του, ώστε να γίνουν αποτελεσματικοί οι αγώνες.

Θα κριθεί σε ένα βαθμό αν αυτό το «κάτι να γίνει» που λέμε όλοι μας, θα πάρει συγκεκριμένο περιεχόμενο και κατεύθυνση.

Αν μαζί με την πάλη και τα αιτήματα για την άμεση επιβίωση του λαού, ενάντια στους φόρους και τα χαράτσια, για τις συλλογικές συμβάσεις, για να μην περάσουν η αξιολόγηση, το νέο σχολείο και οι απολύσεις, για την επιβίωση των ανέργων, της φτωχής αγροτιάς και των αυτοαπασχολούμενων, θα γίνει παλλαϊκό σύνθημα και οδηγός η απαίτηση για μονομερή διαγραφή του χρέους, η αποδέσμευση από την ΕΕ με το λαό κυρίαρχο και τη δική του εξουσία. Χρειάζεται λαϊκή συμμαχία και κίνημα σε αυτή την κατεύθυνση.

Η περίοδος που πέρασε προσφέρεται για να βγουν χρήσιμα συμπεράσματα για το ποιος μπορεί να τραβήξει μπροστά ένα τέτοιο αγώνα. Για το ποιος μπορεί να εμπνεύσει, να οργανώσει, να μαχητικοποιήσει τους συναδέλφους και παράλληλα να δημιουργεί τους όρους για μια πλατιά κοινωνική συμμαχία. Η στάση των δυνάμεων στο σ.κ. όλο το προηγούμενο διάστημα ήταν αποκαλυπτική. Πρέπει να αξιοποιήσουμε την πείρα:

• ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ αποτελούσαν την πλειοψηφία στη ΔΟΕ και τον «πυλώνα» του κυβερνητικού συνδικαλισμού. Είναι συνυπεύθυνοι για την κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα. Έχουν βάλει πλάτη για να περάσουν οι αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στο χώρο της εκπαίδευσης. Είναι υπέρ της αξιολόγησης και του «νέου σχολείου της αγοράς». Έφτασαν στο σημείο να υποδεικνύουν τρόπους στο Υπουργείο Παιδείας ώστε «να γίνει αποδεκτή η αξιολόγηση από τους εκπαιδευτικούς». Τους ενοχλεί μόνο ο τρόπος με τον οποίο θα εφαρμοστεί η αξιολόγηση, δεν λένε κουβέντα για το περιεχόμενό της. Ένα χρόνο τώρα, δεν έχουν πάρει κανένα μέτρο για το μπλοκάρισμα της αξιολόγησης. Στο ΙΠΕΜ/ΔΟΕ υλοποιούν πρόγραμμα «επιμόρφωσης» συναδέλφων για το «νέο σχολείο της αγοράς» και χρηματοδοτούνται από την Ε.Ε. μέσω ΕΣΠΑ με 2.000.000 €! Πρωτοστατούν στον εκφυλισμό του κινήματος. Εξαγγέλλουν απεργίες και δεν κάνουν τίποτα για την επιτυχία τους. Έκριναν την απεργία στις 12/9/2013 επιτυχημένη μόνο και μόνο επειδή έπαιξε στα κανάλια, ενώ η συμμετοχή δεν ξεπερνούσε το μονοψήφιο αριθμό. Εκατοντάδες στελέχη τους είναι απεργοσπάστες.

• ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ και Ριζοσπαστική ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ είναι δυνάμεις αφερέγγυες. Μιλάνε για την ανάγκη ύπαρξης «αριστερής ΔΟΕ», για συνεργασία των αριστερών δυνάμεων, για προοδευτικά αριστερά προεδρεία, για “ενότητα” των αριστερών δυνάμεων (με πλαίσια άλλης διαχείρισης του καπιταλισμού, την οποία ενότητα πραγματώνουν τελικά με ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ, ενώ πάντα κινούνται σε αντιΠΑΜΕ λογική)…προετοιμάζοντας έτσι τον κόσμο να δεχτεί το νέο κυβερνητικό συνδικαλισμό. Στο λεκανοπέδιο της Αττικής στους περισσότερους συλλόγους υπάρχει αριστερή πλειοψηφία ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ-ΡΙΖ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ. Τι άλλαξε σε αυτά τα σωματεία; Έγιναν οι συνελεύσεις πιο μαζικές; Υπήρξε μεγαλύτερη συμμετοχή στις απεργιακές κινητοποιήσεις; Ανασυντάχτηκε το συνδικαλιστικό κίνημα; Απεναντίας πρωτοστάτησαν σε εκφυλιστικά φαινόμενα. Μίλησαν για αγώνες χωρίς κόστος, για νέες μορφές πάλης υπονομεύοντας τη Γενική Απεργία. Έφτασαν σε σημείο να καλέσουν με ανακοινώσεις τους σε ανοιχτή απεργοσπασία τους συναδέλφους (κινητοποίηση στην Περιφέρεια Αττικής 10/4, Γενική Απεργία 20/2, και Απεργία της ΑΔΕΔΥ 14/5). Ενώ μιλούν για ενότητα, στα σωματεία που έχουν πλειοψηφία δημιουργούν διάφορα συντονιστικά, «παραμάγαζα» για τις κομματικές τους επιδιώξεις. Εμφανίζονται ως «αντισυστημικοί» αλλά στις εκλογές για τα υπηρεσιακά συμβούλια συμμαχούν μεταξύ τους και με τις δυνάμεις της ΔΗΜΑΡ μόνο για την καρέκλα και έπειτα στις εκλογές των συλλόγων ξανακατεβαίνουν άλλοτε μαζί και άλλοτε χωριστά. Η στάση που έχουν στα Υπηρεσιακά Συμβούλια είναι στάση συνδιαχείρισης με τη διοίκηση. Αρνούνται να συγκρουστούν με την αξιολόγηση, βάζουν βαθμό, γίνονται αξιολογητές. Οι δυνάμεις αυτές έχουν αποδεχτεί και πολλές φορές το έχουν κάνει πράξη, πλευρές του νέου σχολείου στο όνομα της παιδαγωγικής ελευθερίας και δημοκρατίας (ευέλικτη ζώνη, προγράμματα, αυτονομία σχολικής μονάδας, διαφοροποιημένο πρόγραμμα ανά σχολείο και εκπαιδευτικό… όχι μόνο στην αξιολόγηση-χειραγώγηση…).

• Αυτή η “αριστερή πλειοψηφία” ή “εκπαιδευτική αριστερά” χρόνια τώρα είναι πλειοψηφία στην ΟΛΜΕ συμμαχώντας πότε με την ΠΑΣΚ και πότε με τη ΔΑΚΕ σε στείρα αντικυβερνητική και μόνο κατεύθυνση. Στο ΚΕΜΕΤΕ οι περισσότερες επεξεργασίες που υιοθετούνται από το Υπουργείο Παιδείας (π.χ. ν. 3848/10 νέο σχολείο αυτοαξιολόγηση) είναι δικές τους, για τις οποίες παινεύονται στη διακήρυξή τους για το 16ο συνέδριο της ΟΛΜΕ. Στην Etuce εκπρόσωπος είναι ο εκπρόσωπος της ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ. ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ-ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚ-ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ από κοινού από την αρχή ως το τέλος οδήγησαν την ΟΛΜΕ στην προδιαγεγραμμένη πορεία στην τελευταία απεργία διάρκειας που τελικά δεν έκαναν. Μαζί προχώρησαν σε εκφυλιστικά φαινόμενα. Μαζί πρόσφεραν στην κυβέρνηση το νόμο Βρούτση μιλώντας για αποφάσεις με κάλπες ή αυξημένες πλειοψηφίες χτυπώντας έτσι τις ΓΣ. Μαζί καλούσαν τον κόσμο να ψηφίσει την εισήγηση της ΟΛΜΕ για “το γαμώτο κι ας μη την κάνουμε”, για “στήριξη της ομοσπονδίας”, για “να περάσει για πολιτικούς λόγους”, για “να ψηφιστεί σαν να μην υπάρχει η επιστράτευση και βλέπουμε μετά”. Μαζί προχώρησαν στην πρωτοφανή ενέργεια της οργανωμένης απεργοσπασίας τη μόνη μέρα και στη μόνη απεργία που τελικά έγινε ενάντια στην επιστράτευση, στην ουσία αποδέχτηκαν την επιστράτευση από την εξαγγελία της ακόμα. Μαζί ξεπούλησαν την ψηφισμένη από τη βάση απεργία μέσα στη ΓΣ των ΕΛΜΕ και στο ΔΣ της ΟΛΜΕ που συνεδρίασε επί τόπου σε κλειστό χώρο. Και ναι ο κόσμος νιώθει οργή για το ξεπούλημα της απεργίας αλλά αυτή η οργή στρέφεται κύρια σ’ αυτούς τους τέσσερις, ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ-ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚ-ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ που από κοινού τους κορόιδεψαν και τους πρόδωσαν. Οι μετά την προδοσία κορώνες των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ ότι οι άλλοι το έκαναν είναι κοινό ψέμα, αφού η εκπρόσωπος τους είπε στο ΔΣ της ΟΛΜΕ και στη ΓΣ των ΕΛΜΕ τα ίδια που είπαν και οι άλλοι, αφού πρώτα προσπάθησε να ξεφύγει λέγοντας κοινά ψέματα αλλά την αποκάλυψαν τα άλλα μέλη. Μαζί προώθησαν μια απεργία που δεν την πίστευαν και τελικά δεν ήθελαν να κάνουν και ζητούσαν να απεργήσουν όλοι οι άλλοι εκτός από τους καθηγητές. Μαζί όλη τη χρονιά δεν είχαν κάνει τίποτα για να δημιουργήσουν συμμαχίες. Αυτοί που στην ΟΛΜΕ ανέβαιναν στα κάγκελα προτείνοντας απεργία διαρκείας, στη ΔΟΕ από 30/4 ως 10/5 αρνούνται ακόμα και τη συνεδρίαση του ΔΣ της ΔΟΕ! Μαζί στη συνέχεια δεν έκαναν τίποτα για τους επιστρατευμένους καθηγητές (παρά τις πρωτοβουλίες και τις προτάσεις του ΠΑΜΕ πανελλαδικά) που τους εξαναγκάζουν σε παραμονή 8-2 έχουν δεν έχουν δουλειά στο δικό τους ή στο διπλανό σχολείο για να τους τσακίσουν ηθικά. Και μεν οι νυν και η επόμενη κυβερνητικές παρατάξεις ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ-ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚ είναι φανερό ότι κάνουν κυβερνητικό συνδικαλισμό, οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ όμως έχουν μεγάλη ευθύνη για τη στάση τους, όχι μόνο τώρα, αλλά γιατί διαχρονικά με αυτές τις δυνάμεις, και στη ΔΟΕ και στην ΟΛΜΕ, παίζουν παιχνίδια στις πλάτες του σ.κ. των εκπαιδευτικών, καλλιεργώντας τη λογική απεργία διαρκείας ή τίποτα, αποκόβοντας το εκπαιδευτικό κίνημα από το υπόλοιπο εργατικό κίνημα και συμβάλλοντας στο συντεχνιασμό, τον ελιτισμό και τελικά στη διάσπαση του κινήματος. Οι συνάδελφοι πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα από τη στάση τους στην ΟΛΜΕ. Δεν αποτελεί λύση η αντικατάσταση της γαλαζοπράσινης ΔΟΕ με αριστερή ΔΟΕ. Ίδια ρότα είναι.

• Τα ανεξάρτητα, ακομμάτιστα ψηφοδέλτια είναι παγίδα. Μέσα εκεί είναι κρυμμένοι άλλοτε ΠΑΣΚ, άλλοτε ΔΑΚΕ, άλλοτε ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ, άλλοτε ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ, άλλοτε ΡΙΖ. ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ/ΣΥΡΙΖΑ κι άλλοτε ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ-ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ. Όταν εκλέγονται ξεχνούν την ανεξαρτησία και την ουδετερότητα και συμπορεύονται με κάποια από τις παραπάνω παρατάξεις.

Last modified: 3 Ιουνίου 2013